|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ Sadržaj
] [ Indeks autora ]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reč glavnog urednika o
Dr Vukašinu Vuletu Antiću iz Vranja Ovaj dvobroj Timočkog Medicinskog Glasnika posvećujemo velikom intelektualcu, kolegi, izvrsnom doktoru, hirurgu, onkologu, istoričaru medicine, predavaču na brojnim medicinskim i istorijskim simpozijumima i kongresima, uključujući Timočke medicinske dane i Simpozijume Medicina u umetnosti, humanisti i entuzijasti Dr Vukašinu Vuletu Antiću iz Vranja. Moj veliki prijatelj i brat od tetke Vukašin Vule Antić, još kao odličan student Medicinskog fakulteta u Beogradu, počinje da se bavi naučnim radom. Tada smo zajedno napisali dva studentska rada iz oblasti onkologije raka dojke, objavljeni u TMG i prezentirani usmeno na Studentskom kongresu u Crikvenci 1982. Ispunjava me neizmernom tugom sećanje na njega i dane provedene sa njim, ispunjene entuzijazmom, radošću bavljenja inventivnim naučnim i stručnim radom ali i druženjem i humorom. Imao je nadasve ispunjen, kreativan i kvalitetan život u svakom pogledu, posvećen nauci, knjizi ali i filmskoj umetnosti, posebno animiranom filmu (jedan od osnivača škole animiranog filma u Vranju-ŠAF), te književnosti, muzici i likovnoj umetnosti. Njegov otac Milorad Mile Antić, koji ga je ga je uveo u svet umetnosti, bio je prvi akademski vranjski slikar i vajar (njegove slike su na prvoj i zadnjoj strani ovog dvobroja TMG). Naš dragi Vule je imao kreativan, srećan i ispunjen život. Na njega su se odnosile reči Pabla Nerude: … lagano umire onaj koji ne putuje, onaj koji ne čita, onaj koji ne sluša muziku, onaj koji ne nalazi zadovoljstvo u sebi, onaj koji ne prihvata pomoć, onaj koji se pretvara u roba navika postavljajući svaki dan ista ograničenja, onaj koji ne menja rutinu, onaj koji ne priča sa ljudima koje ne poznaje....lagano umire onaj koji beži od strasti i njenog vrela emocija, onaj koji ne menja svoj život kad nije zadovoljan, onaj koji se ne želi odreći svoje sigurnosti ... živi danas, učini danas, rizikuj danas, ne dozvoli lagano umiranje, ne zaboravi da budeš srećan. Vuletova smrt u punom zamahu života je velika tragedija i nenadoknadiv gubitak za njegovu porodicu, prijatelje, rođake i bolesnike koje je uspešno lečio kao vrhunski hirurg, onkolog, lekar i humanista, ne samo hirurški već i toplom reči, sa empatijom. Jedina uteha je, kao što je rekao Ivo Andrić,“da se osećamo čovekom jedino ako stvaramo i volimo” a naš Vule je bio ispunjen i radom i ljubavlju. Slava mu! Glavni i odgovorni urednik |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[ Sadržaj
] [ Indeks autora ]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|