|
1.
AKUTNI INFARKT MIOKARDA U ASTMATIČNOM NAPADU KOD BOLESNIKA SA UREDNIM
KORONAROGRAFSKIM NALAZOM
M. Zdravković, M. Krotin, M.Žaja ,O. Drobnjak-Tomašek, D. Zdravković,
V.Milanović, N. Vešović
KBC "BEŽANIJSKA KOSA", BEOGRAD
UVOD: Patološka osnova akutnog infarkta miokarda najčešće je
egzulcerisani plak u koronarnim arterijama sa konsekventnom trombozom.
Međutim, u retkim slučajevima akutni infarkt miokarda može nastati i na
terenu koronarnih arterija koje nemaju značajne hemodinamske stenoze, a
u osnovi je najčešće spazam i endotelna disfunkcija. Bolesnik star 62
godine, unazad 28 godina boluje od HOBP, hospitalizovan je u teškoj
akutizaciji bolesti. Fizikalnim nalazom ustanovljeno je da je na prijemu
bolesnik subfebrilan, kardijalno kompenzovan, dispnoičan, tahipnoičan,
cijanotičan, sa angažovanjem pomoćne respiratorne muskulature.
Auskultatorno difuzno oslabljen disajni šum, sa visokotonskim zvižducima
nad celim plućima. Srčana akcija ritmična i tahikardična, srčana
frekvenca 120/min, nalaz na srcu maskirean obilnim nalazom na plućima. U
EKG-u sinusni ritam, fr. 120/min, inkompletni blok desne grane Hisovog
snopa za koji zna od ranije, P pulmonale, bez ishemisjkih promena na ST
i T segmentu. U gasnim analizama SO2 77%, parcijalna respiratorna
insuficijencija sa pO2 4.7 kPa. Nepušač, negira pozitivnu porodičnu
anamnezu za KVB, negira dijabetes i hipertenziju. Do hospitalizacije
nije lečen kardiološki, nije imao bolove u grudima. U laboratorijskim
analzama blaga leukocitoza (12.3) sa predominacijom segmentiranih
leukocita, patološki lipidogram. Započeto lečenje kortikosteroidima,
dezopstruktivnom inhalacionom terapijom, antibioticima, teofilinskim
prepratima i kiseonikom, ali u toku noći žali se na bol u grudima,
atipičnog širenja po celom grudnom košu, koji se pojačava na disanje. U
EKG-u jasna ST depresiju i negativan T talas u inferiornim odvodima,
biohumoralni sindrom nekroze miokarda pozitivan, troponin 1.9.
Ehokardiografski sa hipokinezijom inferoposteriornog segmenta, uz
početno dilatiranu desnu komoru i umerenu plućnu hipertzenziju, leva
komora normalnih dimenzija. Bolesniku uključena heparinska terapija.
Tokom hospitalizacije urađena spirometrija, FEV1 47 %, pred otpust FEV1
68 %. Oporavljen otpušten 12. dana nakon infarkta i upućen na
koronarografiju, koja je uradjena nakon 7 meseci – nalaz bez
hemodinamski značajnih promena na koronarnim arterijama. Bolesnik
redovno dolazi na kardiološke kontrole, bez tegoba je od strane KVS-a,
uz povremene akutizacije astme koje zahtevaju bolničko lečenje.
ZAKLJUČAK: Iako je najčešća patološka osnova za nastanak akutnog
infarkta miokarda egzulcerisani plak, navodimo primer akutnog infarkta
miokarda kod bolesnika bez značajnijih hemodinamskih promena u
koronarnim arterijama, nastalog u teškoj akutizaciji HOBP.
e-mail: majadare@Eunet.yu
2.
ALKOHOLISANOST VOZAČA KAO UZROK NASTAJANJA SAOBRAĆAJNIH NEZGODA SA
NASTRADALIM LICIMA
Brankica Milošević, Julija Budimirović, Mladen Timilijić, Miroslava
Paunović
SLUŽBA HITNE MEDICINSKE POMOĆI, KNJAŽEVAC
Akcidentogeni značaj alkohola u saobraćaju je veoma aktuelan i zaslužuje
interesovanje najšire javnosti. Rad ima za cilj da prikaže učešće
alkoholisanosti vozača u etiologiji saobraćajnih nezgoda sa nastradalim
licima. Podaci su dobijeni analizom zapisnika saobraćajnih nezgoda koje
su se odigrale na području opštine Knjaževac u toku 2005. godine.
Alkohol, kao etiološki faktor za nastanak saobraćajnih nezgoda sa
nastradalim licima, navodi se u 30,91% slučajeva. U ovim nezgodama
znatno češće su stradali muškarci (70,83%) u odnosu na žene (29,17%).
66,67% stradalih ima lake, 20,83% ima teške povrede a 12,50% je
poginulo. U strukturi poginulih najviše ima putnika a među povređenima
dominiraju vozači motornih vozila. Pod uticajem alkohola motornim
vozilom najčešće upravljaju i izazivaju saobraćajne nezgode vozači sa
vozačkom dozvolom B kategorije (82,35%). Alkoholisanost vozača
predstavlja akcidentogeni faktor u saobraćaju i treba insistirati na
apsolutnoj apstinenciji od alkoholnih pića pre i za vreme upravljanja
motornim vozilom.
e-mail: tosicv@bankerinter.net
3.
AKUTNA IDIOPATSKA GLUVOĆA-PRIKAZ SLUČAJA
Vesna Stojanović Kamberović(1), Goran Bjelogrlić(2), Goran Videnović(3)
(1)DOM ZDRAVLJA "ZVEZDARA", BEOGRAD; (2)INSTITUT ZA ORL I MHF KC SRBIJE,
BEOGRAD; (3)KLINIKA ZA MFH KC PRIŠTINA-KOSOVSKA MITROVICA
UVOD : Akutna idiopatska gluvoća je iznenadni jednostrani ili obostrani
senzorineuralni gubitak sluha, veći od 30-35 dB na tri govorne
frekvence. Razvija se naglo u toku 3-4 dana. Nedovoljno jasne
etiopatogeneze, a mogući mehanizam nastanka je imunoločki, vaskularni
ili virusni. CILJ RADA: je značaj rane i adekvatne dijagnostičko-terapijske
procedure oboljenja. METOD RADA: prikaz slučaja pacijenta sa iznenadnom
sezorineuralnom jednostranom gluvoćom, koji je podvrgnut raspoloživim
dijagnostičko-terapijskim merama, do oporavka sluha. REZULTATI :
pacijent star 41 godinu, predhodno zdrav, pregledan je zbog iznenadnog
gubitka sluha na desnom uvu, oktobra 2005-te godine.Klinički-otoskopski
pregled je bio uredan..Tonalna audiometrija je pokazala jednostrani
senzorineuralni gubitak sluha, nishodnog tipa, 45dB-55dB-65dB,za
frekvence od 1000 do 4000 Hz. Timpanogram je bio tipa ''A'' po Jergeru.
Kohleostapedijalni refleks je pokazao lako povišen prag
sluha.Supraliminarnom audiometrijom je nađen fenomem ''rekrutmana'', bez
patološke zamorljivosti sluha . NMR mozga , PC ugla i temporalne kosti
je bila uredana Primenjena je parenteralna terapija kortikosteroidima od
160 mg do 20mg, smanjivanjem doze, u toku 15 dana. DISKUSIJA : rezultati
su relevantni podacima naše i svetska literature ZAKLJUČAK : Akutna
idiopatska gluvoća spada u urgentna stanja u otorinolaringologiji pa
zahteva rani i adekvatni dijagnostičko-terapijski tretman do poboljšanja
ili oporavka sluha.
Ključne reči : akutna idiopatska gluvoća, dijagnoza , terapija.
e-mail: igormina@infosky.net,
vesnanbgd@yahoo.com
4.
BAKTERIOLOŠKE ANALIZE PLEURALNOG PUNKTATA U LEČENJU PLEURE
Vesna Đurić
KBC "BEŽANIJSKA KOSA", INTERNA KLINIKA, PULMOLOŠKO ODELJENJE
Empijem pleure je kolekcija gnoja u pleuralnom prostoru. Faktori rizika
uključuju skorašnje pulmonalne infekcije (bakterijska pneumonia, absces
pluća), subfrenične infekcije, hirurške intervencije torakalne regije,
traume grudnog koša ili najređe torakocenteza. CILJ RADA bio je da
proceni značaj bakterioloških analiza pleuralnog punktata u lečenju
empijema pleure. MATERIJAL I METODE: u periodu 2001 -2005. godine
dijagnostikovano je i lečeno 22 pacijenta sa akutnim empijemom pleure
(15 muškaraca i 7 žena srednje životne dobi od 52 godine). Kod svih
pacijenata 24 časa po prijemu učinjena je radiografija grudnog koša,
torakocenteza, citološke, biohemijske i bakteriološke analize pleuralnog
punktata (zasejavanje, bojenje po Gramu). REZULTATI: kulturom pleuralnog
punktata u 6 uzoraka (27 %) utvrđeni su nespecifični bakterijski
uzročnici: Streptococcus pneumoniae, Klebsiella, Peptostreptococcus spp.,
Streptococcus sp., Staphylococcus epidermidis (2). Kod 2 pacijenta (9%)
empijem pleure se razvio kao komplikacija specifičnog zapaljenskog
procesa na plućima (mycobacterium tuberculosis utvrđen direktnom
bacioskopijom sputuma uz pozitivne Low kulture i PCR pregledom sputuma).
ZAKLJUČAK: U lečenju akutnog empijema pleure ukazuje se na značaj rane
dijagnostike i potpune evakuacije gnojnog sadržaja iz pleuralnog
prostora (višekratne torakocenteze, drenaža pleuralne šupljine). Empirijska
upotreba antimikrobnih agenasa koji obavezno moraju delovati i protiv
anaerobne flore važna je do dobijanja rezultata bakteriološkog pregleda
pleuralnog punktata i ciljane terapije antibioticima. Određivanje etiološkog
uzročnika akutnog empijema pleure nije jednostavno, jer je često za
bakteriološku potvrdu potrebno uporno traganje (zasejavanje više puta),
primena drugih dijagnostičkih postupaka (PCR) kao i analiza uzoraka
dobijenih endoskopskim metodama, a sve u cilju sto uspešnije kontrole
infekcije.
e-mail: durlevic@EUnet.yu
5.
UTICAJ ANEMIJE NA ANTROPOMETRIJSKE PARAMETRE I BMI KOD DECE PRED POLAZAK
U ŠKOLU
Bratimirka Jelenković(1),Dušica Stojanović(3),Ljubiša
Đorđević(2),Slobodan Jovanović(2), Žaklina Najdić (1)
(1) ZDRAVSTVENI CENTARZAJEČAR, PEDIJATRIJSKA SLUŽBA, (2) ZAVOD ZA
ZAŠTITU ZDRAVLJA ZAJEČAR, (3)INSTITUT ZA ZAŠTITU ZDRAVLJA NIŠ
Nedostatak gvožđa praćen anemijom ili bez nje, najčešći je nutritivni
deficit. Javlja se često u periodu intenzivnog rastenja, zbog povećanih
potreba za gvožđem. CILJ RADA: Procena antropometrijskih parametara i
BMI kod anemične dece pred polazak u školu. MATERIJALI I METOD RADA:
Podaci su dobijeni prospektivnim istraživanjem koje je sprovedeno u toku
2001. godine. na 554 deteta. Ispitanici su deca pred polazak u školu iz
Zaječara i okolnih sela, uzrasta 6-7 godina. Vrednost Hb niža od 115 g/l
uzeta je kao granična. Antropometrijski parametri (TV,TM) dobijeni su
merenjem na vagi sa stadiometrom. Merenje, tj. registrovanje TV
obavljala je jedna osoba, pre podne, standardizovanim postupkom. TM je
merena u laganoj odeći. BMI izračunat je po standardnoj formuli.
Dobijeni podaci obrađeni su statistički (srednja vrednost, SD, Min i Max
vrednost, svrstani po percentilima za odgovarajući uzrast i pol).
Značajnost uočenih razlika proverena je Mann Witney Rank Sum testom.
REZULTATI RADA: Od 279 dečaka njih 17 ima Hb niži od 115g/l, a od 275
devojčica njih 12 je anemično. Prosečna TV dečaka sa anemijom je 117,18
cm i statistički je značajno niža od prosečne TV dečaka bez anemije
(122,15 cm). Prosečna TV devojčica sa anemijom je116,96 cm i statistički
je značajno niža od prosečne TV devojčica bez anemije (120,21 cm).
Prosečna TM dečaka (21,65 kg) i devojčica (20,30kg) sa anemijom statistički
je značajno niža od prosečne TM dečaka (23,86) i devojčica (22,74) bez
anemije. Nema statistički značajne razlike u BMI dečaka i devojčica sa i
bez anemije. ZAKLJUČAK: Na anemiju se može uticati higijensko-dijetetskim
režimom što bi se povoljno odrazilo i na rast dece.
e-mail: bratimirka@yahoo.co.uk
6.
EPIDEMIOLOŠKE KARAKTERISTIKE ANOREKSIJE NERVOZE U NIŠU
Konstansa Lazarević, Maja Nikolić
INSTITUT ZA ZAŠTITU ZDRAVLJA NIŠ
Cilj ovog rada je sagledavanje epidemioloških karakteristika anoreksije
nervoze na području grada Niša. Ukupno je ispitano 51 lice obolelo od
anoreksije nervoze (starosti od 12-23godine) koje se javilo u Savetovalište
za dijetetiku Instituta za zaštitu zdravlja Niš u periodu od januara
1996. do decembra 2005. godine. Kao materijal za istraživanje korišćeni
su anamnestički podaci i rezultati antropometrijskih merenja (telesna
visina, telesna težina) preuzeti iz istorija bolesti. Nađeni rezultati
poređeni su sa aktuelnim literaturnim podacima. Među obolelima od
anoreksije nervoze najviše je bilo osoba ženskog pola (91.2%), visokog i
srednjeg socijalnog statusa (96%). Najveći broj obolelih bio je u
starosnoj grupi od 18-21 godine (40,7%), a nešto manji od 12 –18 godina
(39,2%). Od ukupnog broja obolelih 96% živelo je u gradu i prigradskim
naseljima, a najčešće su obolevale učenice 20 (39.2%) i studentkinje 15
(29,4%). Na osnovu uputa lekara primljena je 31 (60,8%) obolela osoba ,
8 (15,6%) adolescenata je došlo u pratnji roditelja, 3 (5,9%) po savetu
drugarica, a 8 (15,6%) radi saveta o ishrani u cilju prevencije
gojaznosti. Navedeni rezultati ukazuju da se epidemiološke
karakteristike anoreksije nervoze u Nišu značajno ne razlikuju od
karakteristika ove bolesti navedenih u svetskoj literaturi.
Ključne reči: epidemiološke karakteristike, anoreksija nervoza
e-mail: koni33@hotmail.com
7.
BEZBEDNOST ANTIGLAUKOMNE TERAPIJE TIMOLOLOM KOD OBOLELIH OD BRONHIJALNE
ASTME
Miško Ledina, Teodora Ledina
SPECIJALNA BOLNICA ZA PLUĆNE BOLESTI, "OZREN", SOKOBANJA
UVOD: Bronhijalna astma i glaukom su oboljenja relativno visoke
incidencije, te postoji verovatnoća da će se javiti istovremeno. Timolol
je neselektivni beta adrenergički blokator koji ispoljava dejstvo na
respiratorni sistem. CILJ RADA je da se utvrdi efekat primene timolola
na parametre plućne ventilacije. MATERIJAL I METODE: Kod 17 pacijenata
obolelih od bronhijalne astme primenjen je timolol u lečenju glaukoma.
Parametri plućne ventilacije su praćeni spirometrijski na 0, 2, 24 i 48
sati od davanja timolola. Promene parametara su zabeleženi i statistički
obrađeni. REZULTATI: Varijacije parametara spirometrije, FVC i FEV1 su
bez statistički značajnih kolebanja. Veće varijacije se pokazuju na
nivou malih disajnih puteva (FEF50 i FEF75) ali razlike nisu statistički
značajne i ne prelaze vrednosti pozitivnog bronhoprovokacijskog testa.
DISKUSIJA: U literaturi postoje podaci o smrtnom bronhospazmu nakon
pojedinačne aplikacije timolola. U najvećem procentu pacijenata sa
bronhijalnom astmom i glaukomom timolol je bezbedan lek. ZAKLJUČAK: I
pored verifikovane bezbednosti primene timolola kod pacijenata sa
bronhijalnom astmom, savetujemo da se takvim pacijentima uradi
spirometrijsko ispitivanje nakon uvođenja terapije timololom. Svaka
pojava bronhospazma zahteva da se pacijenti obrate lekaru, te da se
evaluira potencijalna opasnost terapije i razmotre alternativni režimi
prostaglandinskim analozima.
e-mail: ledina@eunet.yu
8.
POJEDINI ANTROPOMETRIJSKI PARAMETRI: LIPIDNI STATUS I ARTERIJSKI KRVNI
PRITISAK KOD PREPUBERTETSKIH DEČAKA UZRASTA 10 GODINA U JUSAD STUDIJI U
ZAJEČARU I DEČAKA SA POČETNIM ZNACIMA PUBERTETA
Bratimirka Jelenković, BrankicaVasić, Ljiljana Jovanović,Ljiljana
Janačković, Bojana Cokić, Žaklina Najdić
ZDRAVSTVENI CENTAR ZAJEČAR, PEDIJATRIJSKA SLUŽBA
UVOD: Pubertet je period rasta i razvoja u toku koga ljudska jedinka
završava proces polnog sazrevanja i stiče telesnu sposobnost za
reprodukciju.Normalno se pubertet javlja izmedju 9. i 14. godine kod
devojčica i 9. i 15. kod dečaka. Kliničke manifestacije. Morfološke i
fiziološke promene, koje nastaju pod uticajem gonadnih horomona u
puberetu, zahvataju skoro sve delove dečjeg organizma. Glavne kliničke
manifestacije pubereta:
- Pubertetsko ubrzanje rastenja dovodi do somatskog rasta i promena u
veličini pojedinih unutrašnjih organa.
- Razvoj gonada.
- Razvoj sekundarnih reproduktivnih organa i sekundarnih polnih odlika.
- Promene u telesnom sastavu i proporcijama koje su uzrokovane promenama
u količini i rasporedu masnog tkiva , rastenjem dugih kostiju i razvojem
mišića
- Razvoj kardiovaskularnog i respiratornog sistema što naročito kod
dečaka dovodi do porasta snage i izdržljivosti.
Dečaci za vreme puberetskog ubrzanja rastenja u proseku porastu 30-31cm,
a devojčice 27,5-29 cm, što čini 17-18 % od konačne visine Za vreme
puberteta dolazi do uvećanja srca, pluća i abdominalnih organa
uključujući jetru, bubrege i nelimfatični deo slezine U dečaka sistolni
pritisak raste, frekcencija srčanih udara postaje sporija, a disajni
volumeni postaju veći nego kod devojčica
Nema preciznog načina da se izmeri razvoj spoljnjih genitalija. U
kliničkoj praksi za procenu i praćenje puberteta koristi se procena
veličine i izgleda spoljašnjih genitalija, odnosno procena rasta pubične
kosmatosti. Posebno su pogodni standardi Tannera na osnovu kojih je ceo
pubertetski period podeljen na 5 stadijuma Stadijum 1 označava
prepubertetsku, a stadijum 5 adultnu veličinu i izgled spoljnjih
genitalija odnosno izgled i razvijenost pubične kosmatosti Brzina
razvoja pojedinih polnih karakteristika razlikuje se izmedju pojedinih
dečaka CILJ RADA: Istraživanje uticaja početnog stadijuma puberteskog
razvoja na pojedine antropometrijske parametre, lipidni status i
vrednosti arterijskog krvnog pritiska kod dečaka uzrasta 10godina i
istih ispitanika u 15 godini. MATERIJALI I METODI RADA: Istraživanje je
sprovedeno u okviru JUSAD studije (Jugoslovenska studija prekursora
ateroskleroze u školske dece) u uzrastu dečaka od 10. i 15. godina
(1998. i 2003. godina). Osim anamnestičkih podataka , urađen je detaljan
fizikalni pregled i određivanje stadijuma dostignute polne zrelosti
prema Tanneru i saradnicima, antropometrijska merenja, određivanje
lipidnog statusa u krvi i merenja arterijskog krvnog pritiska koja su
ponovljena nakon 5 minuta. Parametri su posmatrani posebno u dece sa
početnim stadijumom pubereta ( G2PH2) i u prepubertetskih dečaka.
Značajnost uočenih razlika testirana je t-testom. REZULTATI: U naših
ispitanika postoje statistički značajne razlike u TM,TV i BMI, kožnom
naboru subskapularno i nad tricepsom,obimu nadlaktice, kao i u obimu
struka i kuka. Lipidni status ne razlikuje se značajno, osim nivoa
ukupnog holesterola koje je niži u dečaka sa početnim stadijumom
puberteta. Arterijski krvni pritisak: sistolni je viši u dečaka sa
početnim stadijumom puberteta. ZAKLJUČAK: U dečaka sa početnim
stadijumom puberteta pojedini antropometrijski parametri i sistolni
krvni pritisak imaju veće vrednosti u odnosu na one kod dečaka pre
puberteta,dok je nivo ukupnog holesterola niži u odnosu na vrednosti kod
prepubertetskih dečaka. Stadijum dostignute pole zrelosti treba uzeti u
obzir pri tumačenju pojedinih antropometrijskih parametara, lipidnog
statusa i visine AKP.
e-mail: bratimirka@yahoo.co.uk
9.
ASEPTIC HUMERAL NONUNION TREATED WITH UNILATERAL EXTERNAL FIXATOR
Ivan Micić, Milorad Miković, Desimir Mladenović, Zoran Golubović, Saša
Karalejić, Predrag Stojiljković
CLINIC FOR ORTHOPAEDIC SURGERY AND TRAUMATOLOGY, CLINICAL CENTER NIŠ,
FACULTY OF MEDICINE, NIŠ
INTRODUCTION: The treatment of nonunion of humeral shaft is challenging,
often requiring one or more surgical interventions with high
complication rates such as radial nerve palsy or joint stiffness. Good
clinical results have been reported with plate fixation and bone graft,
intramedullary nailing, Ilizarov external fixator and unilateral
external fixator AIM: We report the treatment of both hypertrophic and
atrophic diaphyseal humeral nonunion with unilateral Mitkovic external
fixator. MATERIAL AND METHODS: 11 patients underwent surgical treatment
because of aseptic humeral shaft nonunion. There were 7 men and 4 women
with average age of 55 years (range, 24 to 81 years). Two patients had
hypertrophic and 9 patients had atrophic nonunion. RESULTS: Patients
were followed for a mean of 31.8 months (range, 24 to 46 months). Union
was not achieved in two (18.2%) patients. Healing time was 3.0 months
(range, 3 to 5 months). Functional results were excellent in 6 (54.5%),
good in 3 (27.3%), and poor in 2 (18.2%) patients according to the
Constant and Murley scoring system and according to Stewart and Hundley
criteria. Pin track infection around the pins was recorded in 2 (18.2%)
patients. CONCLUSION: In summary, unilateral external fixator with
autogenous cancellous bone graft for the treatment of humeral shaft
nonunion provides good results. The complication of external fixator is
minimal and can be used as an alternative method in the humeral shaft
nonunion.
e-mail: ivanmicic2000@yahoo.com
10.
ATRIJALNI FLATER NAKON PLUĆNIH RESEKCIJA
N. Vešović, D. Radovanović, M. Zdravković, Z. Spasić, V. Milanović
KBC "BEŽANIJSKA KOSA"
Atrijalni flater (AF) je jedan od poremećaja srčanog ritma koji se sreće
u inicijalnom postoperativnom periodu a nakon plućnih resekcija. Prema
svetskoj literaturi incidenca pojave ove komplikacije je 10-15 %. CILJ
našeg istraživanja je bio da utvrdimo učestalost pojave AF kod
operisanih pacijenata kao i eventualne prediktorne faktore za njegov
nastanak. U našoj studiji praćeno je 200 pacijenata tokom
hospitalizacije, operisanih na odeljenju grudne hirurgije KBC Bežanijska
kosa u periodu od 2001- januar 2006. godine. Kod njih je analizirana
pojava AF koja je registrovana standardnim svakodnevnim serijskim EKG
praćenjem. REZULTATI RADA: Od svih praćenih pacijenata kod 23 odnosno
(11,5 %) bolesnika je u prvih 48 sati po operaciji uočena pojava AF.
Inkluzioni kriterijumi za ulazak u studiju je bilo postojanje stabilnog
sinusnog ritma pre operacije, registrovanog preoperativnim pregledom
kardiologa i EKG-om. Čak 19 (82.6 %) bolesnika su preoperativno bili
hipertoničari. Prosečna starost ovih pacijenata je 62 godine. Najčešće
se ova komplikacija javljala nakon leve pneumonektomije- kod 15 (65%)
bolesnika. Kod 42 % bolesnika postignuta je medikamentozna konverzija u
sinusni ritam a njih 12 je otpušteno sa odeljenja sa perzistirajućim AF,
uz uvedenu OAKT. ZAKLJUČAK: Atrijalni flater je česta postoperativna
komplikacija sa kojom se grudni hirurzi sreću u praksi. Prediktori
njenog nastanka su : godine starosti, prisustvo preoperativne arterijske
hipertenzije, opseg plućne resekcije. Naša istraživanja su u korelaciji
sa istraživanjima drugih autora. Kod selektovane grupe bolesnika treba
razmotriti preoperativno preventivno uvođenje antiaritmika. |
|