Glasilo Podružnice Srpskog lekarskog društva Zaječar

Godina 2007     Volumen 32     Suppl 1     
  [ Home ] [ Program ] Radovi ] Indeks autora ] [ Mapa ]  
                 
 

XXVI Timočki medicinski dani - Zaječar, 25-26. maj 2007.

RADOVI - ZBORNIK SAŽETAKA
Sažeci radova 21-30

<<< ] >>> ]  
 
  1. Hirurško lečenje lezija LCA kolena na Ortopedskom odeljenju Zdravstvenog centra Negotin
    Dragan Šujeranović, Boris Ravanić, Dušan Furnigić
  2. Problemi u dijagnostikovanju "Bolesti ogrebotine mačke"
    Jelena Ravanić, Božana Stoilović, Miomir Petković
  3. Učestalost astme kod dece koja su na rođenju imala RDS
    S. Anđelković, Lj. Mihajlović, S. Veljković, D. Anđelković
  4. Cista urahusa odstranjena endoskopski – Prikaz slučaja
    Ž. Didić, N.Dimitrijević, D.Stanisavljević,A.Didić.
  5. Epithelioma basocellulare cutis, Erythrodermia psoriatica - Prikaz slučaja
    Nada Trailović, J. Tiodorović, R. Milenković, D. Ljubisavljević
  6. Transfuzijsko lečenje dece – iskustva ZZTK Novi Sad
    Čedomir Gavrančić
  7. Lichtenstein tehnika zlatni standard u rešavanju preponskih kila, naše iskustvo
    M. Miljković, I. Matić, D. Ilić, Z. Habe
  8. Lažno patološki nalaz standardne radiografije pluća i srca u P/A
    Nadežda Kašiković, Radomir Gajić, Jelica Rajković
  9. Značaj i mesto životinja u narodnoj zdravstvenoj kulturi
    Aleksandar Rajić
  10. Učestalost urinarnih infekcija kod dece u opštini Negotin u 2006. godini
    V. Stuparević, S. Bogicić, J. Trokanović, T. Žikić-Obradović
 
 
 
  21. Hirurško lečenje lezija LCA kolena na Ortopedskom odeljenju Zdravstvenog centra Negotin
Dragan Šujeranović, Boris Ravanić, Dušan Furnigić

Prema podacima brojnih autora, lezije ligamenata kolena su sve češći uzrok smanjenih fizičkih sposobnosti osoba povređenog ili obolelog kolena, što izuzetno narušava čovekovu bio-psihosocijalnu ravnotežu i dovodi do brojnih drugih poremećaja, koji tako čine čoveka radno nesposobnim i smanjuju životnu sposobnost. U pitanju je retrospektivni prikaz tri slučaja, u periodu od 2002. do 2005.godine, koji su lečeni na Ortopedskom odeljenju Z. C. Negotin, sa ciljem da se što adekvatnijom analizom svakog pojedinačnog slučaja omogući uspešnija rana dijagnostika, kako bi se operativnim zahvatom skratio period ozdravljenja i povređeni učinio, u opštem zdravstvenom stanju, funkcionalnim. U radu su prikazana tri pacijenta, muškog pola, prosečne starosti 39 godina, sa dijagnozom hronične lezije prednje ukrštene veze kolena (S83). Dijagnoze su postavljene po ICD 10 kriterijumu za dijagnostiku. Svi pacijenti su lečeni modifikovanim operativnim postupkom bone-tendor-bone graft. Rezultati rada pokazuju da je ovaj operativni postupak veoma uspešan. Nakon takvog zahvata, uz sprovedenu rehabilitaciju, restitucija povređenog zgloba je potpuna.
Ključne reči: Povreda LCA, OP BTB GRAFT, prikaz slučaja.

e-mail: bravanic@ptt.yu
 

 
  22. Problemi u dijagnostikovanju "Bolesti ogrebotine mačke"
Jelena Ravanić, Božana Stoilović, Miomir Petković

SAŽETAK: "Bolest ogrebotine mačke" ("Cat scratch disease") je regionalni limfadenitis nastao zbog ujeda ili ogrebotine mačke. U radu su prikazana dva pacijenta, ženskog pola, uzrasta 10 i 11 godine, sa izraženom limfadenopoatijom u kubitalnoj regiji, pozitivnim anamnestičkim podatkom o kontaktu sa mačkom i prisutnom promenom na koži šake. Prikazom ovih slučajeva želeli smo da skrenemo pažnju na diferencijalno dijagnostičke probleme u cilju postavljanja konačne dijagnoze ove bolesti. S obzirom da konačna dijagnoza može da se postavi samo biopsijom i/ili serološkim testom, rezultat rada treba da ukaže na bolju saradnju između pedijatra, radiologa, mikrobiologa i patologa, kao i da istakne važnost anamnestičkih padataka.
Ključne reči: mačka, diferencijalna dijagnoza, limfadenopatija, prikaz slučajeva.

e-mail: bravanic@ptt.yu
 

 
  23. Učestalost astme kod dece koja su na rođenju imala RDS
S. Anđelković, Lj. Mihajlović, S. Veljković, D. Anđelković

U radu su izneti rezultati kliničko prospektivne studije koja je obuhvatila 40 ispitanika. Studija je trajala pet godina i obuhvatila vremenski period 1999- 2004. god. CILJ RADA je bilo utvrditi učestalost astme kod dece rođene 1999. godine, a koja su u porodilištu imala RDS. U 1999. god. u smederevskom porodilištu su rođene 1404 bebe, od kojih su 53 imale RDS, što iznosi 3,77%. Naši ispitanici bili su gestacijske starosti 31-41 nedelje i telesne mase 1450-3900 gr. Od ovog broja bilo je 19 dečaka i 21 devojčica. Pet godina kasnije, u našem dipanzeru imali smo dokumentaciju za 40 dece, od 53 dece koja su na rođenju imala RDS tokom 1999. god. Od ovog broja bilo je 13 blizanačkih trudnoća, što iznosi 24,5%. NAŠI REZULTATI su sledeći: Trajnu astmu ima sedmoro dece, što iznosi 17,5% (4 dečaka i tri devojčice). Ova deca rođena su od 32 do 35. nedelje gestacije (preterminska novorođenčad). Sva ova deca nalaze se na kontinuiranoj profilaktičkoj terapiji inhalacijskim glikokortikoidima. Od ovog broja, astma je verifikovana u dva slučaja kod oba blizanca, u dva slučaja samo kod jednog blizanca. Povremenu astmu ima 10 dece, što iznosi 25% (7 devojčica i 3 dečaka) i koriste povremeno samo beta dva agoniste. Deca sa povremenom astmom rođena su od 31 do 40. nedelje gestacije (preterminska i terminska novorođenčad). U dva slučaja povremena astma dijagnostikovana je kod oba blizanca, u dva slučaja samo kod jednog blizanca. Dvadeset troje dece nema astmu u svojoj petoj godini, što iznosi 57,5%. Ova deca rođena su od 31. do 41. nedelje gestacije (preterminska i terminska novorođenčadi). Kod ove dece radi se samo o jednoj blizanačkoj trudnoći. ZAKLJUČAK: Učestalost astme kod dece koja su na rođenju imala RDS je vrlo visoka i iznosi 42.5%. Prevencija prevremenog porođaja može biti jedan od faktora smanjenja učestalosti astme za koju možemo reći da ima razmere ”epidemije.”
Ključne reči: novorođenče, RDS, astma

e-mail: aurora15@ptt.yu
 

 
  24. Cista urahusa odstranjena endoskopski – Prikaz slučaja
Ž.Didić, N.Dimitrijević, D.Stanisavljević,A.Didić

D:M.starosti 50 godina dolazi zbog bolova u predelu bešike.Ultrazvučni nalaz pokazuje da se radi o tumoru veličine oko 2 cm u predelu - kranijalno - prednjeg zida bešike. Operativno:Nailazi se na manje zadebljanje-tuberkulum, koji prominira prema lumenu bešike.U toku rada ukazuje se otvor šupljine-ciste iz koje ističe žuta prljava masa. Obzirom na poziciju ciste iako se radi o starijoj osobi,već se u toku rada pomišlja na cistu urahusa.
Pažljivim radom cista se u potpunosti odstrani. Patohistološki nalaz potvrdjuje našu pretpostavku.

e-mail: dzbata@sezampro.yu
 

 
  25. Epithelioma basocellulare cutis, Erythrodermia psoriatica - Prikaz slučaja
Nada Trailović, J. Tiodorović, R. Milenković, D. Ljubisavljević

UVOD: Bazocelularni epiteliom je epitelni tumor kože koji karakteriše lokalni infiltrativni rast i ponekad destruktivni. To je semimaligni tumor ili lokalno agresivni tumor. Najčešći je od svih tumora u beloj populaciji. U patogenezi važnu ulogu ima izlaganje UV zracima, te su predilekciona mesta fotoeksponirane površine, a najčešće se javlja na neizmenjenoj koži.Viđa se obično kod osoba izmedju 60. i 80.- te godine života. Bolesnik S.S. star 36 godina. Od psorijaze boluje unazad 10 godina, lečio se u dva navrata na Klinici za kožne i polne bolesti u Nišu i na VMA zbog psorijatične eritrodermije. Pre 6 godina mu se prvi put javlja tumorozna formacija na desnoj butini, koja se od tada uvećava. Prva biopsija sa promene urađena je ambulantno 2005. godine. Hospitalizovan na Klinici za kožne i polne bolesti u Nišu zbog tumefakta na spoljašnjioj strani desne potkolenice karfiolaste površine, promera 10 x 6 cm, koji prominira iznad ravni kože 1,5 do 2 cm, jasno ograničene od okoline. Koža čitavog tela izrazito eritemna, jako infiltrovana, naglašenog crteža sa mestimično izraženom lameloznom deskvamacijom. U toku lečenja urađena biopsija sa tumefakta. Ph nalaz : Epithelioma basocellulare cutis. Lečen sitemskim i lokalnim kortikosteroidima, losionom sa 10% ureom i propratnim terapijom, PUVA Th nije sprovođena zbog fotosenzitivnosti. Upućuje se hirurgu za plastičnu i rekonstruktivnu hirurgiju radi ukljanjanja ove promene. ZAKLJUĆAK: Iako se radi o osobi srednje životne dobi kod koje nije sprovođena FOTO terapija, razvija se bazocelularni epiteliom na osnovi psorijatične eritroderije, neobične lokalizacije.

e-mail: ntrailovic@yahoo.com
 

 
  26. Transfuzijsko lečenje dece – iskustva ZZTK Novi Sad
Čedomir Gavrančić

UVOD: Transfuzijsko lečenje dece je specifično, naročito neonatalnog doba. Najčešće indikacije pripadaju grupi malignih bolesti, urođenim anomalijama, sepse i postoperativne komplikacije. CILJ: Odrediti količinu iskorišćene krvi u periodu jedne godine i prijave posttransfuzijske terapije navedenog uzrasta. METODE: Pri davanju transfuzije detetu, osobito u postnatalnom periodu mora se voditi računa o specifičnosti koje prate ovaj period života deteta. Treba imati u vidu četiri osnovna parametra pri odluci o ovoj vrsti terapije : telesna težina, fiziologija , metabolizam i funkcija pojedinih organa. Korišteni su uobičajeno poznati podaci da su toksične vrednosti konzervansa u krvi u sledećim dozvoljenim granicama: dekstroza 240 mg\kg\h, sodiumhlorid 137 mg\kg\dan, adenin 15 mg\kg\doze, citrat 180 mg\kg\h. Značajno je voditi računa o kliničkim indikacijama davanja krvi kod dece , te su uvedeni i preporuke/vodici u 2006. uz stručnu pomoć EAR (evropske agencije za rekonstrukciju). REZULTATI: Od svih uzoraka prikupljene krvi u Novom Sadu (a to je 29280 jedinica krvi) pedijatrijske transfuzije iznose 538 jedinica sto je 2,5 % . Najčešće indikacije za transfuziju pedijatrijskog doba su bile: anemije, trombocitopenije, hemolitičke anemije, sepse, poremecaji hemostaze, a u tu svrhu su korišteni deplazmatisani eritrociti , sveže smrznuta plazma, koncentrovani trombociti, krioprecipitat i drugi preparati. Nigde nije došlo do navedenih intoksikacija konzervansima, a negativni efekti transfuzije su bili uglavnom imunološke prirode. ZAKLJUČAK: Pravilna upotreba preporuka o primeni krvi i kvalitetno obezbeđivanje jedinica krvi su dali rezultate da se postigne jedinstveni konsenzus oko indikacija za pedijatrijsku transfuziju, a u cilju potrošnje što manje količine krvi i boljih efekata lečenja dece.

e-mail: boffice@neobee.net
 

 
  27. Lichtenstein tehnika zlatni standard u rešavanju preponskih kila, naše iskustvo
M. Miljković, I. Matić, D. Ilić, Z. Habe

CILJ RADA: Preponske hernije su najčešća patologija hirurških odeljenja širom sveta. Još uvek nedovoljno razjašnjena etiologija i više desetina različitih operativnih tehnika ima za posledicu visok procenat recidiva i ostalih komplikacija. Lichtensteinova beztenziona tehnika, zbog niskog procenta recidiva i komplikacija, sve se više koristi za rešavanje preponskih kila na našem odeljenju, kao jedna od najzastupljenijih metoda. METOD: Analizirali smo retrospektivno period od poretka 2001. do kraja 2006- te godine, tj. period od 6 godina, odnosno od uvođenja ove metode na našem odeljenju u rutinsku praksu do danas. REZULTATI: Prva operacija na hirurškom odeljenju u Aleksincu Lichtenstein-ovom metodom urađena je u decembru 2000 te . Od tada do kraja 2006-te ukupno je urađeno 669 operacija , tako da je ovo postala skoro metoda izbora u rešavanju preponskih kila. Za pomenuti period od 6 godina koji je obrađen urađeno je jos i 28 operacija nekom drugom beztenzionom metodom i 182 operacije klasičnim tenzionim metodama. 2001-ve godine urađeno je ukupno 88 Lichtensteinovih operacija i 50 klasičnih herniorafija, 2002- 117/33, 2003- 120/35, 2004- 174/19, 2005- 160 Lichtenstein operacija i 10 nekom drugom beztenzionom metodom (PHS, Trabuco) i 30 klasicnih i 2006- 154 Lichtenstein, 18 (Trabuco, PHS) i 34 klasične operacije. Iz navedenog se može zaključiti da se Lichtensteinova procedura kao beztenziona metoda daleko najčešće primenjuje u rešavanju preponskih kila na našem odeljenju i da se procenat njene zastupljenosti kreće preko 70% svih operisanih od ingvinalnih kila. Razlog ovako velike zastupljenosti je pre sveka u malom procentu recidiva , za sada imamo 6 recidiva za koje znamo, što je 0,89%. Najčešća komplikacija koju imamo je pojava seroma i hematoma u operativnoj rani i čisto je tehničke prirode.
Infekciju operativne rane imali smo kod 18 pacijenta (2,6%), od toga 14 površnih infekcija koje su se spontano sanirale i 4 infekcije endoproteze kod kojih smo morali da reintervenisemo i u dva slučaja je i izvadimo. Najteža komplikacija koju smo imali je pojava intestinalne fistule i to godinu dana nakon operacije. Ipak, najčešći problem sa kojim se susrećemo je postoperativna bol , na istu se na otpustu iz bolnice žali skoro 30% operisanih ali imamo do sada 18-tak pacijenata koji se žale na hroničnu postoperativnu bol (Meshoma, mikrorecidivi ) što je skoro 2%. ZAKLJUČAK: Beztenziona hernioplastika Lichtensteinovom procedurom je od svog uvođenja 1984. godine široko prihvaćena i veoma popularna u svetu. Objavljene serije iz celog sveta dokazuju da je ova tehnika laka za izvođenje, bezbedna i sa odličnim dugoročnim rezultatima i to ne samo u specijalizovanim ustanovama već i u bolnicama opšteg tipa. Mali procenat recidiva, rana mobilizacija i radna osposobljenost pacijenta kao i relativno niska cena metode svrstavaju je u zlatni standard u rešavanju preponskih kila.

e-mail: drmiljko@medianis.net
 

 
  28. Lažno patološki nalaz standardne radiografije pluća i srca u P/A
Nadežda Kašiković, Radomir Gajić, Jelica Rajković

CILJ: Korektnom analizom standardne radiografije pluća i srca u P/A, inspekcijom pacijenata, i profilnom radiografijom izbegnut je lažno pozitivan nalaz. METODOLOGIJA: Pacijent O.Ž. muškog pola, star 53 god. Dolazi u Ro kabinet upućen od lekara opšte prakse, u sklopu preoperativne pripreme. Snimak pluća i srca u P/A pokazuje homogeno, polukružno, mekotkivno zasenčenje, oštro ograničeno od okoline, najvećeg promera 34 cm, u simulaciji sa vrhovima i gornjim plućnim poljima i mekim tkivima vrata. Hilusi voluminozniji, crtež pojačan. Cor: srčana silueta aortne konfiguracije. Aorta: kalcifikovana. REZULTATI: Kratak intervju sa pacijentom, inspekcija grudnog koša i profilni snimak, otklanjaju dilemu o pripadnosti senke. Džinovski tumefakt, palpatorno, imponuje kao lipom. ZAKLJUČAK: Nadamo se, da će mlađi specijalizanti prepoznati edukativan karakter prezentovanog slučaja.

e-mail: cele@sbb.co.yu, dzvracar@yubc.net
 

 
  29. Značaj i mesto životinja u narodnoj zdravstvenoj kulturi
Aleksandar Rajić

Lečenje uz pomoć delova tela životinja bilo je praktikovano jos u antici. Rimljani, Grci, Egipćani, Asirci, lečili su bolesnike pomoću životinjskih organa i njihovih proizvoda. Naš narod se takođe lečio na ovaj način i još uvek jedan deo naroda se ovako leči. Od mnogih životinja koje sudeluju u čovekovom izlečenju treba pomenuti: kravu, kozu, ovcu, kokošku, vuka, orla, goluba, gavrana, lastavicu, jarebicu. Kroz vekove čovekovo iskustvo postajalo je svojina celog naroda i tako se njime razvija narodna medicina. Mnogi oblici narodnog lečenja su velikim delom praznoverice, ali su jednim delom zadivljujuća otkrića. Zadatak zdravstvenih radnika je da sve lekovito iz etnomedicine prouče i stave u službu zdravlja.

e-mail: zopra@EUnet.yu
 

 
  30. Učestalost urinarnih infekcija kod dece u opštini Negotin u 2006. godini
V. Stuparević, S. Bogicić, J. Trokanović, T. Žikić-Obradović

UVOD: Urinarne infekcije su najčešća oboljenja kod dece posle oboljenja respiratornog sistema i predstavljaju još uvek ozbiljan medicinski, socijalni i ekonomski problem i pored svih naučnih dostignuća. CILJ RADA: je utvrđivanje učestalosti urinarnih infekcija, njihovih najčešćih prouzrokovača i senzitivnosti na antimikrobnu terapiju. MATEIJAL I METOD RADA: Korišćeni su podaci o urinokulturama iz protokola mikrobiološke laboratorije službe Zdravstvenog centra Negotin za 2006. godinu, koji su obrađeni deskriptivno-analitičkom metodom po starosnim grupama, po polu, vrsti uzročnika i senzitivnosti na antimikrobne lekove. REZULTATI: U analiziranom periodu u mikrobiološkoj laboratoriji Zdravstvenog centra Negotin urađeno je 606 urinokultura kod dece, od toga 223 (36,80%) je bilo pozitivno. Deca uzrasta od 0-6 godina su bila više izložena urinarnim infekcijama, 73,10%, u odnosu na decu uzrasta od 7-19 godina, 26,90%. Kod dece ženskog pola otkriveno je 146 (65.47%) pozitivnih urinokultura i to 98 (67.12%) kod dece uzrasta od 0-6 godina i 48 (32.88%) kod dece uzrasta od 7-19 godina. Kod dece muškog pola otkrivena je 77 (34,53%) pozitivnih urinokultura i to 65 (84,42%) kod dece uzrasta od 0-6 godina i 12 (15,58%) kod dece uzrasta od 7-19 godina. Najčešće izolovani uzročnici su gram negativne bakterije iz reda Enterobacteriaceae (94,62%). E. colli je najčešće izolovani uzročnik (61,43%), sledi Enterobacter (8,97%), Enterococcus spp (7,62%), Proteus mirabilis (7,17%), Citrobacter (3,58%), Proteus vulgaris (3.14%), Klebsiella spp (2,70%), Pseudomonas aeroginosa (1,80%), Staphylococcus aureus (1,34%) i Candida spp (0,90%). Izolovani uzročnici su najviše bili senzitivni na gentamicin (80%), zatim na Ciprocinal (60%) i Palitrex (40%), a najčešće rezistenti na penicilin i njegove sintetske derivate (80%). ZAKLJUČAK: Urinarne infekcije su česte infekcije kod dece u opštini Negotin. Nalaz patogenih mikroorganizama u urinu je glavni indikator za dalja ispitivanja u cilju uspostavljanja dijagnoze. Blagovremeno otkrivanje, pravilno lečenje i otkrivanje faktora koji potpomažu održavanju urinarnih infekcija kod dece predstavlja pravu preventivnu meru za sprečavanje pojave težih oblika infekcije i komplikacija. Recidivirajuće infekcije potpomognute kongenitalnim i stečenim promena na urotraktu predstavljaju posebno delikatan problem i ako se takve promene rano otkriju i leče, moguće je u velikom procentu suzbiti infekciju.

e-mail: zcnegotin@formanet.co.yu

 
  [ Home ] [ Program ] Radovi ] Indeks autora ] [ Mapa ]  

Timočki medicinski glasnik, Zdravstveni centar Zaječar
Rasadnička bb, 19000 Zaječar, Srbija
E-mail: vemil@open.telekom.rs

  Infotrend Crea(c)tive Design