[
Home ] [ Program ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
XXVI Timočki medicinski dani - Zaječar, 25-26. maj 2007.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
81. Tumačenje leukocitoze kod dece sa akutim virusnim gastroenteritisom V. Lekić, Z. Leković.,D. Ristić, A. Elšeik,S. Mihailović UVOD:
Najčešći laboratorijski parametar za uvođenje antibiotske terapije u
kliničkoj praksi je leukocitoza sa neutrofilijom. Ali pored bakterijske
infekcije, ona može biti i stresnog (reaktivnog) karaktera, i to u
stanjima prisustva bola, povraćanja, febrilnosti i dehidracije kada je
često praćena i trombocitozom. CILJ: Da se prikaže učestalost prolazne
leukocitoze sa neutrofilijom kao posledice dehidracije, febrilnosti i
povraćanja kod obolelih od virusnog gastroenteritisa. MATERIJAL I METOD:
Cilj rada je analiziran na uzorku od 26 ispitanika, uzrasta 1,75 – 7,75
(X=3,16±1,35) godina sa akutnim virusnim gastroenteritisom. Kod 24/26
(92,30%) lateks aglutinacijom (Rotalex testom) je dokazan rotavirusni
gastroenteritis, a u 2 adenovirusni (Adeno test). Broj leukocita sa
formulom i broj trombocita određivani su na prijemu i 1-2 dana po
započinjanju lečenja. REZULTATI: Kod 12/26 (46,15%) bolesnika je na
prijemu verifikovana leukocitoza u visini od 15,40-24,70 (X= 17,26±3,58)
x 109/mm3 sa neutrofilijom od 67,00-93,60 (X= 82,58±7,45)%. U
3/12 (25%) ispitanika bila je nađena i trombocitoza (456, 462 i 468 x 109/mm3).
Po stabilizaciji digestivnih funkcija (prestanku povraćanja) i padu
telesne temperature broj leukocita sa formulom, kao i broj trombocita se
normalizovao. ZAKLJUČAK: Naši rezultati istraživanja ukazuju da je
reaktivna leukocitoza česta pojava kod dece sa težim oblikom virusnog
gastroenteritisa. Kod četvrtine pacijenata sa reaktivnom leukocitozom
konstatovana je i prolazna trombocitoza. Nakon rehidracije, prestanka
povraćanja i normalizacije telesne temperature broj leukocita,
neutrofila i trombocita se normalizuje. S toga pri tumačenju leukocitoze
u kliničkoj praksi treba imati u vidu i ova stanja kada primena
antibiotika nije potrebna. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
82. Rehidracija odojčadi i male dece sa akutnim bakterijskim
enterokolitisom V. Lekić, A. Elšeik, D. Ristić, Z. Leković, S. Mihailović UVOD: Akutni
bakterijski enterokolitis predstavlja čest pedijatrijski problem u
svakodnevnoj kliničkoj praksi. Glavni uzročnici su animalni sojevi
salmonela. Dehidracija kao posledica dijareje, povraćanja i povišene
telesne temperature, predstavlja njegovu osnovnu komplikaciju. CILJ:
Analiza stepena dehidracije, kao i načina rehidracije odojčadi i male
dece sa akutnim bakterijskim enterokolitisom. MATERIJAL I METOD: Stepen
i način rehidracije su razmatrani kod 37-oro odojčadi i male dece, 18
ženskog i 19 muškog pola, uzrasta 0,12-3 (X=1,38±0,87) godina
hospitalizovane zbog akutnog dijarejalnog poremećaja uzrokovanog
animalnom salmonelom. U 33/37 (89,18%) bolesnika koprokulturom je
izolovana Salmonella enteritidis, u 3 Salmonella typhi, a kod 1
Salmonella Tip C. Sva dece su imala težu formu bolesti praćenu profuznim
prolivom, dok je febrilnost bila prisutna u 35/37 (94,59%), a povraćanje
kod 13/37 (35,13%). Kod svih je infekcija nastala u kućnoj sredini.
REZULTATI: U 13/37 (35,13%) bolesnika dehidracija je bila teškog, kod
19/37 (51,35%) srednje teškog, a u 4 lakog stepena. Kod sve dece sa
teškom dehidracijom (13) i u 13/19 (68,42%) sa srednje teškom
dehidracijom sprovedena je intravenska rehidracija u trajanju 1-5
(X=2,76±1,39) dana, dok je kod ostalih pacijenata uključena rehidracija
Orosal-om 65 (Galenika) tokom 3-4 sata oralno. Tokom navedenog perioda
sva deca su korigovala dehidraciju. Po korekciji dehidracije nadoknada
tekućih gubitaka vode i elektrolita kod odojčadi starijih od 3 meseca i
male dece 31/37 (83,78%) sprovođena je Orosal-om (5-10 ml/kg tt nakon
svakog povraćanja ili tečne stolice), dok je kod 6/37 (16,22%) mlađih od
3 meseca običnom vodom. ZAKLJUČAK: Rehidracija predstavlja osnovu
terapije akutnog dijarejalnog poremećaja. Intravensku korekciju vode i
elektrolita zahtevaju sva odojčad i mala deca sa teškim, kao i dve
trećine dece sa srednje teškim stepenom dehidracije. Nakon korekcije
dehidracije, dalje održavanje hidroelektrolitnog bilansa se može uspešno
održavati oralnim putem, i to Orosal-om 65 kod odojčadi starije od tri
meseca i male dece, dok kod odojčadi mlađe od 3 meseca običnom vodom. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
83. MDCT Koronarografija - Prikaz metode Ljubomir Pavić MDCT Koronarografija je nisko invazivna dijagnostička
procedura gde se nakon datog kontrasta IV putem urađenih CT preseka srca
na MD aparatu i odgovarajućih rekonstrukcija prikazuj krvni sudovi srca.
Prednosti ove metode u odnosu na klasičnu koronarografiju su: niska
invazivnost, konfornost pacijenta pri pregledu, kratko vreme trajanja
pregleda, lako monitorisanje pacijenta, procena, ukoliko postoji,
prirode plaka, procena terapije statinima, manji troškovi pregleda.
Nedostaci su: veće ozračivanje pacijenta, slabija vizuelizacija ,
distalnih segmenata koronarnih arterija i kolateralne cirkulacije.
Ograničenja su: viša frekvencija srčane radnje (preko 70 otkucaja u
minuti), aritmije, izražene kalcifikacije na koronarnim arterijama,
nesaradnja pacijenta. Indikacije za ovaj pregled su: skrining metoda za
pacijente sa akutnim bolom u grudima, asimptomatski pacijenti sa visokim
kardiovaskularnim riziko faktorima, nespecifičan nalaz na testu
opterećenja, kontrole nakon operacije By – pass – a i inplantacije
stentova. MDCT koronarografija nije najoptimalnija za pacijente sa
poznatom koronarnom bolešću tipičnom anginom pektoris ili jasnom
ishemijom miokarda. Ovi pacijenti su uglavnom kandidati za operativni
zahvat ili stent što se može za sada uraditi samo nakon klasične
koronarografije. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
84. Rak grlića materice u opštini Zaječar od 1996 -2006. godine Vera Najdanović - Mandić Rak grlića materice, uz rak dojke i debelog creva, najčešći je
maligni tumor od koga oboljevaju žene. 80% raka grlića materice se
javlja u zemljama u razvoju. Najveću incidencu cervikalnog karcinoma u
Evropi ima Srbija 27,3/100.000, a u Srbiji Zaječarski okrug
43,4/100.000. Skrining (probir) je otkrivanje bolesti u presimtomatskoj
fazi, a u našim uslovima je baziran na konvencionalnom Papanikolau
testu. CILJ RADA je da se pokaže učestalost CIN-a i raka grlića materice
kod pacijentkinja lečenih operativno, operativno - zračno i zračno, kao
i starosno doba pacijentkinja naše populacije kod kojih je to lečenje
sprovedeno u periodu od 1996 - 2006. godine na GA odeljenju ZC Zaječar.
METOD RADA je retrospektivna analiza histopatološkog, operativnog i
onkološkog protokola kao i evidencije o sistematskim pregledima žena u
periodu od 1996 - 2006. godine na GA odeljenju ZC Zaječar. U periodu od
1996 - 2006.godine naša evidencija pokazuje da je urađeno 37.116
sistematskih pregleda (organizovanih i oportunih) sa PAP testom. Za isti
vremenski period lečeno je 350 žena operativno, operativno - zračno i
zračno od, CIN-a, preinvazivnog i invazivnog raka na grliću materice.
Konizacijom i histerektomijom su lečene žene od CIN-a i preinvazivnog
karcinoma i takvih je bilo 249. Od toga 225 (90,36%) je otkriveno
sistematskim pregledom. Operativno - zračno i zračno su lečene žene od
invazivnog karcinoma i takvih je bilo 125, od toga 48 (38,40%) je
otkriveno sistematskim pregledima. One koje su samo zračene a takvih je
56 (44,80%) nisu dolazile na sistematske preglede uopšte ili bar ne u
poslednjih deset godina. U našim uslovima Papanikolau test uz
kolposkopiju je od ključnog značaja za cervikalni kancer skrining.
Sistematski pregledi žena ne samo da omogućavaju ranu detekciju
karcinoma već i drugih patoloških stanja genitalnog trakta, njihovo
lečenje a i zdravstveno prosvećivanje žena. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
85. Godine starosti kao prognostički faktor mortaliteta i kvaliteta
života bolesnika pet godina nakon hirurške revaskularizacije miokarda M. Zdravković, M. Ristić, N. Milić, S. U. Pavlović, M. Deljanin-Ilić, M. Krotin, M. Žaja, D. Popović-Lisulov, D. Zdravković, N. Milinić UVOD: Aortokoronarno premošćavanje
poboljšava preživljavanje i kvalitet života bolesnika sa koronarnom
bolešću. Postavlja se pitanje da li starost bolesnika treba da bude
ograničavajući faktor za izvodjenje hirurške revaskularizacije miokarda.
CILJ: Analiza uticaja starosti bolesnika na mortalitet i kvalitet života
bolesnika sa aortokoronarnim premošćavanjem. METODOLOGIJA RADA I
BOLESNICI: našim istraživanjem obuhvaćeno je 175 bolesnika operisanih u
toku 1999. i 2000. godine, kod kojih je pet godina nakon hirurške
intervencije mogla biti izvedena procena kvaliteta života. Kvalitet
života je procenjivan opštim zdravstvenim upitnikom SF-36, kojim je
analizirano sedam dimenzija kvaliteta života. Rezultati su analizirani
jednofaktorskom numeričkom analizom varijanse. REZULTATI: Prosečna
starost naših bolesnika bila je 59 godina, 58.9 godina za žene, a 60.1
godina za muškarce; Razlika u godinama nije značajna; 48.9% bolesnika
bilo je starije od 65 godina, a 29.3% starije od 70 godina u vreme
operacije; Najstariji bolesnik je imao 82 godine; Starost bolesnika nije
uticala na petogodišnji mortalitet bolesnika nakon aortokoronarnog
premošćavanja (P>0.05); Stariji bolesnici su imali slabiji kvalitet
života u odnosu na mlađe bolesnike 5 godina nakon aortokoronarnog
premošćavanja. ZAKLJUČAK: Iako starost bolesnika negativno utiče na
kvalitet života nakon aortokoronarnog premošćavanja, ona nema uticaja na
petogodišnje preživljavanje bolesnika sa aortokoronarnim premošćavanjem,
te i dalje kod ovih bolesnika hirurška revaskularizacija miokarda
predstavlja zlatni standard lečenja koronarne bolesti. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
86. Ehokardiografski prediktori smanjenog petogodišnjeg preživljavanja
bolesnika sa aortokoronarnim premošćivanjem M. Zdravković, M. Ristić, N. Milić, S. U. Pavlović, M. Deljanin-Ilić, M. Krotin, M. Žaja, D. Popović-Lisulov, D. Zdravković, N. Milinić UVOD: Velike
svetske studije su još sedamdesetih godina prošlog veka dokazale
superiornost hirurškog lečenja koronarne bolesti nad medikamentoznim.
Aortokoronarno premošćavanje poboljšava preživljavanje bolesnika sa
koronarnom bolešću, a petogodišnje preživljavanje po svetskim studijama
kreće se oko 85-90%, uz široko variranje u odnosu na preoperativne
karakteristike bolesnika. CILJ: Utvrditi koji ehokardiografski parametri
mogu biti dobri prognostički pokazatelji petogodišnjeg preživljavanja
bolesnika sa aortokoronarnim premošćavanjem. METODOLOGIJA RADA I
BOLESNICI: U toku 1999. i 2000. godine na Institutu za KVB KCS-a
aortokoronarno premošćavanje bez dodatnih kardiohirurških intervencija
urađeno je kod 449 bolesnika. U retrospektivno - prospektivnu studiju
bilo je uključeno 252 bolesnika, koji su praćeni tokom perioda od 60
meseci. Analizirani su preoperativni ehokardiografski parametri kao
mogući prediktori petogodišnjeg preživljavanja bolesnika. REZULTATI:
Preživljavanje naših bolesnika sa aortokoronarnim premošćavanjem iznosi
89.4%. Visoko značajno smanjeno petogodišnje preživljavanje imaju
bolesnici sa teškom sistolnom disfunkcijom leve komore, sa
multisegmentnim ispadima u kontraktilnosti, sa dilatiranom levom
pretkomorom i bolesnici koji imaju srednje tešku i tešku mitralnu
regurgitaciju. Značajno smanjeno petogodišnje preživljavanje imaju
bolesnici sa ehokardiografski verifikovanom ishemijskom dilatativnom
kardiomiopatijom. ZAKLJUČAK: |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
87. Dijagnostičke mogućnosti najnovije generacije dvanaestokanalnog
kontinuiranog EKG Holter sistema: analiza varijabilnosti srčane
frekvence, QTc intervala, analiza T alternansa, kasnih komorskih
potencijala i sindroma opstruktivne apneje u snu Dušan Bastać, Zoran Joksimović Najnoviji EKG holter sistemi imaju
veliku paletu dijagnostičkih alata za neinvazivno elektrofiziološko
ispitivanje. Dvanaestokanalni EKG zapis od 24 ili 48 sati daje mogućnost
kvantifikacije tačne lokalizacije, raširenosti i trajanja ishemijskih
epizoda, posebno tihe (silent) ishemije i mogućnost otkrivanja
aritmičnih fokusa i kvalifikacije ventrikularnih tahikardija (VT), što
stariji dvokanalni i trokanalni sistemi nisu mogli. Sposobnost vremenske
korelacije simptoma sa EKG anomalijama je jedna od važnih prednosti
holtera. Zato što je dugotrajna prognoza asimptomatskih zdravih osoba sa
čestim i kompleksnim ventrikularnim aritmijama slična kao i u zdravoj
populaciji bez povećanog rizika od aritmijske smrti, razvijene su
sofisticirane elektrofiziološke metode za procenu relativnog rizika od
naprasne smrti. Varijabilnost srčane frekvence se koristi u evaluaciji
uticaja vagusa i simpatikusa na sinusni čvor i identifikaciju pacijenata
za teže kardiovaskulane događaje i smrt. Elektrofiziološka baza T
alternansa je alternacija - promena repolarizacije ventrikularnih
miocita izražena u mikrofluktuaciji visine T talasa koju samo moćan
kompjuter moze da kvantifikuje. Pozitivan T alternans test je udružen sa
lošom aritmijskom prognozom u raznim bolestima predstavlja fundamentalni
marker električne nestabilnosti miokarda sklonog da razvije VT ili
ventrikularnu fibrilaciju (VF). T alternans se koristi kao metod za
stratifikaciju rizika pacijenata i identifikaciju pacijenata za
implantaciju kardioverter defibrilatora. Detekcija kasnih komorskih
potencijala od 1 do 25 mikrovolta na visokorezolutivnom EKG zapisu
otkriva rizik za VT ili VF. Kasni potencijali se otkrivaju u vise od 80%
pacijenata sa spontanom ili inducibilnom VT posle infarkta miokarda i
samo u 0 do 6% zdravih dobrovoljaca. Filtriranjem p talasa može se
proceniti rizik za razvoj atrijalne fibrilacije. Najnoviji dijagnostički
alat je otkrivanje i predikcija opstruktivne apnee u snu (sleep apnea
syndrome, OSAS) na osnovu noćne varijabilnosti srčane frekvence. Analiza
domena Vreme –frekvenca daje apnea-hipopnea indeks kao pojedinačni
dijagnostički marker.za OSAS. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
88. Uznapredovanost malignoma kao loš prognostički faktor kod oboljenja
dojke Goran Bogdanović, Života Marjanović, Svetlana Dimitrijev SADRŽAJ: Rak
dojke je oboljenje koje je "ubica broj jedan" kod žena. Smatra se da
svaka deseta žena u toku života oboli od Ca dojke. Godišnje se u Srbiji
registruje oko 3700 novo otkrivenih karcinoma a od tog broja u Boru se
dijagnosticira oko 25 +/- 5 novo otkrivenih slučajeva. Obradili smo 117
bolesnica lečenih u ZC Bor. U dve trećine slučajeva radilo se o
uznapredovalom Ca dojke gde je i bez dodatnog ispitivanja dijagnoza bila
jasna. Oko 20% pregledanih bolesnica beži od operacije ili je odlaže za
6-12 meseci. Jedan broj (10%) ovih bolesnica odbija dijagnostičke
procedure a drugi (10%) se leči kod nadrilekara. Smrtnost je oko 20% ali
tačnih podataka nemamo jer se bolesnice iz seoskih sredina neredovno
javljaju lekaru. Lečenje bolesnica u ovim stadijumima je mnogo skuplje a
prognoza gora nego u stadijumu lokalizovane bolesti. U dosadašnjem radu
procenat tumora ispod 2 cm bio je oko 30%. Sistematskim pregledima i
edukacijom žena nastojaćemo da ovaj procenat popravimo i približimo ga
razvijenim zemljama. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
89. Terapija privremenim pejsmejkerima u ZC u Zaječaru u 2006. godini Vladimir Mitov, Zoran Perišić Cilj rada je prikaz terapijske primene
privremenih pejsmejkera u ZC u Zaječaru u 2006. godini. U periodu
jun-decembar 2006. godine u Kardiološkom odseku ZC u Zaječaru ukupno je
lečeno 10 pacijenata primenom privremenog pejsmejkera. Bilo je po 5
(50%) muškaraca i žena, prosečne starosti 74,7 godina. Kod 8 (80%)
pacijenata indikacija je bila AV blok gr III i maligna aritmija ili
srčana slabost, ili poremećaj stanja svesti. Kod 1 pacijenta privremeni
pejsmejker korišćen je zbog deplecije baterije stalnog pejsmejkera i kod
1 pacijenta zbog bradiaritmije apsolute. Prosečna dužina trajanja
privremenog pejsinga bila je 5.4 dana. Kod 9 (90%) pacijenata koja su
preživela, privremeni pejsmejker je zamenjen stalnim. Kod 9 (90%)
pacijenata korišćen je pristup preko v subclavie a kod 1 (10%) preko v
femoralis. Na osnovu dosadašnjih iskustva pokazano je da je primena
privremenih pejsmekera bezbedna, životno spasavajuća terapijska metoda u
sekundarnim zdravstvenim ustanovama. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
90. Leko-dentalni jahači kao vezni element parcijalne skelet proteze Vesna Petković, Slavica Radenković Medić Zadatak i cilj svih
protetskih mera u delimičnoj bezubosti je obnova izgubljene funkcionalne
i estetske vrednosti pre ostalo zubika. Jedno od mogućih rašenja je
izrada frezovanih kruna , ugradnja Leko-dentalnih jahača i izrada
metalne Wizil proteze. Cilj je bio da se prikažu sedmogodišnji rezultati
korišćenja Leko-dentalnih jahača u terapiji krezubih pacijenata. Lakoća
ugradnje i izrade kompletnog protetskog rada kao i dužina funkcionalne i
estetske vrednosti rada ide u prilog korišćenja Leko-dentalnih jahača.
Takođe se ne može ni zanemariti manji finansijski momenat u odnosu na
druge slične radove. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
[
Home ] [ Program ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||