|
|
|
UVOD
Zglob ramena je jedan od najmobilnijih zglobova u telu čoveka.
Shodno tome, on plaća cenu svoje mobilnosti predstavljajući jedan od
najčešće dislociranih zglobova [1]. Najučestaliji oblik traumatske
dislokacije ramenog zgloba jeste njegova prednja luksacija, dok je
donja luksacija ramenog zgloba raritet [2, 3].
Donja luksacija ramenog zgloba ili tzv. luxatio erecta humeri
predstavlja izuzetno retku vrstu dislokacije zgloba ramena, sa
incidencom od svega 0,5% u odnosu na sve dislokacije ramenog zgloba
[3, 4, 5]. Ovaj rad prikazuje pacijenta sa obostranom donjom
luksacijom zgloba ramena, objašnjava kliničku sliku, dijagnozu i
tretman ove retke dislokacije.
PRIKAZ SLUČAJA
Osoba muškog pola, starosti 77 godina, bila je upućena službi za
prijem i zbrinjavanje urgentnih stanja, a nakon pada sa visine od
prosečno jednog metra na ravno. Pacijent se pri padu na pod dočekao
obema rukama u abdukovanom položaju, iznad glave. Navodi da nije
gubio svest, događaj rekonstruiše u potpunosti. Na prijemu je
svestan, orijentisan auto i alopsihički, afebrilan, eupnoičan,
kardiopulmonalno kompenzovan. Subjektivno navodi izrazito jak bol u
ramenima uz nemogućnost pomicanja oba gornja ekstremiteta. Pri
pregledu, obe nadlaktice nalaze se u položaju hiperabdukcije i
umerene spoljašnje rotacije, flektiranih zglobova lakta i
podlakticama u nepotpunoj pronaciji koje slobodno leže iznad glave
(slika 1).
Slika 1. Gornji ekstremiteti u položaju hiperabdukcije
Pri palpaciji nadlaktica obe glave humerusa bile su jasno
opipljive u aksilarnoj jami i priljubljene uz bočne zidove grudnog
koša. Puls radijalnih arterija na obe ruke bio je palpabilan
simetrično.
Pomeranje prstiju šaka bilo je otežano, do nemoguće, desnostrano
izraženije. Osećaj dodira bio je očuvan na oba gornja ekstremiteta.
Nakon adekvatne analgezije i sedacije, pacijent je podvgnut
rendgengrafskom ispitivanju. Na rendgengrafiji grudnog koša i oba
ramena zgloba u anterio-posteriornoj projekciji dijagnostikovano je
izmeštanje glave oba humerusa iz ležišta glenoida, put dole (slika
2). Vrat humerusa obostrano bio je postavljen pararelno u odnosu na
lopatičnu bodlju. Ovim je bila potvrđena dijagnoza luxatio erecta
humeri bilateralis. Rendgengrafija, takođe, nije pokazala bilo kakvo
oštećenje koštanih struktura.
Slika 2. Rendgengrafija u AP projekciji
(Luxatio erecta humeri bilateralis)
Nakon završene urgentne dijagnostike, pacijent je transportovan
do ortopedskog odeljenja, gde je u uslovima sedacije izvedena
zatvorena repozicija metodom trakcije-kontratrakcije, na oba ramena
zgloba, nakon čega su oba gornja ekstremiteta vraćena u adukovani
položaj. Oštećenje vaskularnih struktura nije konstatovano
postrepoziciono. Posle urađene ortopedske repozicije evidentira se
slabost gornjih ekstremiteta, na desnoj ruci većeg stepena.
Postrepozicionom rendgengrafijom oba zgloba ramena dijagnostikovan
je anatomski položaj istih, bez radioloških znakova koštanog
traumatizma (slika 3, 4). Neurološkom procenom konstatuje se
obostrana brahijalna pleksopatija, izraženija desnostrano.
Pacijent je nakon dijagnostičko-terapijskih procedura imobilisan, sa
obe nadlaktice u adukovanom položaju, uz grudni koš, Desault
bandažom. Na odeljenju ortopedije otpočeta je terapijska potpora
nakon čega se pacijent subjektivno bolje osećao. Tokom
hospitalizacije pacijent je samostalno počeo da pokreće prste šaka,
vežbajući stisak na obe ruke. Desetog dana po prijemu otpušta se sa
bolničkog lečenja, uz predlog za dalje ortopedsko i neurološko
praćenje, kao i rehabilitacionu terapiju.
DISKUSIJA
Luxatio erecta humeri je redak varijetet dislokacije zgloba
ramena i obuhvata svega 0,5% od svih vrsta dislokacija u ovom zglobu
[6]. Prvi poznati navodi u literaturi o ovakvom tipu dislokacije
bili su opisani od strane Middeldorpf-a 1859. godine [7], i od tada
je u literaturi bilo evidentirano oko stotinu ovakvih primera [3, 6,
8, 9, 10]. Slučajevi bilateralne donje luksacije ramenog zgloba
(luxatio erecta humeri bilateralis) predstavljaju ekstremnu retkost
u medicinskoj literaturi [3]. Po navodima autora, uključujući
Langfirtz-a [11], Murrad-a [12] i Kumar-a [13], svega 16 luxatio
erecta humeri bilateralis opisano je u stručnoj literaturi do 2008.
godine [14].
Postoje dva mehanizma nastanka ovakve povrede, direktni i
indirektni. Direktni mehanizam dislokacije ramenog zgloba nastaje
usled dejstva aksijalne sile direktno na ruku koja je potpuno
abdukovana u zglobu ramena. Indirektni mehanizam, koji je inače i
učestaliji, zasniva se na hiperabdukciji ruke i delovanju sile na
istu, koja ima za posledicu usmeravanje vrata humerusa superiorno u
odnosu na akromion, izbacujući glavu humerusa iz ležišta glenoidne
jame put dole [15]. U slučaju našeg pacijenta, obostrana donja
luksacija nastala je usled indirektnog delovanja sile na rameni
zglob.
Slika 3. Desno rame pre i nakon repozicije
Slika 4. Levo rame nakon i pre repozicije
Klinička prezentacija inferiorne dislokacije ramenog
zgloba je tipična: ekstremitet se nalazi u abdukovanom položaju i
fiksnoj poziciji, sa savijenim lakatnim zglobovima. Rame je
fiksirano u ovom položaju i svaki pokušaj pomeranja ramena rezultuje
intenzivnu bolnu osetljivost [3, 8]. Glenoidna jama je prazna i
glava humerusa se palpira na lateralnom zidu grudnog koša [5].
Interesantan opis položaja ruke daje Lubert, koji navodi da je
gornji ekstremitet eleviran, dajući izgled ruke Kipa slobode (engl.
Statue of Liberty) [16]. Kliničke karakteristike opisane u
literaturi u potpunosti odgovaraju kliničkoj prezentaciji našeg
pacijenta u ovom prikazu.
Radiografska ispitivanja su od izuzetnog značaja za potvrđivanje
dijagnoze ovakve vrste povrede. Od velikog je značaja dobiti
anteriorno-posteriorni prikaz, aksilarnu ili Y-projekciju [17].
Radiografija uobičajeno prikazuje osovinu humerusa usmerenu put gore
i paralelno u odnosu na lopatičnu bodlju, sa glavom humerusa koja je
izmeštena iz glenoidne jame put dole [17, 15].
Zatvorena repozicija ramenog zgloba preporučuje se kao urgentna
procedura i realizuje se nakon adekvatne sedacije i analgezije
pacijenta. Manevar predstavlja ortopedsku proceduru
(trakcija-kontratrakcija) kojom se ekstremitet progresivno vuče put
gore i u ravni humerusa, dok se kontratrakcija primenjuje preko
akromiona, nakon čega se rame vraća u anatomski položaj i ruka
postavlja lagano pored pacijenta, u adukovani položaj [5, 18]. Tokom
repozicije, po navodima autora, donja dislokacija se može
konvertovati u prednju dislokaciju [19], što nije bio slučaj kod
našeg pacijenta prilikom izvođenja ovog manevra. U nekim
slučajevima, zatvorena repozicija neće biti uspešna ukoliko postoje
oštećenja u predelu zgloba i komplikacije povrede, što nalaže metodu
otvorene repozicije [5, 9]. Iako je zatvorena repozicija definitivni
tretman u najvećem broju opisanih slučajeva, pacijenti su u riziku
od kasnijeg nastajanja nestabilnosti zgloba, što iziskuje kapsularnu
rekonstrukciju [20].
Luxatio erecta humeri može biti udružena sa većim brojem
komplikacija, kao što su oštećenja vezivno-tkivnih elemenata,
oštećenja kostiju, neurološka i vaskularna oštećenja [3]. Oštećenje
tzv. rotatorne manžetne ramena udruženo je sa prelomom velikog
tuberkuluma humerusa u 80% slučajeva [15]. Veruje se da su oštećenja
rotatorne manžetne ramena mnogo češća nego što se opisuje u
literaturi, upravo zbog činjenice da su često neprepoznata u vreme
nastanka dislokacije. Ispitivanja magnetnom rezonancom često
pokazuju oštećenja rotatorne manžetne, uključujući supraspinatni i
infraspinatni mišić, veliki obli mišić, a u ređim slučajevima i
subskapularni mišić [21].
Prelomi kostiju su, takođe, jedna od komplikacija ove vrste
dislokacije, i prosečno su zastupljeni u 37% slučajeva [22].
Najučestaliji su prelomi velikog tuberkuluma i glave humerusa, zatim
prelomi glenoida, akromiona, a u ređim slučajevima čak i tela
lopatične kosti [23]. Prelomi ovakvog tipa najčešće predstavljaju
komplikaciju koja zahteva hirurški tretman [5]. U slučaju našeg
pacijenta, rendgengrafska ispitivanja nisu pokazala znake koštanog
traumatizma.
Prikazi slučajeva u literaturi ukazuju da su neurološka oštećenja
prisutna u 60% slučajeva sa luxatio erecta humeri, i najčešće su
udružena sa oštećenjem aksilarnog nerva. Generalno gledano,
neurološka oštećenja brahijalnog pleksusa, aksilarnog, radijalnog,
ulnarnog ili medijalnog nerva imaju tendenciju oporavka nakon
repozicije zgloba, i to sa odličnom prognozom [3, 9]. Po rečima
autora, period oporavka bi trebalo da iznosi od 2 nedelje do 3
godine [1]. Naš pacijent je nakon repozicije imao obostranu
brahijalnu pleksopatiju, izraženijeg stepena desnostrano.
Samostalno, tokom hospitalizacije, mišićna aktivnost i gruba motorna
snaga imali su tendenciju oporavka. Shodno ovome, neurološke
komplikacije navedene u literaturi u skladu su sa našim prikazom
slučaja. Postrepozicioni oporavak grube motorne snage na gornjim
ekstremitetima otpočeo je tokom hospitalizacije i za sada je još
uvek u fazi ispitivanja. Vaskularna oštećenja nakon povređivanja su
retka i zastupljena su u 3,3% slučajeva [9]. Češća je zastupljenost
kod starijih pacijenata, i to u preko 75% slučajeva starijih od 60
godina. Najčešće nepravilnosti koje ukazuju na postojanje
vaskularnog defekta jesu odsustvo pulsa na radijalnoj i brahijalnoj
arteriji, pojava hematoma u aksili, izrazit postrepozicioni bol, kao
i produbljivanje neurološkog deficita [24]. Kod našeg pacijenta nije
evidentirano prisustvo vaskularnih defekata nakon repozicije.
Tretman pacijenata sa luxatio erecta humeri bazira se na vraćanju
zgloba ramena u anatomski položaj. Metoda repozicije zavisi od
postojanja udruženih komplikacija. Uopšteno govoreći, tretman
uključuje zatvorenu metodu repozicije u uslovima sedacije i
analgezije [9]. U slučaju komplikacija, indikuje se otvorena metoda
repozicije. Period imobilizacije nakon repozicije procenjuje se na
minimum 3 nedelje [25]. Isključujući postojanje koštanih i
vaskularnih defekata, naš pacijent je podvrgnut metodi zatvorene
repozicije, sa kasnijom imobilizacijom ekstremiteta uz grudni koš.
Tretman analgezije, neurološkog oporavka i rehabilitacije nastavljen
je na odeljenju ortopedije do otpusta, i još uvek je u toku.
ZAKLJUČAK
Luxatio erecta humeri bilateralis je redak varijetet luksacije
ramenog zgloba. U našem prikazu slučaja opisali smo jedan primer
ovakvog tipa dislokacije. Klinička dijagnoza luxatio erecta humeri
je karakteristična i lako prepoznatljiva, uprkos retkom
dijagnostikovanju. Radiološka ispitivanja su od krucijalnog značaja
za postavljanje konačne dijagnoze i potvrđivanje kliničkih
osobenosti luxatio erecta humeri. Neurološka oštećenja, kao
komplikacija ove dislokacije, bila su evidentirana i tretirana nakon
repozicije. Rehabilitaciona terapija kod našeg pacijenta još uvek je
u toku, čime se otvara mogućnost daljeg praćenja i davanja
definitivnog iskaza o dugoročnoj prognozi ovog retkog tipa luksacije
zgloba ramena.
LITERATURA
- Baba AN, Bhat JA, Paljor SD, Mir NA, Majid S. Luxatio
erecta: Inferior glenohumeral dislocation. Int J Shoulder Surg
2007; 1: 100-2.
- Grate I et all. Luxatio erecta: a rarely seen, but often
missed shoulder dislocation. Am J Emerg Med2000; 18 (3): 317-21.
- Davids JR, Talbott RD. Luxatio Erecta Humeri: A Case Report.
Clinical Ortho Rel Res 1990; 252: 144-9.
- Greaves RC, Shih RD. Clinical pearls: Shoulder Pain. Acad
Emerg Med 2001; 8: 739, 745-46.
- Brady WJ, Knuth CJ, Pirrallo RG. Bilateral Inferior
Glenohumeral Dislocation: Luxatio Erecta, an Unusual
Presentation of a Rare Disorder. J Emerg Med 1995; 13: 37-42.
- Papageorgiou C, Milonas N, Tsikalas A. Luxatio erecta. About
2 cases.Orthop 2009; 60 (1): 60-6.
- Middeldorpf M, Scham B. Nova humeri luxationes specie.
Clinique Europenne 1859; 2: 12-6.
- Fery A, Sommelet J. Erect dislocation of the shoulder
(luxatio erecta humeri): general review a propos of 10 cases.
Int. Orthop 1987; 11: 95-103.
- Mallon WJ, Basset PH, Goldner RD. Lxatio erecta: the
inferior glenohumeral dislocation. J Ortoph Trauma 1990; 4:
19-24.
- Dahmi FZ, Mujtahid M, Elandass Y, Y Benkkali, Zaouari T, M
Nechad, Ouarab M. Luxation erecta of the shoulder. About 8
cases.Chir.main 2008; Vol. 27, No. 4: 167-70.
- Langfritz HV. Die doppelseitige traumatische luxatio humeri
erecta sine seltene verletzunsform. Unfallheilkd 1956; 59: 367.
- Murrad J. Un cas de luxatio erecta de l'epaule, double et
symetrique. Rev Orthop 1920; 7: 423-9.
- Kumar KS, O'Rourke S, Pillay JG. Hands up: A case of
bilateral inferior shoulder dislocation. Emerg Med J 2001; 18:
404-5.
- Muscmei E, Gaspari D, Sandri A, Resis D, Bartolozzi P.
Bilateral luxatio erecta humeri associated with a unilateral
brachial plexus and bilateral rotator cuff injuries: a case
report. J Orthop Trauma 2008; 22 (7): 498-500.
- Yamamoto T, Yoshiya S, Kurosaka M, et al. Luxatio erecta: a
report of 5 cases and a review of the literature. Am J Orthop
2003; 32: 601-3.
- Loubet U, Mustapha M, Mohamed B. Luxatio Erecta (A Report Of
Three Cases). International Journal of scientific and technology
research 2013; 2 (1): 11-2.
- Yanturali S, Aksay E, Holliman CJ, et al. Luxatio erecta:
clinical presentation and management in the emergency
department. J Emerg Med 2005; 29: 85-89.
- Nho SJ, Dodson CC, Bardzik KF et al.The two-step maneuver
for closed reduction of inferior glenohumeral dislocation. J
orthop trauma 2006; 20: 354-7.
- Allison C, Richard D. Luxatio erecta complicated by anterior
shoulder dislocation during reduction 2010; 11 (1): 28-30 .
- Groh GI, Wirth MA, Rockwood CA Jr. Results of treatment of
luxatio erecta (inferior shoulder dislocation). J Shoulder Elbow
Surg 2010; 19: 423-6.
- Krug DK, Vinson EN, Helms CA. MRI findings associated with
luxatio erecta humeri. Skeletal Radiol 2010; 39: 27-33.
- Tornetta P 3rd, Simon GS, Stratford W, et al. Luxatio
Erecta: Persistent Displacement of the Greater Tuberosity After
Reduction. Ortho Review 1993; 22: 857-8.
- Camarda L, Martorana U, D’Arienzo M. A case of bilateral
luxatio erecta. J orthop Trauma 2009; 10: 97-9.
- Plaga BR, Looby P, Feldhaus SJ, et al. Axillary artery
injury secondary to inferior shoulder dislocation. J Emerg Med
2010; 39: 599-601.
- Mesa M et all. Bilateral luxatio erecta humeri. Acta
ortopedica Belgica 1996; 62: 2.
Napomena:
Rad je osvojio nagradu Naučnog odbora XXXIII Timočkih medicinskih
dana u kategoriji
,,radovi mladih autora“ za najbolji prikaz slučaja
|
|
|
|