[
Home ] [ Program ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
XXVI Timočki medicinski dani - Zaječar, 25-26. maj 2007.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
41. Efekti menopauze na promene lipidnog statusa,
krvnog pritiska i telesne mase Milan Nikolić, Olivera Radulović Menopauza je fiziološko stanje u
životnom ciklusu žene usled postepenog gašenja i prekida ovarijalne
funkcije. Deficit produkcije estrogena izaziva brojne metaboličke
promene povećavajući rizik za nastanak polimorbizma. CILJ RADA: Utvrditi
uticaj menopauze na vrednosti lipidnog statusa, krvnog pritiska i
telesne mase. METOD: Ispitivanje je sprovedeno na grupi koju je činilo
245 žena, 120 u premenopauzi i 125 u postmenopauzi, prosečne starosti
49,42±5,71 godina. Pacijentkinjama je meren krvni pritisak i određen
lipidni status u serumu i indeks telesne mase. REZULTATI: Upoređivanjem
analiziranih parametara između premenopauznih i postmenopaznih žena
dobijeni su sledeći rezultati. Žene u postmenopauzi imale su
signifikantno veću koncentraciju holesterola za 20,4% (p<0,0001), LDL-holesterola
za 25,6% (p<0,0001), triglicerida za 20,8% (p<0,0001), sistolnog krvnog
pritiska za 12,7% (p<0.0001), dijastolnog krvnog pritiska za 10%
(p<0,0001) i indeksa telesne mase za 15,4% (p<0,0001), a značajno niži
nivo HDL-holesterola za 11,2% (p<0,0001). ZAKLJUČAK: Menopauza produkuje
nepovoljne i štetne efekte na vrednosti lipida, krvnog pritiska i
telesne mase. Nastale promene zahtevaju intenzivne zdravstveno-vaspitne
i terapijske mere od strane lekara primarne zdravstvene zaštite. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
42. Značaj prevencije nastanka dijabetičkog stopala M. Miljković, I. Matić, Z. Antić CILJ RADA: Želja nam je da akcenat
stavimo na prevenciju ove zaista teške komplikacije koja pogađa obolele
od šećerne bolesti. METOD: Praćeni su pacijenti lečeni na našem
odeljenju i u ambulanti u zadnje dve godine sa akcentom da dijabetski
status, stepen glikoregulacije i načine lečenja. DISKUSIJA: Diabetic
foot sindrom je zla kob koja preti obolelima od šećerne bolesti. U
Americi se godišnje hospitalizuje 9 miliona dijabetičara zbog problema
sa stopalima a troškovi njihovog lečenja premašuju 100 miliona dolara.
15 % svih dijabetičara će u svom životu imati problema sa stopalima a 5%
ce doživeti neku od amputacija. Kako za našu zemlju ne postoje precizni
podaci, mišljenja smo da je taj procenat kod nas i veći a zbog slabe
zdravstvene prosvećenosti, kasnog otkrivanja dijabeta, najčešće nakon
više godina od početka bolesti, i relativno loše glikoregulacije, jer se
kasno u terapiju uključuje insulin iz raznih paramedicinskih razloga.
Akcenat treba staviti na preventivi a tu značajno mesto treba i mora da
ima lekar opšte prakse (izabrani doktor) koji prati stanje pacijenta
obolelog od šećerne bolesti. U skladu sa preporukama "American College
of Foot and Ankle Surgeons" prevencija treba da podrazumeva sledeće:
Cipele moraju biti komforne, letnje cipele moraju biti lake i da omoguće
disanje kože, jedne cipele ne nositi više od 6 sati dnevno (potrebno je
imati više pari), nove cipele ne nositi duže od 1 sat i obavezno nakon
toga pregledati noge, čarape moraju biti pamučne da ne stežu i remete
cirkulaciju, nošenje specijalne obuće i umetaka može biti od značajne
koristi. Na Evropskom kongresu posvećenom dijabetic foot sindromu pre
dve godine u Briselu, radna grupa za prevenciju dala je sledeće
smernice: Obavezna dnevna inspekcija stopala (plikovi, lezije između
prstiju, krv), koristiti ogledalo za inspekciju peta, ne potapati noge u
pretoplu vodu, vec samo u mlaku 95-100 F, izbegavati ekstremne
temperaturne razlike (tople flaše i termofore, ne ići bos leti ),
svakodnevno pranje nogu vodom i sapunom i brisanje mekim peškirom
posebno između prstiju, koristiti hidratantne kreme za negu stopala ali
ih ne nanositi između prstiju, ne koristiti kiseline ili druge
hemikalije za žuljeve, žuljeve ne bušiti ili seći (Bathroom surgery),
oprezno i pravilno sečenje noktiju, konsultujte svog lekara uvek kada
primetite nešto neobično, ne pušiti, čitati o dijabetu i o tome kako on
deluje na vaše noge, periodični pregled hirurga. ZAKLJUČAK: U svetu
postoji čitava organizaciona šema za primenu mera prevencije. U prvoj
liniji su obučeni pedikiri (podijatrist), nezdravstveni radnici, potom
lekar opšte prakse pa hirurg i na kraju, u četvrtom stepenu,
specijalizovani vaskularni hirurg. Kako smo mi, nažalost, od ovakve
organizacije još daleko, potrebno je veće angažovanje lekara opšte
prakse (izabranog doktora) na sprovođenju mera prevencije, sto je od
šireg društvenog značaja, jer sindrom dijabetičkog stopala nije samo
medicinski, vec i značajan socioekonomski problem. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
43. Atipična lokalizacija feohromocitoma - prikaz slučaja Avdo Ćeranić, O. Bačevac, S.Skenderi, Dž.Ćeranić Malpozicija
nadbubrežnih žlezda(NBŽ) je retka.Opisana je lokalizacija,ispod kapsule
jetre i bubrega, duž aorte, u neposrednom kontaktu sa gonadama.
Nepostojanje NBŽ u potpunosti za sada nije opisano.Anomalije koje su
važne za hirurgiju su vidu; jednostrane ageneze, heterotopije,
akcesornog tkiva, benignih cista, kongenitalne bilateralne hiperplazije
korteksa i sl. CILJ RADA: Opreznost kod dijagnostike u slučajevima kada
sumnjiva tumefakcija u trbuhu nije tipične lokalizacije, jer zbog svoje
retkosti se često postavi pogrešna preoperativna dijagnoza. NAŠ SLUČAJ:
Bolesnica st.dobi 61 god. Primljena na hirurško odeljenje pod dg. Colica
abdominalis. Palpatorno ispod levog rebarnog luka osrednja fiksirana
tumefakcija. Osnovne lab.analize uredne. EHO trbuha : ovalna
ehoheterogena promena u projekciji tela i repa pankreasa. CT.trbuha,
posle opisa - Dg.Tu.cysticum caude pancreatis. Planira se caudalna
resekcija pankreasa. Pristup: uzdužni rez transrektalno levo. Op.nalaz:
Tu. retroperitoneale, lociran retropankreatično u uglu između aorte i
renalnih krvnih sudova. Pankreas intaktan. Dolazi do naglog enormnog
skoka krvnog pritiska. Dijastolni oko 220 mmHg a sistolni do 300 i više.
Ostali vitalni parametri takođe se iznenada menjaju. Pošto se ligiraju
krvni sudovi tumora, stanje se stabilizuje. Post operativno opšte stanje
bolesnice stabilno .Otpuštena kući deveti dan. HP provera tumora:
Suspektan feohromocitom. Imunhistohemijska provera i definitivna HP Dg:
Pheochromocytoma infiltrativum. ZAKLJUČAK: Kod promašaja u dijagnostici
preoperativno u ovakvih slučajeva se obično ide na operaciju, sa
nepripremljenim pacijentima ne misleći na ovaj problem zbog svoje
retkosti. Smrtnost je jako visoka. Prisebnost i hladnokrvnost ekipe i
brza medikamentozna korekcija stanja tokom anestezije kao i brzo
podvezivanje krvnih sudova, kako bi se sprečilo povećavanje hormona u
cirkulaciji može spasiti život pacijentu. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
44. Dovoljan broj dobrovoljnih davalaca krvi – jedan od uslova savremene
hemoterapije Biljana Paraskijević, Biljana Todorović-Kazimirović, Ninoslav Dimitrijević UVOD: Savremena medicina ne može se zamisliti bez dobro
organizovane Službe za transfuziju krvi, koja će omogućiti kontinuirano
i blagovremeno snabdevanje zdravstvenih ustanova dovoljnim količinama
bezbedne krvi. Imajući u vidu opštedruštveni značaj službe za
transfuziju krvi, neophodno je da se razviju nacionalni programi
davalaštva krvi. Uspešnost tih programa procenjuje se na osnovu
povećanja broja neplaćenih dobrovoljnih davalaca krvi (DDK), smanjenja
broja namenskih davalaca i smanjenja učestalosti transmisivnih bolesti
među davaocima krvi. U našoj zemlji potrebe za krvlju iznose 4 davanja
na 100 stanovnika (4%), a taj procenat se godinama kreće oko 3%. CILJ
RADA: Sagledavanje stanja davalaštva krvi u opštini Negotin i
pronalaženje rešenja za povećanje broja dobrovoljnih i neplaćenih
davalaca krvi. MATERIJAL I METODE: Retrospektivnom metodom analizirali
smo ukupan broj DDK, strukturu i broj davalaca koji prvi put daju krv u
Službi za transfuziju krvi ZC Negotin. Analiza se odnosi na poslednjih
10 godina (1997.-2006.) Uporedili smo kretanje ovih parametara po
godinama. REZULTATI: Ukupan broj DDK po godinama kreće se od 1004
(2002.) do 1251 (2004.), što prosečno u poslednjih 10 godina iznosi 1090
davalaca krvi (DK) godišnje. Procentualno u odnosu na broj stanovnika u
opštini Negotin, to iznosi 2%. Analiza broja dobrovoljnih (anonimnih) i
porodičnih (namenskih) DK ukazuje da je najnepovoljniji odnos bio 1997.
kada je bilo svega 14% dobrovoljnih a 86% namenskih DK. Najpovoljniji
odnos je bio 2005. – 37% dobrovoljnih a 63% namenskih davalaca krvi.
Broj DK koji prvi put daju krv prosečno godišnje iznosi 7%. ZAKLJUČAK:
Ukupan broj DK u Negotinu godinama se kreće oko 2%. Ovaj broj
zadovoljava potrebe lečenja bolesnika u ZC Negotin. Primećuje se
postepen pozitivan trend u povećanju broja anonimnih, nenamenskih
davalaca od 14% na 37%. Broj DK koji prvi put daju krv godinama je na
istom nivou, prosečno 7%, i treba raditi na motivaciji mladih da se
uključe u davalaštvo krvi. Bez obzira na neke pozitivne pomake, potrebno
je uložiti još mnogo napora na planu davalaštva krvi da bi postigli cilj
da krv čeka bolesnika, a ne bolesnik krv. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
45. Istovremeno rešavanje simptomatske kalkuloze žučne kese i
epigastrične hernie – Prikaz slučaja Tomislav Pejović U radu je prikazano sinhrono rešavanje simptomatske
kalkuloze žučne kese otvorenom metodom uz plastiku prednjeg trbušnog
zida sintetskim implantatom zbog postojanja epigastrične hernie.
Pacijent P. M. star 61. godinu primljen je na Hirurško odeljenje Z. C.
Gornji Milanovac radi operativnog rešavanja holelitijaze, ali pri
fizikalnom pregledu uočena je i epigastrična hernia sa kilnim otvorom
veličine oko 4cm. Preoperativno je planirano da se istovremeno reše oba
patološka supstrata. Pacijentu je kroz desni transrektalni rez prvo
načinjena klasična holecistektomija a zatim nakon preparacije kilne
kese, preperitonealno pozicionirana polipropilenska mrežica 11 x 6 cm.
ZAKLJUČAK: Istovremenim rešavanjem kalkuloze žučne kese i epigastrične
hernie nije produžen postoperativni oporavak pacijenta niti je bilo
ranih ili kasih postoperativnih komplikacija. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
46. Slučajno pronađena davno zaboravljena hirurška igla - Prikaz slučaja Aleksandar Banković Prikazuje se slučaj bolesnice koja se javila
lekaru na pregled zbog bolova u trbuhu, koji podsećaju na dispeptične
tegobe. Ordinirana je uobičajena konzervativna terapija, u pocetku per
os, kasnije parenteralno. Bolesnica ne reaguje na terapiju, te se
pristupa dodatnoj dijagnostici. Laboratorijske analize pokazuju znake
mokraćne infekcije. Skopija gastro-duodenuma jedino pokazuje blago
povećanu količinu tečnosti u želucu. Kako te analize i dalje ne
objašnjavaju loše stanje bolesnice, radi se i ultrazvučni pregled
abdomena, gde se jedino uočava koraliformni kalkulus desnog bubrega.
Zbog bolje vizuelizacije kalkulusa učinjen je i nativni snimak
uro-trakta. Na snimku se, na veliko iznenađenje, uočava metalno strano
telo, oblika igle. Pacijentkinja se prima na odeljenje hirurgije, gde se
uz pomoć rendgena vrši vađenje stranog tela, koje je nađeno ispod
fascije m.rectus abdominis-a. Nađeno strano telo je najverovatnije prava
hirurška igla. Pacijentkinja je pre 30 godina u Holandiji imala estetsku
operaciju skidanja sala nakon porođaja. Postepeno dolazi do smirivanja
tegoba, mada nađena igla najverovatnije nije bila uzrok tegoba, već
uzgredni nalaz. Ovaj rad se prikazuje zbog interesantne tematike i zbog
mogućih grešaka i komplikacija tokom hirurških intervencija. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
47. Učestalost karcinoma bronha kod stanovništva opštine Arilje u
periodu 2000-2006. Zoran Porubović, Svetislav Rogošić Primarni maligni tumori pluća
najčešće potiču iz karcinoma bronha, češće kod muškaraca, a u posljednje
vrijeme i kod žena. U ranom stadijumu simptomi su neupadljivi i često
prođu meseci dok se ne postavi dijagnoza. Kašalj i hemoptizija su prvi
simptomi koji treba da pobude sumnju na tumor kao i pojava pneumonije
uporne na terapiju kod starijih osoba. Osnovi dijagnostike karcinoma
bronha su rendgensko ispitivanje, bronhoskopija i biopsija.
Rendgenografijom se otkrivaju hilusna zasenčenja, infiltracija,
atelektaza i pleuralni procesi. Bronhoskopija je neophodna za otkrivanje
tumora kao i za biopsiju ili uzimanje sekreta za citodijagnostiku.
Učestalost karcinoma bronha je povećana kod stanovnika opštine Arilje u
periodu 2000-2006 za oko 56 % u odnosu na period 1995-2000 .Osobe
obolele od karcinoma bronha u periodu 1995- 2000 bile su između 55 i 65
godina starosti, a od 2000-2006 starosna granica se pomerila od 45 do 55
godina. Glavni etiološki faktor je pušenje, uglavnom kod osoba čiji je
pušački staž preko 20 godina sa preko 20 cigareta dnevno. Od ukupnog
broja obolelih, oko 70 % umire već u prvoj godini od momenta
postavljanja dijagnoze i to češće kod mlađih osoba muškog pola. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
48. Dijagnostički, terapijski i prognostički značaj BNP u srčanoj insuficijenciji Jozef Glasnović Retki su agensi koji istovremeno imaju toliki
dijagnostički, terapijski i prognostički znacaj kao BNP u srčanoj
insuficijenciji (SI). Pre 20 godina otkriven je prvi natrijum uretski
peptid (ANP), a kasnije i ostali strukturno slični ali genetski
različiti peptidi, koji čine familiju natrijum uretskih peptida i imaju
značajnu ulogu u očuvanju homeostaze KVS i regulaciji krvnog pritiska.
Ovi peptidi su prirodni antagonisti RAS i SNS. Oni stimulisu diurezu i
natrium urezu, povećavaju ekskreciju Na i vode, deluju vazodilatatorno i
ispoljavaju antimitogeni efekat na kardiovaskularna tkiva. Antagonizuju
RAAS te smanjuju sekreciju renina i aldosterona. Do sada su
identifikovana tri natriumuretska peptida, TIP A (ANP), TIP B(BNP) I TIP
C (CNP), koji je samo snažan vazodilatator, ali ima slabe natriumuretske
efekte. BNP se oslobađa iz komora srca. Rana dijagnoza SI, odnosno
disunkcije leve komore, je veoma značajna u sprečavanju razvoja SI, te
je BNP vrlo važan i koristan marker u selekciji zdravih ispitanika od
pacijenata u vrlo ranim stadijumima SI.. Nivo BNP u krvi je u odličnoj
korelaciji sa težinom SI (NYHA klasa). Dobra korelacija BNP u krvi sa
funkcijom leve komore, omogućava uspešno vođenje terapije SI. Povišen
nivo BNP u krvi je udružen sa povećanim mortalitetom i ponavljanim
hospitalizacijama. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
49. Ultravioletna radijacija i aktivnost polimorfonuklearnih neutrofila
kod pacijenata sa psorijazom Tomislav Avramović Autor proučava aktivnost polimorfonuklearnih
neutrofila kod pacijenata sa psorijazom pomoću testova koji procenjuju u
celini fagocitozu PMN (NBT – test, test uključenja čestica latexa) kao i
praćenje efekta ultravioletnih radijacija na PMN. Rezultati pokazuju
povećanje fagocitne aktivnosti proporcionalno sa dužinom izlaganja na
UVR, do maksimalnog momenta, posle koga pokvarenost ćelijske membrane
dovodi do pada testa NBT, ali nam pokazuje jednu funkciju ujedinjenja
stabilnih nepokretnih čestica latexa. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
50. Efekti banjskog lečenja na funkcionalni status obolelih od psorijaznog artritisa Dušan Mustur, Vjeroslava Slavić, Zvezdana Antić UVOD: Ovaj rad
predstavlja otvoreno nekontrolisano istraživanje uticaja banjskog
fizikalnog i klimatskog lečenja na funkcionalni status obolelih od
psorijaznog artritisa (PsA). CILJ RADA: Cilj rada je bio utvrditi da li
banjsko lečenje dovodi do poboljšanja funkcionalnog statusa bolesnika sa
PsA. MATERIJAL I METODE: Istraživanje je obuhvatilo 40 bolesnika sa
psorijaznim artritisom (27 žena i 13 muškaraca), prosečne starosti 57,2
± 9,9 godina i trajanja bolesti 13,3 ± 6,8 godina. Bolesnici su u
kohortama dolazili u Institut Igalo na po četiri nedelje
rehabilitacionog lečenja u klimatski po njih najpovoljnijem periodu (od
juna do oktobra). Za procenu funkcijskog statusa upotrebljen je upitnik
Modified Health Assessment Questionnaire (MHAQ). Obavljeno je test-retest
ispitivanje sa procenom funkcionalnog statusa obolelih od PsA u dva
vremena - na prijemu bolesnika u ustanovu i nakon završenog banjskog
lečenja. Osnovni terapijski set su činile primene blatnih aplikacija,
kineziterapija u sali i hidrokineziterapija u bazenu sa mineralnom
vodom, kao i pojedini oblici elektroterapije sa analgetičkim učinkom.
REZULTATI: Srednja vrednost funkcionalnog statusa je na prijemu iznosila
1,6 ± 0,4, a na otpustu 1,2 ± 0,2. Statistička analiza je pokazala da je
nakon završetka banjskog lečenja došlo do visoko značajnog poboljšanja
funkcionalnog statusa obolelih od psorijaznog artritisa merenog putem
upitnika MHAQ (p<0,01). ZAKLJUČAK: Fizikalna terapija, zajedno sa
povoljnim klimatskim faktorima koji postoje u Igalu, dovodi do značajnog
poboljšanja funkcionalnog statusa obolelih od psorijaznog artritisa. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
[
Home ] [ Program ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||