| |
|
|
1.
STOPA PREVALENCIJE ARTERIJSKE
HIPERTENZIJE NA TERITORIJI OPŠTINE ZAJEČAR U 2011. GOD. – EPIDEMIOLOŠKA
ANKETA UDRUŽENJA ZA HIPERTENZIJU SRBIJE
DušanBastać(1), Dragan Lović(2), Vesna Stojanov(3), Predrag
Marušić(4), Ljiljana Bocić(1), Marija Drobnjaković(1), Marija
Jovanović(1), Jasna Božinović(1)
(1)INTERNISTIČKA ORDINACIJA "DR BASTAĆ", ZAJEČAR.
(2)POLIKLINIKA "INTERMEDIKA" NIŠ, (3) MEDICINSKI FAKULTET BEOGRAD
UVOD. Udruženje za Hipertenziju Srbije sprovelo je u Srbiji u
2011.godini ispitivanje prevalence hipertenzije uz pomoć standardnog
anketnog upitnika "Epidemiološka anketa o stopi prevalencije
hipertenzije". Ispitivanje je sprovedeno i na teritoriji opštine
Zaječar, za koju je određen statistički uzorak od najmanje 118
ispitanika koji žive na području grada i 139 ispitanika koji žive u
zaječrskim selima. Ispitanici su odabrani metodom slučajnog uzorka.
MATERIJAL I METODE. Epidemiološkom anketom obuhvaćen je 301 ispitanik:
45% (136) sa teritorije grada i 55% (165) iz četiri sela: Koprivnica,
Grljan, Veliki Izvor i Rgotina. Ispitanici su popunjavali anketne
upitnike u kućnom ambijentu i bez prethodne najave. U upitniku su
navedeni osnovni podaci o ispitaniku: pol, uzrast, životne navike.
Ispitanici za koje smo utvrdili da se leče od povišenog krvnog pritiska
davali su podatke o vrsti i broju lekova koje koriste, kao i o načinu
njihovog korištenja. Ispitanik je potpisom potvrđivao tačnost navedenih
podataka. Pri dolasku u kućnu posetu merili smo arterijski pritisak (dva
puta), srčanu frekvenciju, telesnu težinu, visina i obim struka. U svrhu
smanjenja efekta "belog mantila" od dva merenja arterijskog pritiska
uzimali smo nižu vrednost.
REZULTATI.Povišen krvni pritisak sa srednjom vrednošću ± standardna
devijacija ( 157± 18/90 ± 14 mmHg ) imalo je 49.8% ispitanika (150).
Normalankrvnipritisak (124±10/74 ±9 mmHg )imalo je 50.2% ispitanika
(151). Među ispitanicima registrovali smo i podgrupu koja ima krvni
pritisak u granicama normale, a koja je pod antihipertenzivnom terapijom
– lekove koristi redovno ili povremeno. Takvih je bilo 15,6% (47). To
ananmnestički uvećava stopu prevalencije hipertenzije na 197, odnosno
65,4% ispitanika. S obzirom na kriterijume studije ipak ih nismo
priključili grupi ispitanika sa aktuelno povišenim krvnim pritiskom. U
hipertenzivnoj grupi broj muškaraca i žena je bio sličan - 48% / 52%. U
normotenzivnoj grupi dominirao je ženski pol 61% (p<0.01). Statisitički
visoko značajno hipertenzivnu grupu čine starije osobe 59±15 godina u
odnosu na normotenzivnu grupu 48±18 godina (p<0.001). Genetska
predispozicija za hipertenziju u porodičnoj anamnezi je visoko
zastupljena i u normotenzivnih 57,3% i u hipertenzivnih 49,7%, ali bez
statistički značajne razlike (p=NS). De novo hipertenzija je otkrivena
kod 39,3% hipertenzivnih (59) ili 19,6% celog uzorka. Svest o prisustvu
hipertenzije postoji u 61% ispitanika sa aktuelno povišenim pritiskom
ili u 71% (140) svih anamnestički hipertenzivnih. Od svih ispitanika
koji leče hipertenziju (64%), na adekvatan način to čini samo 23,9%. U
neadekvatno lečenoj podgrupi od 79 ispitanika, jedan antihipertenziv
koristi 49%, dva antihipertenziva 30%, tri antihipertenziva 15% i četiri
antihipertenziva 5%.
ZAKLJUČAK. Na teritoriji opštine Zaječar stopa prevalencije osoba sa
povišenim arterijskim pritiskom je 49.8%, a anamnestički hipertenzivnih
je 65,4% što predstavlja značajan porast stope u odnosu na ispitivanje
koje je vršeno u Zaječaru 1998/1999. godine kada je stopa prevalencije
bila 37,7%. De novo hipertenzija je otkrivena u 19,6% celog uzorka.
Statistički visoko značajno hipertenziju ima starija populacija. Ukupno
hipertenziju leči 126 (64%) ispitanika, a adekvatno sprovodi terapiju
samo 23,9%. Sa tri i četiri antihipertenzivna leka leči se 20%, što
predstavlja visok procenat rezistentne hipertenzije.e-mail:
dbastac@open.telekom.rs
2.
PRIMENA I EFIKASNOST
FIKSNIH KOMBINACIJA ANTIHIPERTENZIVA U LEČENJU ARTERIJSKE
HIPERTENZIJE
Zorka Dimitrijević
DOM ZDRAVLJA "ZVEZDARA", BEOGRAD
Prema Evropskim preporukama, vrednosti arterijskog krvnog pritiska preko
140/90 mmHg kod osoba starijih od 18 godina, koje ne uzimaju lekove,
definišu arterijsku hipertenziju kao bolest. Cilj istraživanja je da se
prikaže da je primena i efikasnost fiksnih kombinacija antihipertenziva
u lečenju arterijaske hipertenzije, u skladu sa Evropskim preporukama o
fleksibilnosti izbora leka na početku terapije. Metodom upitnika,
dizajniranog za potrebe retrospektivno prospektivnog istraživanja, koje
je obavljeno u periodu od februara do novembra 2011. godine, ispitano je
140 obolelih od hipertenzije 55 (39.28%) muškaraca i 85 (60.71%) žena,
prosečne starosne dobi 54,92 ± 0,829 godina. Na prvom pregledu terapiju
fiksnih kombinacija primenilo je 72(51.42%) ispitanika, sa vrednošću STA
150,97 mmHg (SE 1,53) i DTA 95,59 mmHg (SE 0,477) u odnosu na 58(41.42%)
koji su koristili kombinovanu terapiju sa vrednošću STA 158,45 mmHg (SE
0,837) i DTA 98,45 mmHg (SE 0,708) sa statističkom značajnošću (p<0,05).
Monoterapiju je koristilo10(7.14%) ispitanika sa vrednostima STA 148,5
mmHg (SE 1,675) i DTA 95,01 mmHg (SE 0,745), što nema statističku
značajnost (p>0,05) u odnosu na terapiju sa fiksnim kombinacijama i
kombinovanom terapijom. Na četvrtom pregledu, 61(43.57%) ispitanik
normalizovao je krvni pritisak, 48(34.28 %) na trećem и 22 (15.71%)
ispitanika na drugom kontrolnom pregledu od kojih je 18 (12.85%)
koristilo fiksne kombinacije antihipertenziva (p<0,05). Оd 43.57%
obolelih, koji su normalizovali krvni pritisak na kraju studije,
36(25.71%) koristilo je kombinovanu terapiju a 23 (16.42%) terapiju sa
fiksnim kombinacijama antihipertenziva (р<0,05). 113(80.71%) ispitanika
je normalizovalo pritisak na vrednosti visoko normalnog pritiska 135/85
mmHg i od toga 62 (44.28%) je koristilo fiksne kombinacije u terapiji
hipertenzije, a18(12.85%) pacijenata, koji su takođe koristili fiksne
kombinacije antihipertenziva normalizovalo je krvni pritisak na
vrednosti normalnog pritiska 120/80 mmHg. Na kraju studije, smanjene
vrednosti STA na 124,44 mmHg (SE 0,675) i DTA na 76,39 mmHg (SE 0,497)
postigli su ispitanici sa terapijom fiksnih kombinacija u odnosu na
vrednosti STA 131,64 mmHg (SE 0,497) i DTA 79,40 mmHg (SE 0,728) kod
ispitanika sa kombinovanom terapijom sa statističkom značajnošću
(p<0,05). Zaključujemo, da primenom fiksnih kombinacija
antihipertenziva, postižemo visoku efikasnost u brzini normalizacije
krvnog pritiska, što se ogleda u normalizaciji pritiska na drugom
pregledu nakon tri meseca terapije.
Ključne reči : efikasnost, fiksne kombinacije, lečenje, hipertenzija
e-mail: drzorkad@sezampro.rs
3.
EFIKASNOST PERORALNOG
ACIKLOVIRA U LEČENJU HERPETIČNOG GINGIVOSTOMATITISA PREDŠKOLSKE DECE
Dragana Stamatović (1) , K. Starinac (2) , Z. Živković (3)
(1) PRIVATNA PEDIJATRIJSKA ORDINACIJA ''PRIMUM VIVERE'' KRUŠEVAC, (2)
ZDRAVSTVENI CENTAR KRUŠEVAC, DISPANZER ZA DECU I OMLADINU, (3)
MEDICINSKI FAKULTET PRIŠTINA- KOSOVSKA MITROVICA, KATEDRA ZA PEDIJATRIJU
UVOD: Herpetični gingivostomatitis je bolest neprijatnog toka koja
prolazi spontano nakon 10-14 dana bez specifičnog lečenja. Međutim, zbog
bolnih lezija u ustima uzimanje hrane i tečnosti je otežano i brojna
deca moraju biti hospitalizovana radi intravenske rehidracije. O
delotvornosti peroralne primene aciklovira kod ove bolesti podaci u
literaturi su oskudni.
CILJ: Procena efikasnosti aciklovira u dozi od 30 mg/kg/dan per os u
lečenju herpetičnog gingivostomatitisa predškolske dece.
MATERIJAL I METODE: Retrospektivnom studijom koja je obuhvatila period
od 01.03.05.- 31.12.11. godine skupljeni su podaci od 95-toro
imunokompetentne dece uzrasta 1-7 godina są kliničkom slikom herpetičnog
gingivostomatitisa. Deca su podeljena u tri grupe. Ispitanicima prve
grupe (G1, n=33) peroralni aciklovir je dat u dozi od 30mg/kg/dan u prva
72 sata od početka bolesti, dok su ispitanici druge grupe (G2, n=30) lek
u istoj dozi dobili nakon tog perioda. Ispitanici kontrolne grupe (KG,
n=32) dobijali su samo antipiretike. Poređeno je trajanje povišene
telesne temperature, oralnih lezija i teškoća są ishranom između grupa.
Rezultati: Ispitanici G1 imali su u kraćem periodu oralne lezije nego G2
i KG (6,2 prema 8,9, odnosno 8,2 dana, p<0,01), kraće trajanje povišene
telesne temperature (4,3 prema 5,8 odnosno 6,3 dana, p=0,001) i kraći
period odbijanja hrane (5,0 prema 6,6 odnosno 5,7, p=0,004)*
Nije bilo statističi značajne razlike ni po jednom od ishoda između G2 i
KG.
Zaključak: Primena peroralnog aciklovira u dozi od 30 mg/kg/dan za
herpetični gingivostomatitis kod predškolske dece u prva tri dana
bolesti značajno skraćuje njen tok. Korist od lečenja nije ustanovljena
ukoliko se započne nakon ovog perioda.
Ključne reči: aciklovir, herpetični gingivostomatitis, dete
*Data je aritmetička sredina
e-mail:
ordinacija.primumvivere@gmail.com
4.
UTICAJ RE-IRADIJACIJE NA
PREŽIVLJAVENJE PACIJENTATA KOD UZNAPREDOVALOG KARCINOMA RECTUMA
Ivan Poček
KLINIKA ZA ONKOLOGIJU NIŠ
UVOD: Kod velikog broja pacijenata se razvija lokalni recidiv, metastaze
u lifne noduse i širenje tumora u okolno tkivo. U slučajevima kada
hirurgija i hemioterapija nisu indikovane kao metode lečenja se može
razmatrati re-iradijacija. Radioterapijska doza je limitirana
osetljivošću normalnih tkiva oko tumora. Prekoračenje doze može dovesti
do teških oštećenja pa i do letalnog ishoda u nekim slučajevima. Još
uvek ne postoje osnovna pravila za sprovođenje re-iradijacije
CILJ: Odrađivanje kumulativne doze i toksičnih efekata zračne terapije,
kod 13 pacijenata posle treće serije iradijacije sa delimičnim ili
kompletnim preklapanjem polja zračenja u odnosu na prethodne dve serije
zračenja. Efikasnost zračne terapije i njena toksičnost je poređena u
odnosu na redukciju tumorskog volumena, bol i krvarenje.
MATERIJAL I METODI RADA: U periodu 2007-2011, kod 13 pacijenata je
sprovedena re-iradijacija po drugi put na isti region od interesa.
Sekundarna iradijacija je bila sprovedena radi smanjenja bolova kod
pacijenata. Izbor tehnike re-iradijacije zavisi od nekoliko faktora kao
što su: veličina i mesto tumora.
REZULTATI: Dozvoljena redukcija doze za 50% kod re-iradijacije je 12
meseci nakon zadnjeg zračenja. Redukcija doze za 25% je dozvoljena kod
re-iradijacije posle 6-12 meseci od zadnjeg zračenja. Unazad 6 meseci od
zadnjeg zračenje ne redukuje se doza. Efikasnost je postignuta kod 81%
pacijenata posle druge serije i kod 73% pacijenata posle treće serije
re-iradijacije Maksimalna kumulativna doza na tumor i peritumorsku
regiju je 133 Gy. Maksimalna redukovana kumulativna doza za rectum je 91
Gy, crevo 73 Gy i mokraćnu bešiku je 79 Gy
ZAKLJUČAK: Maksimalana dozvoljena doza za organe od rizika kod
re-iradijacie: za rektum 100 Gy, creva 90 Gy, mokraćna bešika 110 Gy,
krsna kičma 75 Gy, sakralni nervi 105 Gy, plexus brachialis 105 Gy.
Toksični efekti zračenja se mogu ogledati u pojavi fistule, diareje,
krvarenja i lake opstrukcije creva.
Ključne reči: Re-iradijacija, kumulativna iradijaciona doza, organi od
rizika, toksičnost, efikasnost.
e-mail: ipocek@yahoo.com
5.
KOMPJUTERIZOVANA TOMOGRAFIJA:
DIJAGNOSTIČKI DOPRINOS 3D REKONSTRUKCIJE U RUTINSKOJ PRAKSI
Jasmina Strajnić
ZDRAVSTVENI CENTAR ZAJEČAR, SLUŽBA RADIOLOŠKE DIJAGNOSTIKE
UVOD: Primena različitih tehnika postprocesinga kao što su multiplanarna
projekcija (MPR), projekcija maksimalnog signala (MIP) i oslikavanje
površine objekta (SSD), pružaju dodatne dijagnostičke mogućnosti.
CILJ: Rad ima za cilj da prikaže najčešće 3D rekonstrukcije i njihovu
primenu u svakodnevnoj dijagnostici.
MATERIJAL I METODI: U radu prikazujemo 14 pacijenata kod kojih su
urađene MPR, MIP i SSD rekonstrukcije. Kod 7 pacijenata urađene su MPR i
SSD rekonstrukcije, kod 2 pacijenta MIP i SSD a kod 5 pacijenata samo
MIP rekonstrukcije.
ZAKLJUČAK: Ove tehnike omogućavaju bolju vizualizaciju anatomskih
detalja, koje je teško uočiti korišćenjem samo aksijalnih preseka.
e-mail: drmarijailic@yahoo.com
6.
ESTETSKA PROTETSKA
REHABILITACIJA NA IMPLANTATIMA U ANTERIORNOM SEGMENTU MAKSILE
Zaviša Smiljanić(1), Stefan Smiljanic(2), Srbislav Pajić (3)
(1) PRIVATNA STOMATOLOŠKA ORDINACIJA "STAD DENTAL", NEGOTIN, ,
(2)STOMATOLOŠKI FAKULTET PANČEVO, (3)PRIVATNA PRAKSA NEGOTIN
UVOD: U poslednjoj deceniji se rehabilitacija oseointegrirajucim
implantatima kod bezubih i delimično bezubih pacijenata pokazala
proverenom i uspešnom mogućnošću terapije
CILJ: Protetska estetska rehabilitacija na implantatima u gornjoj vilici
MATERIJAL I METODI RADA: Nakon observacije stanja okluzalnog kompleksa,
indicirana je ugradnja implantata u anteriornom segmenu gornje vilice
(ISOMED), poštujući hirurški protokol. Nakon perioda oseointegracije
izrađena je suprastruktura na implantatima poštujući protetski protokol
REZULTATI: Protetska nadoknada na implantatima , omogućila je
funkcionisanje okluzalnog kompleksa u fiziološkim granicama
ZAKLJUČAK: Protetska sanacija bezubih i delimično bezubih pacijenata na
implantatima, omogućuje fonaciju, mastikaciju i estetiku pacijentima sa
predvidivošću prezivljavanja implantata što je benefit za pacijenta
Ključne reči: Implantat, protetska suprastruktura
e-mail: stad_dental@yahoo.com
|
|
|
|
