|
|
|
Milorad Mile Antić
Pejzaži
Milorad Mile Antić svoj umetnički rad započeo je u
turbulentnim vremenima između dva svetska rata u malom gradu na jugu
Srbije. Vranje, kao i jug Srbije uopšte, kroz istoriju bio je izvor
inspiracije različitim umetnicima od kojih je svakako najpoznatiji
književnik Bora Stanković čija su dela gotovo u celini smeštena u
vranjski kraj.
Za razliku od Bore Stankovića koji se nije vratio u rodni grad,
Milorad Antić je svoj životni i radni vek proveo upravo u Vranju.
Slikarstvo i vajarstvo učio je na Kraljevskoj umetničkoj školi u
Beogradu koju je sa uspehom završio 1937. godine. Akvarel, i
slikarstvo uopšte, učio je kod Bete Vukanović, impresionističke
slikarske i jedne od najznačajnijih predstavnica plenerizma u
Srbiji. Plenerizam – slikanje u otvorenom prostoru – postao je veoma
popularan sredinom 19. veka posebno kod impresionista kao što su
Mone i Renoar. Beta Vukanović je rad u pleneru donela u Srbiju i
prenela ga svojim učenicima i drugim umetnicima. Slikala je
portrete, mrtve prirode i pejzaže pre svega sa motivima iz vardarske
Makedonije, Srbije i Bosne, ali i karikature od kojih je većina
rađena u akvarelu.
Tehnika akvarela svakako nije rezervisana samo za karikature,
ilustracije ili slikarske studije tj. skice. Iako je veoma stara
tehnika čije početke možemo tražiti čak u pećinskom slikarstvu,
umetnosti drevnog Egipta i evropskoj srednjovekovnoj umetnosti ili
Kini, kao samostalan umetnički medij počela je da se razvija tek u
Renesansi, a značajan razvoj doživela je u 18. veku u Engleskoj gde
posebno mesto zauzimaju pejzaži. Izuzetna sposobnost akvarela da
izrazi transparentnost, da predstavi svetlost i boju činilo ga je,
kao što je to i dalje slučaj, idealnim medijem za slikanje pejzaža i
mnogi umetnici i danas preferiraju upravo akvarel u svojim delima.
Pejzaže u akvarelu slikao je i Milorad Antić po povratku u Vranje.
Visoki jablani dominiraju delom, dok male kuće koje se naziru u
pozadini sugerišu da je pejzaž nastao ili inspirsan upravo Južnom
Srbijom, možda baš Vranjem ili manjim mestom u njegovoj okolini. U
Vranju je Milorad Antić radio kao slobodni umetnik odmah nakon
Drugog svetskog rata i jedno kratko vreme bio je direktor Gimnazije,
a kasnije je radio kao scenograf u pozorištu Bora Stanković. Takođe,
mnoge đake učio je crtanju i slikanju i pripremao ih za upis na
umetničke akademije. Nakon smrti, ostala je mala kolekcija slika i
skulptura koja svedoči o delu prvog vranjanskog školovanog slikara i
vajara.
Ada Vlajić, istoričar umetnosti |
|
|
|