|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ Sadržaj
] [ Indeks autora ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
UDK 616.12-008.313-085 COBISS.SR-ID 254344972 |
SN 0350-2899. - Vol. 42, br. 3 (2017), str. 132-138. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Originalni rad / Original paper Uticaj metaboličkog sindroma na
strukturne anomalije, sistolnu i dijastolnu funkciju leve komore
određivanu ehokardiografijom u bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom
Anastasija Raščanin (1), Ivana Arandjelović (2), Mila Bastać (1),
Dušan Bastać (1) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Preuzmite rad u pdf formatu | Sažetak: Uvod:
Atrijalna fibrilacija(AF) je najčešća pretkomorska aritmija i ima
rastući trend širom sveta. Promena načina života, prestanak abususa
alkoholnih pića, pušenja, fizičke neaktivnosti i psihološkog stresa
umanjuje rizik od nastanka AF kod onih koji su za nju genetski
predisponirani. Posebno se insistira na KV rizik faktorima
prvenstveno gojaznosti, metabolički sindrom (ili pravilnije
kardiometabolički), hipertenzija, dijabetes melitus, dislipidemija,
opstruktivna apnea u snu. Metabolički sindrom (MSy) je rizik faktor
za moždani udar I tromboembolizam. Cilj: Odrediti učestalost MSy u
bolesnika sa AF koji imaju sistolnu i/ili dijastolnu disfunkciju i
strukturne anomalije leve komore .Utvrditi koji ehokardiografski
parametri karakterišu MSy u odnosu na bolesnike sa AF bez
metaboličkog sindroma (NMSy). Materijal i metodi rada: Ovom
retrospektivnom studijom su obuhvaćena 102 bolesnika sa atrijalnom
fibrilacijom koji se leče i redovno kontrolišu u Internističkoj
ordinaciji "Dr Bastać" u Zaječaru. Sistolna funkcija leve komore je
predstavljena ejekcionom frakcijom leve komore (EF), a dijastolna
odnosom Dopler brzine ranog dijastolnog punjenja leve komore - E i
srednje brizine tkivnog doplera mitralnog anulusa (e'-e prim) -
odnos E/e' (E/Eprim). Strukturne anomalije koje su bile u fokusu
jesu masa leve komore indeksirana na telesnu površinu (LVMI) i
dijametar leve pretkomore (LA). Rezultati: U ispitivanoj grupi sa
AF, MSy je bio prisutan u 53/102 bolesnika (52%), a odsutan (NMSy) u
49/102 (48%). U podgrupi MSy polna struktura je bila: muškarci 42% a
žene 58%, dok je kod NMSy obrnuto. Srednja vrednost (x̅) Ejekcione
frakcije leve komore(EF) je skoro identična u obe podrupe: MSY i
NMSy (x̅=55,7±13,3% versus 55,2±12,1%), NS, p=0,859. U individualnoj
distribuciji u podgrupi MSy 7/53(13%) ima sniženu EF (x̅=32±5,0%) u
odnosu na 4/49(8%) kod NMSy, ali bez statistički značajne razlike
(X²=0.601). Normalan E/e' odnos utvrdjen je u 16/53 osoba podgrupe
MSy ili 30%, sa srednjom vrednošću 7,3±1,0, granični u 22 (42%) sa
srednjom vrednošću 10,8±1,5 i povišen u 15(28%) sa srednjom
vrednošću 18,5±5,2. U NMSy E/e' ima sličnu distribuciju 25% ima
normalnu vrednost E/e', graničnu 47% a povišen u 28%
(nesignifikantna razlika - NS, p=0,800). Stratifikacijom po polu
žene sa MSy imaju patološki odnos E/e' u 81% a muškarci u 64%, ali
nema statistički značajne razlike (Xi²=0.505). Međutim, žene sa MSy
imaju statistički značajno težu dijastolnu disfunkciju kako u
individualnoj distribuciji, tako i srednjim vrednostima,
respektivno: 10/31 (33%)vs 5/22 (23%), 19,7±5,8 versus 16,3±3,2 nego
muškarci (t test, p=0,04). Indeks mase miokarda leve komore (LVMI)
bio je u muškaraca sa MSy povišen u 16 (73%) sa x̅=139±23g/m² a
kod žena u 25(80%) sa x̅=127±38g/m², ali bez statistički značajne
razlike (X²=0.356). Dijametar leve pretkomore je bio povišen u 95%
muškaraca i 97% žena sa MetSy, ali bez statističke razlike u odnosu
na NMSy, kako u srednjim vrednostima tako i u individualnoj
disitribuciji. Zaključak: Metabolički sindrom (MSy) je prisutan u
više od polovine bolesnika sa AF uz dominaciju ženskog pola.
Sistolna funkcija se nije značajno razlikovala u AF kod prisustva
MSy i bez njega (NMSy). Patološke vrednosti E/e' odnosa se ne
razlikuju u bolesnika sa AF u odnosu na MSy i NMSy (70 vs 75%).
Medjutim, žene sa MSy imaju statistički značajno težu dijastolnu
disfunkciju nego muškarci (t test, p=0,04). Hipertrofija leve komore
u 73-80% slučajeva i dilatacija leve pretkomore 95-97% su redovni
pratilac metaboličkog sindroma. Ključne reči: Atrijalna fibrilacija, Metabolički sindrom, Ejekciona frakcija leve komore, Dijastolna funkcija leve komore, indeks mase miokarda leve komore Summary: Introduction: Atrial fibrillation (AF) is the
most common atrial arrhythmia and has a growing trend worldwide.
Change in lifestyle, cessation of alcohol abuse, smoking, physical
inactivity and psychological stress reduces the risk of AF
occurrence in people with genetic predisposition. We insist on CV
risk, primarily obesity, metabolic syndrome (or cardiometabolic),
hypertension, diabetes mellitus, dyslipidemia, obstructive sleep
apnea. Metabolic syndrome (MSy) is a risk factor for stroke and
thromboembolism. Aim of study: To determine the frequency of MSy in
patients with AF who have systolic and/or diastolic dysfunction and
structural anomalies of the left ventricle in a group of observed
respondents. Determine which echocardiographic parameters
characterize MSy in comparison to patients with AF without metabolic
syndrome (NMSy). Material and methodology: This retrospective study
includes a total of 102 patients with atrial fibrillation who are
being treated and are regularly being checked in Internist Clinic
“Dr Bastac” in Zajecar. Systolic function of left ventricle is
presented with ejection fraction of left ventricle (EF) and
diastolic function is presented with ratio of Doppler velocity of
early diastolic filling of left ventricle-E and average velocity of
tissue Doppler of mitral annulus (E prim) – ratio E/e' . Structural
anomalies which were in focus are a mass of left ventricle indexed
on body surface (LVMI) and diameter of left atrium (LA). Results: In
the target group with AF, MSy was present with 53/102 patients (50%)
and absent (NMSy) with 49/102 (48%). In the MSy subgroup, gender
structure was: men 40% and women 58% and vice versa with NMSy
subgroup. Average value of ejection fraction of left ventricle is
almost identical in both subgroups: MSy and NMSy (55,7±13,3%
versus55,2±12,1%), NS, p=0,859. With individual distribution of MSy
subgroup 7/53 (13%) have lower EF (32±5,0%) relative to 4/49 (8%)
with NMSy but without statistically significant difference
(X²=0.601). Normal E/e' ratio is determined in 16/53 patients in MSy
subgroup or 30%, with average value of 7.3±1.0, borderline in 22
(42%) with average value of 10.8±1.5 and increased in 15 (28%) with
average value of 18.5±5.2. In NMSy subgroup E/e' has similar
distribution: 25% have normal E/e' value, 47% have borderline value
and 28% have increased value (insignificant difference, p=0.800). If
we observe gender stratification, 81% of women and 64% of men with
MSy have pathological E/e' ratio, but there is no statistically
relevant difference (Xi²=0.505). However, women with MSy have,
statistically, more severe diastolic dysfunction both in individual
distribution, and in average values, respectively: 10/31(33%)vs
5/22(23%), 19.7±5.8 versus 16.3±3.2 than men (t test, p=0.04). LVMI
in men with MSy was increased in 16 (73%) with Xmean=139±23g/m², and
in women in 25 (80%) with Xmean=127±38g/m² but without statistically
significant difference (X²=0.356). Diameter of left atrium was
increased in 95% men and 97% women with MetSy but without
statistical difference relative to NMSy, both with average values
and individual distribution. Conclusion: Metabolic syndrome (MSy) is
present in more than half of patients with atrial fibrillation (AF),
and patients are mostly women. Systolic function was not
significantly different in AF with MSy presence and without it
(NMSy). Pathological values of E/ e' ratio are no different in
patients with atrial fibrillation than with MSy and NMSy (70 vs
75%). However, women with MSY have statistically much severe
diastolic dysfunction than men (T-test, p=0.04). Hypertrophy of left
ventricle in 73-80% cases and dilatation of left atrium 95-97%
regularly accompany metabolic syndrome. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
UVODAtrijalna fibrilacija (AF) je najčešća pretkomorska aritmija na svetu. I pored velikog interesovanja i istraživanja na ovu temu, podaci koje imamo ne razjašnjavaju u dovoljnoj meri etiologiju i patogenezu ove aritmije [1]. Atrijalna fibrilacija je povezana sa pet puta većim rizikom od moždanog udara u poređenju sa sinusnim ritmom [2]. Tromboembolijske komplikacije najčešće nastaju zbog formiranja tromba u levoj pretkomori, odnosno njenoj aurikuli, čak i nakon kratkog trajanja atrijalne fibrilacije (oko 24 h i manje čak samo 6 minuta). U poređenju sa muškarcima, žene svih starosnih grupa imaju povišen rizik od moždanog udara u AF [3]. Moždani udar koji se javlja kod osoba sa AF i metaboličkim sindromom je mnogo ozbiljniji, češće dovodi do smrtnog ishoda i dovodi do veće nesposobnosti nego moždani udar druge etiologije [2]. Oko polovine pacijenata sa AF umire zbog neke od bolesti srca kao što su srčana insuficijencija i infarkt miokarda, često naprasno. Jedna trećina umire od drugih bolesti koje nisu povezane sa kardiovaskularnim sistemom kao što su maligniteti i respiratorne bolesti a ostatak pacijenta sa atrijalnom fibrilacijom umire od moždanog udara ili krvarenja [4]. U poslednjih nekoliko decenija, postoje dokazi koji ukazuju da AF ima značajnu povezanost sa metaboličkim sindromom [5]. Metabolički sindrom (sindrom insulinske rezistencije, kardiometabolički sindrom) važan je faktor rizika za nastanak kardiovaskularnih bolesti i dijabetesa tipa 2. Čini ga više poremećaja metabolizma koji obuhvataju insulinsku rezistenciju, hipertenziju, dislipidemiju, centralnu gojaznost i disfunkciju endotela krvnih sudova. Tačan uzrok nastanka MS nije poznat i može da bude multifaktorijalan. Insulinska rezistencija je centralni poremećaj u metaboličkom sindromu [6]. Međunarodno udruženje za dijabetes dalo je definiciju i kriterijume koji moraju da budu ispunjeni da bi postojao metabolički sindrom. Metabolički sindrom se definiše kao prisustvo centralne gojaznosti i još dva faktora od ukupno četiri a to su: nizak nivo HDL holesterola, povišeni trigliceridi, arterijska hipertenzija i hiperglikemija ili ranije dijagnostikovan dijabetes [7]. Materijal i metodeOvom retrospektivnom studijom obuhvaćena su 102 bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom (AF) oba pola, koji su se lečili i redovno kontrolisali u Internističkoj ordinaciji „Dr Bastać“ u Zaječaru. Pacijenti su prvo podeljeni u dve grupe, na one koji imaju centralnu gojaznost i na one koji je nemaju. Zatim smo kod onih koji imaju centralnu gojaznost tražili ostale faktore koji karakterišu metabolički sindrom prema kriterijumima koje je dala Međunarodna federacija za dijabetes (IDF). Centralna gojaznost se definiše kao obim struka ≥ 95 cm za muškarce i ≥80 cm za žene. Obim struka je meren fleksibilnim metrom i to na sredini linije koja spaja spinu illiacu anterior superor i rebarni luk. Hipertrigliceridemija je postojala ukoliko su trigliceridi bili veći od 1,7 mmmol/l a nizak nivo HDL holesterola ukoliko je HDL holesterol bio manji od 1.0 mmol/l za muškarce i 1.3 mmol/l za žene. Arterijska hipertenzija (prehipertenzija) je definisana kao sistolni pritisak veći ili jednak od 130 i/ili dijastolni pritisak veći ili jednak od 85 mmHg. Krvni pritisak je meren aneroid manometrom pri dolasku pacijenta u ordinaciju i još jednom nakon odmora u trajanju od 10 minuta. Hiperglikemija je postojala ukoliko je glikemija našte u dva navrata veća od 5.5 mmol/l i/ili prethodno dijagnostikovan dijabetes tip 2 (OGTT, HbA1c). Ehokardiografsko ispitivanje je vršeno na aparatima Toshiba Xario CV i Ge Vivid 7 dimension. Sistolna funkcija je predstavljena ejekcionom frakcijom leve komore (EF). Ejekciona frakcija ima sledeće referentne vrednosti: EF je normalna ukoliko je veća od 50%, granična od 40-49 % i snižena ukoliko je manja od 40 %. Dijastolna funkcija je najbolje reprezentovana odnosom transmitralne E brzine dobijene Pulsnim Dopplerom i srednje vrednosti brzina e’ mitralnog anulusa (septalnog i lateralnog) na Tkivnom dopleru (Tissue Doppler imaging -TDI). Taj odnos E/e' je normalan kada je <8, graničan 8-14 i povišen >14. Takođe je praćena i masa leve komore dobijena kombinovanim merenjem M-mod/B mod formulom po Teicholzu indeksirana na telesnu površinu. Referentne vrednosti za hipertrofiju leve komore jesu : >95 g/m2 za ženski pol, >115 g/m2 za muški pol. Dijametar leve pretkomore je dobijen kombinovanim direktnim merenjem M-mod/B mod sa normalnim vrednostima <38 mm za ženski pol i <40 mm za muški pol. REZULTATIGlavne kliničke i biohemijske karakteristike ispitivanih grupa date su u tabeli 1. U ispitivanoj grupi sa atrijalnom fibrilacijom, metabolički sindrom je bio prisutan kod 53/102 (52%) pacijenta a odsutan kod 49/102 (48%) (grafikon 1). U podgrupi sa MS žene su činile 58%, dok je u podgrupi bez metaboličkog sindroma situacija bila obrnuta. Srednja vrednost ejekcione frakcije (EF) je bila gotovo identična u obe podgrupe (x̅=55,7±13,3% versus 55,2±12,1%), razlika nije statistički značajna (p=0,859). U individualnoj distribuciji u podgrupi sa MS 7/53 (13%) ima sniženu EF (32±5,0%) u odnosu na 4/49 (8%) u podgrupi bez MS ali bez statistički značajne razlike (X²=0.601). Normalan E/e' odnos utvrdjen je u 16/53 osoba podgrupe MSy ili 30%, sa srednjom vrednošću 7,3±1,0, granični u 22 (42%) sa srednjom vrednošću 10,8±1,5 i povišen u 15 (28%) sa srednjom vrednošću 18,5±5,2. U NMSy E/e' ima sličnu distribuciju: 25% ima normalnu vrednost E/e', graničnu 47%, a povišenu 28% (nesignifikantna razlika, p=0,800) (grafikon 2). Stratifikacijom po polu, žene sa MSy imaju patološki odnos E/e' u 81% a muškarci u 64%, ali bez statistički značajne razlike (Xi²=0.505). Medjutim, žene sa MSy imaju statistički značajno težu dijastolnu disfunkciju kako u individualnoj distribuciji, tako i srednjim vrednostima, respektivno: 10/31 (33%) vs 5/22 (23%) odnosno E/e'- 19,7±5,8 versus 16,3±3,2 nego muškarci (t test, p=0,04) (grafikon 3). Tabela 1. Glavne karakteristike ispitivane grupe
Grafikon 1. Distribucija metaboličkog sindroma u
grupi sa atrijalnom fibrilacijom Grafikon 3. Odnos E/e' u grupi sa metaboličkim
sindromom u odnosu na pol
Indeks mase miokarda leve komore (LVMI) bio je u muškaraca sa MSy povišen u 16 (73%) sa x̅=139±23g/m² a kod žena u 25 (80%) sa x̅=127±38g/m² ali bez statistički značajne razlike (X²=0.356). Dijametar leve pretkomore je bio povišen u 95% muškaraca i 97% žena sa metaboličkim Sindromom, ali bez statističke razlike u odnosu na NMSy, kako u srednjim vrednostima tako i u individualnoj dsitribuciji. DISKUSIJAMetabolički sindrom i atrijalna fibrilacija su povezani sa KVS morbiditetom i mortalitetom [1]. Uprkos uticaju na mortalitet i morbiditet, naše razumevanje etiologije i patofiziologije ovih bolesti je još uvek inkompletno [5]. Unazad nekoliko godina postoje dokazi da AF ima signifikantnu korelaciju sa metaboličkim sindromom (MSy). U našoj grupi od 102 ispitanika više od polovine 53 (52%) pacijenata ima metabolički sindrom. Izgleda da je AF značajnije povezana sa nekim specifičnim komponentama metaboličkog sindroma u odnosu na druge, posebno gojaznošću i hipertenzijom [5]. Veliki je značaj da se odredi precizna veza između ova dva entiteta, pogotovu zbog činjenice da su faktori rizika koji čine MS uglavnom korektabilini. Studije koje su sprovedene i koje su upoređivale žene sa AF i muškarce sa AF pokazale su da su žene u znatno većem riziku od moždanog udara, KVS smrti i srčane isuficijencije [3]. Postoje specifičnosti u analizi dijastolne funkcije putem ehokardiografije u atrijalnoj fibrilaciji, zbog velike varijabilnosti u trajanju ciklusa i velikoj varijaciji dijastolnih brzina, te odsustvu atrijalne kontrakcije (A talasa), prema najnovijim zajedničkim Evropskim i Američkim preporukama za evaluaciju dijastolne funkcije [8]. Dokazano je da dijastolna disfunkcija, kao posledica metaboličkog sindroma, uzrokuje dilataciju leve pretkomore koja može da dovede do atrijalne fibrilacije [9]. Dijastolna funkcija je najbolje reprezentovana u AF odnosom transmitralne E brzine dobijene Pulsnim Dopplerom i srednje vrednosti brzina e' mitralnog anulusa (septalnog i lateralnog) na Tkivnom dopleru- e' kada se mere tri ciklusa srednje dužine, pa su uzimane srednje E vrednost i srednje vrednosti e' septalnog i lateralnog mitralnog anulusa. U diskusiji o rezultatima treba naglasiti da i u razvijenim, kao i zemljama u razvoju prema starosti podešena incidenca i prevalenca AF je niža u žena, dok je rizik od smrti nešto viši u žena nego u muškaraca sa AF [10]. Žene sa AF imaju dodatni rizik za moždani udar, posebno u starijoj dobi [11,12] čak i kada su antikoagulisane sa varfarinom [13, 14]. U našim rezultatima žene sa MSy imaju statistički značajno težu dijastolnu funkciju nego muškarci, kako u individualnoj distribuciji, tako i srednjim vrednostima, respektivno: 10/31(33%) vs 5/22 (23%), 19,7±5,8 versus 16,3±3,2 nego muškarci (t test, p=0,04). Metabolički sindrom se sastoji se od grupe aterosklerotskih rizik faktora a mnogi od njih su umešani u genezu AF. U prospektivnoj opservacionoj kohorti sa 28449 osoba, od toga 4544 sa MSy, ispitivan je rizik od razvoja AF de novo tokom 4,5 godine [15]. Kod njih se AF de novo razvila u 265 osoba (105 žena). Medju komponentama metaboličkog sindroma gojaznost (HR 1.64), povišen TA (HR, 1.69), HDL holesterol (HR, 1.52) i insulinska rezistencija (HR, 1.44) su pokazale povišen rizik za razvoj AF. MSy je udružen sa povišenim rizikom od AF i važan je u patogenezi AF prvenstveno preko razvoja dijastolne disfunkcije leve komore i hipertrofije miokarda [17]. U našoj studiji 70% ispitanika sa MSy ima dijastolnu disfunciju srednjeg i težeg stepena (granični i povišen odnos E/e') dok u onih bez MSy u 75%, koja je uzrokovana drugim rizik faktorima. Hipertrofija leve komore prezentovana je Indeksom mase miokarda leve komore (LVMI) koji je bio u muškaraca sa MSy povišen u 16 (73%) sa Xsr=139±23g/m² a kod žena u 25 (80%) sa Xsr=127±38g/m², ali bez statistički značajne razlike (X²=0.356) u odnosu na NMSy. Apridonize T. i saradnici su našli prevalencu hipertrofije LV u metaboličkom sindromi u 81% versus 58% kod NMSy(16). U našoj zemlji postoji samo jedan rad o udruženosti dijastolne disfunkcije i metaboličkog sindroma, ali su isključeni pacijenti sa atrijalnom fibrilacijom [18] Dijametar leve pretkomore je bio povišen u 95% muškaraca i 97% žena sa MSy, ali bez statističke razlike u odnosu na NMSy, kako u srednjim vrednostima tako i u individualnoj disitribuciji, što se objašnjava hetergenim rizik faktorima i uzrocima AF (genetski faktori, gojaznost i hipertenzija bez metaboličkog sindroma, ateroskleroza, itd.). Medjutim u nekoagulisanih AF pacijenata transezofagealanom ehokardiografijom su Chen i saradnici [19] našli kod dilatacije leve pretkomore i aurikule, tromb što je je statistički značajno povezano sa metaboličkim sindromom. Msy je od pomoći u identifikaciji rizičnih za razvoj tromba leve pretkomore i aurikule u pacijenata sa niskim CHA2DS2-VASc skorom AF. ZAKLJUČAKMetabolički sindrom (MSy) je prisutan u više od polovine bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom (AF) sa dominacijom ženskog pola. Sistolna funkcija se nije značajno razlikovala u AF kod prisustva MSy i bez njega (NMSy). Patološke vrednosti E/e' odnosa se ne razlikuju u bolesnika sa atrijalnom fibrilacijom u odnosu na MSy i NMSy (70 vs 75%). Medjutim, žene sa MSy imaju statistički značajno težu dijastolnu disfunkciju nego muškarci (t test, p=0,04). Hipertrofija leve komore u 73-80% slučajeva i dilatacija leve pretkomore 95-97% su redovni pratilac metaboličkog sindroma. LITERATURA
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adresa autora / Corresponding
address: Anastasija Raščanin, Internistička ordinacija “Dr Bastać”, Kosančićev venac br.16, ZAJEČAR E-mail: anastasija_rascanin@hotmail.com |
Rad primljen: 26.10.2017. Elektronska verzija objavljena: 15.1.2018. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ Sadržaj
] [ Indeks autora ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|