|
|
|
UVOD
Bela Palanka se nalazila još u velikom Rimskom carstvu na glavnom
putu za Carigrad. Imala je bogatu istoriju kroz vekove. O tome
svedoče mnogi pronađeni i sačuvani predmeti u Muzeju Bele Palanke
kao i u istorijskom arhivu grada Niša.
Dugu istoriju ovog mesta i njegov razvoj pratio je i razvoj
zdravstva. Naselje je još u rimskom periodu građeno po dobrom
urbanističkom planu, sa pratećim komunalnim objektima, vodovodom,
kanalizacijom i kupatilima. Prilikom arheoloških iskopavanja nađena
je i apotekarska kašičica, verovatno iz IV v.n.e. koja svedoči o
poodmaklom stepenu razvoja apotekarstva, a prevashodno medicine
(slika 1) [1].
Slika 1. Apotekarska kašičica, naverovatnij iz IV v.n.e.
pronađena u okolini Bele Palanke
Ovo tle je, u vremenu koje je usledilo, iznedrilo mnoge
intelektualce u raznim oblastima nauke. Jedan od njih je dr
Dimitrije Mita Zlatanović (slika 2).
CILJ ISTRAŽIVANJA
Cilj ovog rada je upoznavanje šire naučne javnosti sa razvojem
zdravstva na tlu Bele Palanke i sa plo-dotvornim radom doktora
Dimitrija Zlatanovića.
MATERIJAL I METODE
U istraživanju je korišćena literatura iz oblasti istorije
zdravstva, izdata na teritroiji Bele Palanke i Niša, kao i
originalni udžbenici autora dr Zlatanovića.
Dr Dimitrije Zlatanović rođen je 1900. godine u Beloj Palanci od oca
Stevana i majke Krsjane. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u
Beloj Palanci, a studije medicine i stomatologije u Gracu. Zubni
lekari u to vreme su uglavnom završavali Medicinski fakultet u
Beogradu i specijalizaciju u ino-stranstvu. Godine 1923. osniva se u
Beogradu stomatološko odeljenje Opšte državne bolnice. Na odeljenje
se 1925. primaju prvi doktori medicine na specijalizaciju iz Bolesti
usta i zuba [2]. Među njih četrnaestoro je i dr Dimitrije
Zlatanović. U periodu od 1930-31. godine usavršavao je stomatologiju
u Beču na Univerzitetskoj klinici kod prof. dr Veisera, jednog od
najpoznatijih imena u stomatologiji toga doba.
Slika 2. Dr Dimitrije Mita Zlatanović, stomatolog,
i njegova rođena sestra Zagorka Zlatanović - Cvetković, lekar opšte
medicine
Na toj klinici je započeo rad na svojim delima. Po povratku u
Srbiju i nakon okončanja specijalizacije u Beod-gardu, praksu je
dalje sticao u stalnoj vojnoj bolnici V armijske oblasti, u Nišu,
pod budnim okom mentora, šefa zubnog odeljenja, dr Jakova Kaufa [3].
U tom periodu se oženio dr Melanijom, poreklom iz Vojvodine, koja je
takođe bila lekar, ginekolog.
Posle boravka u Nišu, vratili su se u njegov rodni kraj, u Belu
Palanku. Kako je u Beloj Palanci u to vreme već radio jedan sreski
lekar, dr Nikola Banković, dr Zlatanović je ordinirao u Pirotu, i to
i kao lekar opšte medicine i kao stomatolog i u Beloj Palanci, u
privatnoj ordinaciji u svojoj porodičnoj kući. Njegova supruga je
1937. godine započela privatnu praksu u Beloj Palanci, gde je
tridesetih godina XX veka ojačalo građanstvo i imućniji sloj seljaka
kojima su postale dostupnije privatne lekarske usluge, mada je, kao
jedini ginekolog u mestu, lečila i socijalne osiguranike. Njima
dvoma se u lečenju stanovnika belopalanačke opštine 1936. godine
pridružila i sestra dr Mite, dr Zagorka-Zaga Zlatanović, koja je
završila Medicinski fakultet u Beogradu. Ona je prva žena iz ovog
kraja koja je završila medicinu. Stariji Belopalančani pamte da su u
to vreme na kući njihovog oca Stevana stajale tri table sa natpisima
da tu odriniraju brat Dimitrije, sestra Zagorka i snaha Melanija.
REZULTATI
Profesionalni i publicistički rad dr Dimitrija Zlatanovića
Dr Dimitrije Zlatanović je bio jedini stomatolog na teritoriji
Pirota i Bele Palanke, tako da je imao dosta pacije-nata, i uspevao
je da zajedno sa ostalim lekarima iz njegove privatne ordinacije,
kao i u saradnji sa sreskim lekarom, drži epidemiološku situaciju u
opštini pod kontrolom. Kako su se nare-dnih godina pojavili mnogi
mladi ljudi iz Pirota i Bele Palanke željni znanja iz zubotehnike, a
i iz stomatologije, dr Zlatanović je u cilju edukacije mladih zubara
izdao dva udžbenika. Oba su napi-sana u Beloj Palanci. Ona su samo
nastavak njegove publicističke aktivnosti. Naime, početkom 1932.
godine u Beogradu počinje da izlazi prvi jugoslovenski časopis
,,Glasnik zubnolekarske struke u Jugoslaviji”. U poslednjem broju
Glasnika nalazi se bibliografija radova svih osam brojeva, te se kao
pisci, među ostalim, pojavljuju dr Dimitrije Zlatanović i dr
Melanija Ilić, kasnije njegova supruga.
Na inicijativu beogradskih lekara, specijalista za bolesti usta i
zuba, osnovana je 1933. godine Stomatološka sekcija Srpskog
lekarskog društva. To je prva specijalistička sekcija najstarijeg
Društva lekara na Slovenskom jugu, osnovanog daleke 1872. godine.
Među osnivačima Sekcije je i dr D. Zlatanović.
Pre objavljivanja njegovog prvog udžbenika, u Srbiji su objavljene
sledeće knjige:
- Popović M., ,,Usta i zubi, njihove bolesti i lečenje”, 1904.
- Puljo A., ,,Nega zuba”, Zemun, 1923.
A posle njegove knjige koja je objavljena 1931. godine, napisane su:
- Puljo A., ,,Zubni praktikum I deo”, Beograd, 1932.
- Puljo A., ,,Zubni praktikum II deo”, Beograd, 1934.
I 1935. godine izašla je iz štampe i druga knjiga dr Zlatanovića
“Zubna protetika i tehnika”.
Prva publikacija nosi naziv Zubno lekarstvo – odontologija. Napisana
je i objavljena 1931. go-dine. Izdavač je bila Naučna knjižara
„Scietia“ iz Beograda (slika 3).
Autor je u predgovoru knjige, koju je posvetio majci i ocu, napisao
da je uočio tokom studija da se na stranim fakultetima, ali i našim,
zubno lekarstvo tretiralo kao pastorče opšte medicine. Ispit iz ovog
predmeta nije bio obavezan, studeni su ga nerado pohađali i učili.
Kasnije, u praksi, uočio je, što piše dalje u predgovoru, da većina
praktičara nije imala dovoljno znanja iz zubnog lekarstva i da se
ono kod većine njih svodilo na grubo vađenje zuba isto kao u doba
Hipokrata. Predgovor je završio sledećim rečima: „Odabirajući
pogodne i važnije slučajeve iz zubnog lekarstva, pri sastavljanju
ove knjižice, služio sam se kliničkim predavanjima i primerima,
specijalnim kursevima, stranom literaturom, a naj-više primerima iz
svakodnevne prakse.
Verujem da će ova moja knjižica mnogim kolegama korisno poslužiti, a
naročito mlađim po malim mestima, gde još nema zubnih lekara, te sam
slobodan da je pustim u svet u nameri da koristim našoj opštoj
stvari u mladoj grani medicinske nauke - zubnom lekarstvu“ (slika
4). Knjiga je štampana ćirilicom, sadrži četiri dela na 122 strane.
Pisana je na udžbenički način, pregledno, sa uvodom u svaki deo i
rasčlanjena je podnaslovima, u zavisnosti od toga koju tematiku
obrađuje i koji se značaj pridaje oboljenjima na koja se odnosi.
Sadrži 22 slike u tekstu.
Prvi deo posvećen je metodima pregleda i ispitivanja bolesnika, kao
i opis osnovnih bolesti zuba i desni. Iako sa današnjeg stanovišta
nauke i saznanja koja imamo može da izgleda da su tadašnji podaci i
činjenice dosta naivni, ipak treba visoko ceniti način njihovog
izlaganja. Mnoge od navedenih bolesti i njihova klasifikacija imaju
čvrstu naučnu i stručnu podlogu zasnovanu na tada dostupnim
saznanjima. Deo glave posvećen je nezi zuba i usta.
Drugi deo se odnosi na konzervativni deo lečenja karijesa i pulpe.
Treći deo posvećen je anesteziji. Lokalna anestezija, kao i
anatomski detalji, opisani su, uz priložene slike vrlo korektno i
mnogi detalji nisu ni do danas izmenjeni.
Četvrti deo - Vađenje zuba, ilustrovan je slikama uz navođenje
anatomskih detalja. Opis instrmentarijuma potrebnog za ove
intervencije dati su dida-ktičkim redom i vrlo jasno prezentovani.
Na kraju se nalazi literatura sa 30 odrednica. Uočljivo je da se
među podacima nalaze samo dva na srpskom jeziku, i to domaćih
autora. Svi ostali su na nemačkom jeziku što je i razumljivo, jer je
autor studirao u Gracu i Beču.
Ovaj udžbenik je štapan u štampariji „Sv. Car Konstantin“ u Nišu,
koju je kasnije nasledilo Izdavačko preduzeće Prosveta, pa zato
treba vrednovati i dar dr Dimitrija Zlatanovića za spisateljstvo.
Slika 3. Naslovna strana prvog udžbenika koji je napisao dr
Zlatanović
Slika 4. Predgovor prve knjige dr Mite Zlatanovića
Drugi udžbenik je napisan 1935. godine. Nosi naziv
„Zubna protetika i tehnika”. Izdavač je bilo Izdavačko i knjižarsko
preduzeće Geca Kon iz Beograda (slika 5). Napisana je latiničnim
pismom na 150 strana, sa 107 slika u tekstu, i namenjena je
studentima, zubnim tehničarima i lekarima. Do pojave ove knjige na
srpskom jeziku nije postojalo ni jedno stručno delo takvog sadržaja.
Tekst je podeljen u pet delova.
Prvi sadrži opšte podatke iz fiziologije artikulacije i žvakanja.
Drugi deo opisuje krunice – navlake, treći
fiksne mostove, četvrti parcijalne i peti totalne proteze. I ovde
je, kao i u prethodnoj knjizi, materija vrlo pregle-dno izdeljena u
posebne celine, desetak do petnaest u svakom delu, što materiju čini
veoma preglednom. Budući da je tehnika izrade fiksnih i mobilnih
protetskih nadoknada do danas toliko napredovala da je teško
prepoznati mnoge u knjizi navedene podatke, ipak se neosporno mora
priznati da su mnogi detalji dati veoma stručno i da su za to vreme
bili poslednje saznanje nauke. Bibliografija na kraju sadrzi 35
odrednica radova, u najvećem broju publikovanih tek koju godinu pre
pojave same knjige, što joj čini posebnu vrednost. Svi podaci su o
radovima stranih autora.
Poseban mali kuriozitet obe knjige je u tome sto su osnovi pojedinih
bolesti u prvoj i opis tehnike u drugoj dati tako da ih se ne bi
postideli ni današnji udžbenici.
Postoji, takođe, jedan samostalni nesvakidasnji afiš – proglas –
preporuka pod naslovom “Kako da sačuvate svoje zube – u deset
navedenih saveta”. Ovaj mali, osamdeset i više godina star plakat je
preteča mnogih danas viđenih reklamnih novinskih i TV obaveštenja.
Autor dr D. Zlatanović preporučuje odlazak zubnom lekaru najmanje
dva puta godišnje, s napomenom za današnje prilike skoro
nepojmljivom - pregled je uvek besplatan. Ovo je pokušaj
zdravstvenog prosvećivanja i preventive koja danas ima posebno mesto
u medicini. Na koricama druge knjige nalaze se reklamne poruke
,,Bazera” i ,,Simensa”, i danas vodećih svetskih proizvođača lekova,
opreme i materijala.
Slika 5. Naslovna strana drugog udžbenika dr Zlatanovića
ZAKLJUČAK
Dr Dimitrije Zlatanović je u dugoj istoriji
zdravstva na tlu Bele Palanke upisan velikim slovima. Posle
dugogodi-šnjeg školovanja, odlučio je da se vrati u svoj rodni kraj
i nastavi praksu. Stekao je veliki broj pacijenata i sledbenika koji
su učili pored njega.
Zato i odlučuje da se upusti u mukotrpan rad oko pisanja dva
udžbenika. Obe ove publikacije su, iako ih je sam autor nazvao
“skromnim knjižicama namenjenim praktičarima”, veoma značajne. One
su zauzele visoko mesto u istoriji stomatologije, jer su bile
podsticaj i tadašnjim doktorima koji su se počeli baviti
stomatologijom, a i kasnijim generacijama koje su studirale
stomatologiju na izdvojenim fakultetima.
Pisanje o životnom putu dr Dimitrija Zlatanovića je iziskivalo
vraćanje na vreme, sredinu i ljude koji su i naša sopstvena
istorija, a neka sećanja na nju, koja postoje još samo u uspomenam
starijih sugrađana, sve više se gube i nestaju.
Zato je ovaj rad još jedan prilog proučavanju istorije Bele Palanke
i istorije zdravstva na njenom tlu. Jer, varošica koja je iznedirila
mnoge intelektualce u svim oblastima nauke, pa i medicine, to
svakako zaslužuje.
LITERATURA
- Spasić A, Rajković B. Zdravstvo na tlu Bele Palanke, Dom
Zdravlja Bela Palanka, Bela Palanka, 1998.
- Pavlović V. Pola veka medicinskog fakulteta 1960-2010,
Galaksija, Niš: 31-36.
- Pavlović V. Razvoj zubno-lekarske službe u Nišu. U: Grupa
autora Enciklopedija Niša, Gradina, Niš; 1986.p.100-150.
|
|
|
|