|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ Sadržaj
] [ Indeks autora ]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
UDK 614.2(091)(497.1)"19" COBISS.SR-ID 26343433 |
strana 118. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
Istorija medicine / History of medicine Andrija Štampar - utemeljivač Jugoslovenske službe javnog zdravlja i zdravstveni ambasador jugoslovenske države u SZODušan Petar Kuljančić |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Preuzmite rad u pdf formatu | Sažetak: Andrija
Štampar je rođen 1888. godine u selu Brodski Drenovac u Slavoniji, a
preminuo 1958. godine u Zagrebu. Bio je jugoslovenski i hrvatski
lekar i naučnik najzaslužniji za utemeljivanje javnog zdravlja i
socijalne medicine na prostoru Balkana u prvoj polovini 20. veka.
Medicinski fakultet u Beču je završio 1911. godine dobivši titulu
doktora opšte medicine. Još kao student medicine pisao je članke i
pamflete sa ciljem da obrazuje i prosvetli ljude o prevenciji i
očuvanju zdravlja. Počeo je svoju profesionalnu karijeru radeći kao
opštinski lekar u Novoj Gradiški, a od 1919. do 1930. godine delovao
je kao načelnik higijenskog odeljenja Ministarstva narodnog zdravlja
u Beogradu i u tom je razdoblju radio na utemeljenju zdravstvene
službe u tadašnjoj Jugoslaviji. Organizovao je više od 250 javnih
ustanova od značaja za zdravstvenu delatost. Svojim predanim i
neumornim radom nastojao je utemeljiti lekara kao javnog i
socijalnog radnika i narodnog učitelja i prosvetitelja, koji je
ekonomski nezavistan i jednako dostupan svim slojevima društva.
Istakao je značaj preventivnog medicinskog rada. Od 1930. godine
počinje njegov značajniji angažman na međunarodnom planu. Radi kao
higijenski stručnjak pri Društvu naroda u mnogim evropskim zemljama,
u SAD-u i u Kini gde je zaslužan za reformu zdravstvene službe.
Godine II svetskog rata provodi kao logoraš u zatvoru u Grazu. Po
oslobođenju nastavlja da radi na polju javnog zdravlja i nauke. Radi
kao direktor Škole narodnog zravlja, dekan Medicinskog fakulteta,
rektor Univerziteta u Zagrebu, član i predsednik Jugoslovenske
akademije nauka i umetnosti JANU (1947.-1958.). Uporedo sa bogatom
profesionalnom karijerom u zemlji postiže zapažene uspehe i u
organizaciji javnozdravstvene službe i u svetu. Od 1946. godine radi
na osnivanju Svetske zdravstvene organizacije, da bi napisavši njen
ustav leta 1948. godine u Ženevi predsedavao prvom Skupštinom ovog
najvišeg zdravstvenog tela u svetu. Ključne reči: istorija medicine; Medicinski fakultet-Zagreb; Medicinski fakultet-Beograd; Jugoslavija; narodno zdravlje; socijalna medicina |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
Andrija Štampar je rođen
pre više od 130 godina u malom slavonskom selu na području tadašnje
Austo-Ugarske monarhije. Otac mu je bio učitelj, te se zbog njegove
službe porodica često selila. Tako da je Štampar imao mnogo vremena
da posmatra svakodnevni život običnih ljudi. U to doba po selima na
Balkanu nije bilo ni lekara ni medicinske službe. Govorimo o
zaostalom društvu seljaka ogrezlih u neznanju, što je imalo velike
negativne posledice po zdravlje naroda. Od 1898. do 1906. pohađa
Gimnaziju u Vinkovcima, koju završava kao odličan đak. Studije
medicine započeo je 1906. godine u Beču, u tada najvažnijem
medicinskom centru u celom svetu [1]. Završava ih za svega 5 godina
i 2 meseca, 23. 12. 1911. godine. Dok je bio student objavio je
preko 70 članaka i brošura, uglavnom namenjenih zdravstvenom
prosvjećivanju te je održao niz javnih predavanja u Beču i domovini.
Međutim, najvažnije, u tom je razdoblju formirao svoje jasne stavove
o socijalnoj medicini. Naprosto, bio je to čovek koji je tačno znao
što hoće, a uz to energičan, uporan, beskompromisan, samouveren [2].
1909. godine u Novoj Gradiški osniva sopstveni časopis pod nazivom
Biblioteka javnog zdravlja, u kome piše članke o brojnim temama o
zdravlju i prevenciji bolesti. Po završetku studija dr Štampar se
zapošljava najpre u Karlovcu, a zatim biva premešten u Novu Gradišku
i unapređen u opštinskog lekara [3]. Tokom I svetskog rata radio je
kao lekar u zarobljeničkom logoru u Mathauzenu u Austriji [2]. Po
okončanju rata kao jedan od malobrojih visokoobrazovanih ljudi u
novonastaloj državi Kraljevini SHS, biva postavljen za zdravstvenog
savetnika u Povjereništvu za socijalnu skrb Narodnog vjeća u Zagrebu
[4]. 1919. godine drži predavanje na temu zdravlja dece u okviru
Kongresa savezničkih zemalja o socijalnoj higijeni u Parizu. Već
tada je jasno pokazao da ima jasan koncept organizacije
javnozdravstvene službe [3]. Kao čovek tako bogate reputacije već tada, maja 1919. godine počinje karijeru u Beogradu. Dr Milan Jovanović Batut tada već stari renomirani doktor u Beogradu prepoznaje talenat i interesovanje za socijanu medicinu i higijenu kod mladog Štampara. Zato sa svega 31 godinom Štampar uspeva da dobije posao u Ministarstvu narodnog zdravlja, i to ne bi bilo kakav posao već pomoćnika ministra tj. načelnika Odeljenja za rasnu, javnu i socijalnu higijenu. Poznat je njegov citat s kojim je nastupio pred Batutom "Ovdje nemam ni osobnih poznanika, ni prijatelja, ne donosim ni usmene, ni pismene preporuke". Ali Batuta je osvojio svojim zrelim razmišljanjm i dubokim uverenjem o vrednostima zdravlja za ljudsku zajednicu [2]. Sa ograničenim materijalnim i logističkim sredstvima sa kojima je raspolagao, u novoformiranoj zemlji, siromašnoj, zaostaloj, sastavljenoj od raznih naroda i narodnosti i različitih geografskih područja, opustošenoj posle nedavno završenih ratova (Balkanski i I svetski rat), sa stanovništvom koje je izmučeno glađu i bolestima, opterećeno socijalnim problemima, te sa nedovoljno lekara i medicinskog osoblja, Štampar je prionuo na zadatak organizovanja zdravstvene službe. To je za njega bio samo izazov [2]. Međutim, ogromnim ličnim zalaganjem i entuzijazmom uspeo je u samo prvih 5 godina na poziciji u Ministarstvu narodnog zdravlja do 1924. godine da širom tadašnje Kraljevine SHS osnuje čak 250 socijalno-medicinskih ustanova: od domova narodnog zdravlja i zdravstvenih stanica, preko bakterioloških i antimalaričnih stanica, dispanzera za tuberkulozu, ambulanti za polne bolesti, školskih poliklinika, ustanova za odojčad i malu decu, pa sve do Centralnog higijenskog zavoda u Beogradu i Higijenskog zavoda sa Školom narodnog zdravlja u Zagrebu. U isto vreme radio je i na osposobljavanju nedostajućeg zdravstvenog kadra-osnovane su škole za medicinske sestre u Zagrebu, Beogradu, Ljubljani i Skoplju. U program Medicinskog fakulteta u Beogradu i Zagrebu uvrštena je nastava iz socijalne medicine i higijene. Vođen svojim idealom narodnog prosvećivanja, Štampar u okviru Škole narodnog zdravlja organizuje za to doba inovativni tzv. „Seljački Univerzitet“, u okviru koga se održavaju višemesečni seminari o zdravstvenim pitanjima u ruralnim područjima. [1, 2, 4]. Sledeći svoj ideal, prof. dr Andrija Štampar stvarao je naprednu medicinu, zasnovanu na dokazima čija je jedina uoga bila da služi narodu. Međutim, kako su njegovi ideali u to doba bili okarakterisani kao socijaldemokratski i levičarski početkom 1930-tih godina dolazi u sukob sa vlašću. 1931. godine zato nije uspeo da dobije saglasnost vlasti za izbor u zvanje redovnog profesora higijene i socijalne medicine na Medicinskom fakultetu u Zagrebu [2]. Stoga razočaran, okreće se borbi za narodno zdravlje na međunarodnom nivou. Od 1931. do 1933. godine radi kao stalno zaposleni član Zdravstvene organizacije pri Ligi naroda. Bavi se sasvim novim, ali njemu takođe bliskim poslom, edukacijom zdravstvenih kadrova. Putujući Evropom, kao gostujući profesor drži predavanja na medicinskim fakultetima i školama u Holandiji, Španiji, Grčkoj, Poljskoj, Mađarskoj, i Nemačkoj. Posećuje i SAD i Kanadu kao gost Rokfelerove federacije. 1938. godine drži brojna predavanja na renomiranim medicinskim fakultetima širom SAD, poput Harvarda i Kalifornijskog univerziteta, gde i radi kao profesor tokom 1938/39.-te. Posećuje i Kinu gde se od 1933. do 1936. godine zadržava kao savetnik kineske vlade i radi na poslovima organizovanja zdravstvene službe posle katastrofalnih poplava iz 1931. godine [1,2,3,4,5]. Slika broj 1. Andrija
Štampar (sa desne strane) u Lančou, Kina, 1930-tih godina [6] Posle političkih promena u tadašnjoj Kraljevini Jugoslaviji,
Štampar se 1939. godine vraća na službu u Zagreb, gde je konačno
potvrđen njegov izbor za redovnog profesora higijene i socijalne
medicine. Kao najzreliji i najiskusniji nastavnik već sledeće godine
biva izabran za dekana Medicinskog fakulteta u Zagrebu i tako se
posvećuje reformisanju nastave u okviru medicinske struke. Taj
plodonosan rad ubrzo biva ponovo prekinut nemačkom invazijom
Jugoslavije 1941. godina. Odmah po ustrojavanju ustaškog režima
Štampar biva uhapšen i još jednom kao politički nepodoban biva
interniran u logor u Gracu gde je i dočkao oslobođenje 1945. godine.
[2]. Po povratku u domovinu, maja 1945. godine ponovo preuzima
profesuru, Medicinski fakultet, Univerzitet u Zagrebu i upravu nad
Školom narodnog zdravlja. Potom se ređaju uspesi u profesionalnoj
karijeri u ponovo novoformiranoj komunističkoj Jugoslaviji. 1947.
godine postaje akademik i redovni član Jugoslovenske akademije nauka
i umetnosti, čiji će predsednik biti do smrti 1958. godine [2]. Slika broj 2. Sastanak Privremene (Interimne)
komisije u Ženevi 1946. godine, s leva dr Štampar predsednik
komisije [6] Na osmoj redovnoj sednici Svetske zdravstvene organizacije 1955.
godine u Meksiko Sitiju, Andrija Štampar biva nagrađen priznanjem
fondacije Leon Bernard za celokupan rad i dostignuća na polju javnog
zdravlja i socijalne medicine [3]. REZIMEŽivot i delo prof. dr Andrije Štampara su izuzetno važni za mlade
generacije lekara i naučnika sa ovih prostora. I pored raznih
ekonomsko-političkih previranja i prepreka na brdovitom Balkanu,
njegov marljivi rad, upornost i požrtvovanost doveli su Dr Štampara
do neslućenih uspeha na međunarodnom zdravstvenom polju. Dr Štampar
je čak dva puta ni iz čega stvarao zdravstvenu službu u svojoj
domovini. Njegova ideologija bila je vera u primarnu društvenu ulogu
zdravlja i u mogućnost da se ono socijalno-medicinskim merama
unapredi, jer kako je ne jedanput rekao "svatko ima pravo na
zdravlje" [2]. LITERATURA:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adresa autora / Corresponding
address: Dušan Petar Kuljančić, Univerzitet u Novom Sadu, Medicinski fakultet, Novi Sad E-mail: dulekuljancic@gmail.com |
Rad primljen: 26.10.2020. Elektronska verzija objavljena: 26.11.2020. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ Sadržaj
] [ Indeks autora ]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|