|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Home ] [ Poziv ] [ Program ] [ Sažeci radova ] [ Indeks autora ] [ Mapa ] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
XXII Timočki medicinski dani :::
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
3 HIRURŠKO LEČENJE DEKUBITUSA Lubomir Panajotović, Jefta Kozarski, S. Cvetanović, Igor Maljković VMA Beograd, Klinika za plastičnu hirurgiju i opekotine Dekubitalna ulceracija je defekt tkiva nastao kao posledica nekroze mekih tkiva na mestu njihove kompresije između koštane prominencije i površine telesnog oslonca u toku prolongiranog vremenskog perioda. Prevalenca dekubitusa je visoka među bolesnicima sa povredom kičme ali se sreću i kod komatoznih bolesnika, pothranjenih osoba, dijabetičara, neuroloških, psihijatrijskih i onkoloških bolesnika. Prikazuje se četrdesetogodišnje iskustvo i metodologija hirurškog lečenja dekubitalnih ulkusa III i IV stadijuma. Blizu 95% naših bolesnika imalo je dekubituse na donjem delu tela,75% u pelvičnoj regiji, 20% na donjim ekstremitetima. Hirurško lečenje dekubitalnih rana sastoji se u: eksciziji devitalizovanih tkiva, burze i uklanjanju heterotopične kalciofikacije parcijalnoj ili kompletnoj osteotomiji koštanih prominencija i zatvaranju defekta dobro vaskularizovanim mekotkivnim pokrivačem - režnjem. Za sakralne ulkuse korišćeni su najčešće ostrvski miokutani ili rotacioni kožni režnjevi, a za trohanterične ulceracije transpzicioni miofasciokutani tenzor fascije late režanj. Za ishisadične lateralni natkoleni ili ostrvski miokutani biceps femoris i gracilis režanj. Parenteralna antibiotska terapija i adekvatna nega su bitni za uspeh hirurške intervencije. Zaključak: Radikalni debridman, kvalitetan mekotkivni pokrivač i adekvatna postoperativna nega su bitni za uspeh hirurške intervencije. 4 DEKUBITUSI-OPERATIVNI PRISTUP Milomir Gačević, Dobrica Jevtović, Boban Đorđević, Nikola Ostojić, Bojan Stević Vojnomedicinska akademija, Beograd U periodu 1993-2002, u klinici za Plastičnu hirurgiju i opekotine Vojnomedicinske akademije, operisano 115 pacijenata sa 184 dekubitalne ulceracije.Kod 44 operisana pacijenta ulceracije su bile multiple i lokalizovane na različitim delovima tela. Složenost operativnih pristupa povezano je sa brojem pacijenata i stepenom oštećenja dubokih koštanih struktura (sakralna kost, sedalna kost, trohanter, femur itd). U 19 slučajeva je bilo neophodno ukloniti zglob kuka zbog infekcije.Prosečna starost pacijenata je bila 45 godina i u glavnom su bili muškarci.Kod najvećeg broja pacijenata su bile prisutne anemija, hipoproteinemija i hipoalbuminemija.Pozitivne hemokulture su registrovane kod 38 pacijenata, a pozitivne urinokulture kod 42 pacijenta.Prosečna nadoknada krvi je bila 800 ml po operaciji, postoperativna nega je u proseku trajala 22 dana.Kod dvadeset i jednog pacijenta je urađeno više od jedne operacije.U našim operativnim zahvatima smo koristili kožne i mišićno-kožne režnjeve sa resekcijom ili remodelacijom pratećeg koštanog tkiva.Najčeđće komplikacije su bili hematomi, infekcije, parcijalne nekroze režnjeva i dehiscencije. Zaključak: hirurški način lečenja dekubitalnih ulceracija zahteva dobru preoperativnu negu, jasan preoperativni plan i timski rad.Postoperativna nega je od velikog značaja i u nju mora biti uključeno obučeno medicinsko osoblje kao i stručni tim za fizikalnu rehabilitaciju. 5 REHABILITACIJA OPEČENIH BOLESNIKA Igor Maljković., Ljubomir Panajotović, Jefta Kozarsk. S ,Cvetanović VMA Beograd, Klinika za plastičnu hirurgiju i opekotine Termička trauma primarno oštećuje kožu. Drugi organski sitemi mogu biti oštećeni primarno ili sekundarno i vrlo brzo dolazi do njihove disfunkcije. Kompromitovana cirkulacija u muskuloskeletnom sistemu, otok, poremećaj svesti, bol i prinudan položaj ekstremiteta zbog velikih zavoja u ranoj postopekotinskoj fazi kao i brz razvoj ožiljnog tkiva, hipotrofija muskulature, promene zglobnih struktura u kasnijoj fazi su uzroci postopekotinskih kontraktura. Ove kontrakture dezmogenog, miogenog ili artrogenog porekla se ponekad veoma teško savladavaju fizikalnim procedurama te je neophodno hirurško lečenje. U prevenciji ovih komplikacija uporedo sa održavanjem opšteg stanja opečenog bolesnika i zbrinjavanjem opekotinske rane sprovodi se rana i permanentna fizioterapija. Njen cilj je prevencija plućnih komplikacija, održavanje pasivne i aktivne pokretljivosti zglobova i sprečavanje nastanka ožiljnih kontraktura. Intenzitet terapije zavisi od starosti bolesnika i njegovog trenutnog opšteg stanja kao i od težine opekotine, faze lečenja i psihičkog statusa. Program rane kliničke rehabilitacije podrazumeva elevaciju ekstremiteta, pravilno pozicioniranje, postavljanje udlaga, vežbe disanja i relaksacije, vežbe obima pokreta, a za vreme zavoja i hidrokinezi-terapija. U kasnijoj fazi lečenja sprovode se vežbe hoda, aktivnih pokreta ruku i šaka uz korišćenje kompresivne terapije. Ovakvim programom rehabilitacije, koji svakodnevno modifikuju hirurg plastičar i fizijatar a sprovode fizioterapeuti i medicinske sestre, kod 40% naših bolesnika sačuvan je pun obim pokreta u svim zglobovima. Kod preko 50% opečenih bolesnika zbog težine opekotinske bolesti rehabilitacioni program nije mogao biti u potpunosti sproveden te je došlo do razvoja funkcionalnih i kozmetskih sekvela različitog stepena. Zaključak: Naše iskustvo pokazuje da sa rehabilitacionim programom opečenih bolesnika treba početi što ranije, prilagođavati ga trenutnom stanju bolesnika i fazi lečenja i sa Njim nastaviti i po završetku hirurškog lečenja. 6 TRAM REŽANJ U REKONSTRUKCIJI DOJKE Jefta Kozarski, Boban Đorđević, Ljubomir Panajotović,Igor Maljković VMA Beograd, Klinika za plastičnu hirurgiju i opekotine Amputacija dojke zbog malignog tumora predstavlja znatno unakaženje ženskog tela. Praćena je, u velikom procentu psihisčkim smetnjama različitog intenziteta. Rekonstrukcija dojke se može izvršiti primarno - tokom iste operacije kada se učini amputacija ili sekundarno - posle sprovedene adjuvantne antitumorske terapije i vremenskog perioda u kome se može očekivati recidiv bolesti. Amputirana dojka se može nadoknaditi primenom autolognog tkiva - režnja, sintetičkih materijala - implantatima ili kombinacijom režnja I implantata. Primenu transverzalnog rektus abdominis (TRAM) režnja za rekonstrukciju dojke 1982.g. objavili su Hartrampf, Scheflan i Black. Cilj rada je da se prikažu anatomske karakteristike TRAM režnja, mogućnosti njegove kliničke primene i vlastita metodologija i iskustva u primeni TRAM režnja u rekonstrukciji dojke. TRAM režanj obuhvata kožu donje polovine trbuha i jednog pravog mišića trbušnog zida, omogućava formiranje veličine i oblika dojke koji je najadekvatniji preostaloj zdravoj dojci. Anatomija ovog režnja daje brojne mogućnosti rekonstrukcije dojke bilo peteljkastim ili slobodnim režnjem, pa i jednoaktovnu rekonstrukciju obe dojke TRAM režnjevima. Zaključak: Brojne prednosti peteljkastog miokutanog ili slobodnog TRAM režnja ili njegovih modifikacija daju prednost ovom režnju prilikom izbora tkiva za rekonstrukciju dojke u odnosu na ostale režnjeve koji se mogu primeniti za rekonstrukciju dojke. 7 LAPARASKOPSKE HOLECISTEKTOMIJE NA HIRURŠKOM ODELJENJU OPŠTE BOLNICE U ZAJEČARU, JANUAR 1999 - AVGUST 2003 GODINE Ljubiša Narodović, Kostić T. Marinković M. Djoković V. Milačević T. Kero M. Zdravstveni centar Zaječar, Hirurška služba 8 LAPAROSKOPSKA HIRURGIJA U BORU U PERIODU 1999-2003 G Bogdanović, G Joksimović Zdravstveni centar Bor, Hirurška služba Cilj rada je da prikaže petogodišnje rezultate rada ovom novom operativnom metodom. Prva laparoskopska operacija u Boru je urađena 16.01.1999.godine. Od tada do danas je urađeno 124 operacija. Prosečna starost bolesnika bila je 46,3 godine. U našoj seriji odnos po polu bila je 44:56 u korist osoba ženskog pola. Svi pacijenati preoperativno su imali kompletnu laboratoriju, EKG, EHO jetre I žučnih puteva, PA pluća. Kod prvih 50 operisanih pacijenata obavezno smo radili IVH. Napustili smo ovu preoperativnu dijagnostičku metodu zbog alergije na kontrast, koju smo imali kod nekoliko pacijenata. Prosečna hospitalizacija je trajala 2-5 dana. Urađene su dve konverzije zbog velikog kalkulusa I lezije ductus choledochusa. Postoperativno, petog dana smo uradili klasičnu laparatomiju zbog curenja iz Luškinovih kanala. Serom I krvaranja iz umbilikalnog porta smo imali kod desetak pacijenata, ali se ta komplikacija spontano sanirala za desetak dana. Zbog loše ekonomske situacije, broj operisanih nije veliki. Sa popravljanjem ekonomskog stanja, smatramo da će se I odnos laparoskopskih operacija žučne kese prema klasičnim operacijama promeniti. 9 LAPAROSKOPSKE I KLASIČNE HOLECISTEKTOMIJE ZA PERIOD 1999-2002 Jasmina Diković, Dragana Sotirović, Miroslav Cokić Zdravstveni centar Zaječar, Služba za anesteziju i reanimaciju Cilj rada: Radom smo obuhvatili kalkuloze žučne kese sa raznim nivoima upale zida žučne kese i uporedili odnos broja klasičnih (CCH) i laparoskopskih holecistektomija (LCH). Prikazali smo mnogobrojne prednosti LCH u odnosu na CCH. Materijal i metode rada: Retrospektivno smo obradili period od 1999-2002 godine. U tom periodu je urađeno 705 holecistektomija, od čega je 252 (35,74%) urađeno klasičnom metodom (CCH), dok je laparoskopskom metodom (LCH) urađeno 453 (64,74%) holecistektomija. Uvidom u histo-patološki nalaz utvrdili smo da je klasičnom metodom operisano više akutnih upala zida žučne kese (131 pacijent, odnosno 52%), nego laparoskopskom metodom (135 pacijenata, odnosno 30%). Kod laparoskopske holecistektomije su dominirale hronične upale zida žučne kese. Opšte stanje pacijenta preoperativno smo procenjivali na osnovu ASA-skora od I-IV. Laparoskopskom metodom je operisano 105 pacijenata (15%) ASA-skora III i IV, dok je klasičnom metodom operisano 53 pacijenata (7%) istog ASA-skora. Starosna dob pacijenata se kretala od 16 – 82 godine, gde je kod LCH metode bilo 10 pacijenata, dok je kod CCH bilo samo 4 pacijenta. Svi pacijenti su imali standardne laboratorijske analize, EKG, skopiju ili grafiju pluća. Operativni zahvati su rađeni u TIVa, gde su davani anestetici prema opštem stanju pacijenta. Kod laparoskopske holecistektomije smo davali mnogo manje analgetika, mišićnih relaksanata i infuzionih rastvora nego kod klasične holecistektomije. Porast arterijske tenzije i poremećaje srčanog ritma kod obe operativne tehnike smo kupirali antihipertenzivima i antiaritmicima. U našoj seriji nismo imali nekih značajnih intraoperativnih anestezioloških komplikacija. Postoperativni dvadesetčetvoročasovni nadzor u Odeljenju intezivne nege sproveden je kod svih operisanih pacijenata klasičnom metodom (252 – 100%), dok su pacijenti operisani laparoskopskom metodom zahtevali takav nadzor u 36 slučaja (7%). Svi pacijenti operisani CCH metodom su dobijali antibiotike i analgetike u postoperativnom toku, dok su pacijenti iz grupe LCH dobijali redovno samo analgetike, dok smo antibiotike davali samo u slučajevima kod akutne upale žučne kese i to samo u jednokratnoj dozi u toku 24 časa. Postoperativni oporavak kod CCH je trajao u proseku 7 dana, dok je kod LCH on trajao dva dana. U zaključku možemo reći da je LCH metoda u odnosu na CCH metodu mnogo komfornija i mnogo povoljnija kako za pacijenta, tako i za ceo operativni tim. 10 OPERATIVNO ZBRINJAVANJE HERNIJA NA HIRURŠKOM ODELJENJU OPŠTE BOLNICE U ZAJEČARU, JANUAR 1999 - AVGUST 2003 GODINE Ljubiša Narodović, T. Kostić, M Marinković, V Djoković, T Milačević, M. Kero Zdravstveni centar Zaječar, Odeljenje opšte hirurgije Operativno rešavanje hernija prednjeg trbušnog zida u periodu jan.1999.god-avg.2003.god Na odeljenju opste hirurgije Zdravstvenog centra u Zajecaru. Metod: U ovoj retrospektivnoj studiji statisticki je obradjen broj pacijenata kojima je uradjena hernioplastika sa procentualnim prikazom Ucesce ingvinalnih,femoralnih ,ventralnih hernija; Broja recidivantnih hernija; Upotreba –mesh –a u hernioplactikama; Prikaz primenjivanih tenzionih i beztenzionih tehnika. Rezultati:U perodu jan.1999.god-avg.2003 god. ukupno je operisano 944 pacijenata. Ingvinalne hernije 746 (79,05%)), femoralne hernije 59 (6,25%), ventralne hernije139 (14,7%) Hernioplastike sa upotrebom mesh-a(polypropilenskog i mersilenskog )195 (20,65%) Broj operisanih recidivantnih hernija je 61 (6,46%) Najcesce primenjivane tehnike (Halstead, Lichtenstein, Lotheissen, Rivas, MacVay, Shouldice, Berliner, Trabuko, PHS, TAAP, Stoppa, Spitz, Mayo, McNichenn) Zakljucak:Na osnovu dobijenih podataka dolazimo do zakljucka o najcescem ucescu ingvinalnih hernija. Analizom prikazanog perioda zapazamo porast trenda u plasiranju mash-a u poslednje 2.god. 11 MESTO I ULOGA PARCIJALNIH ENDOPROTEZA DANAS Slobodan Kitanović, Ljubinko Todorović, Dragoslav Božilović Zdravstveni centar Bor, Služba za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju Parcijalnim endoprotezama kuka zamenjuje se glava i vrat butne kosti bez zamene acetabuluma. Ove endoproteze je u primenu uveo Austin Moore 1939. godine i još uvek su u upotrebi jer je operacija jednostavnija, kraće traje u odnosu na totalne endoproteze, a postoji i materijalna komponenta. U principu se primenjuju kod osoba preko 65 godina starosti. U radu su analizirani pacijenti kojima je ovaj tip endoproteza ugrađen u našoj ustanovi u periodu od 1991. do 2002. godine. Za analizu je korišćena dokumentacija naše službe, pregledi operisanih osoba, intervjui sa operisanim ili njihovom rodbinom. U ovom periodu je ugrađeno 30 parcijalnih endoproteza. Analizirano je 28 operisanih. Bilo je 25 žena (ili 89%) i 3 muškarca. Srednja starosna dob u momentu operacije je bila 67,6 godina. Prosečno su ove endoproteze bile funkcionalne 7,5 godina. I dalje su ove endoproteze u funkciji kod pacijenata koji su još uvek živi, a prosek trajanja od operacije do smrti iz nekih drugih razloga je 8 godina. Zamenjena je samo jedna parcijalna endoproteza (iako nije bilo tegoba) i ugrađena je totalna cementna endoproteza. Na osnovu naših podataka nameće se zaključak da ove endoproteze imaju svoje mesto naročito kod starijih osoba. 12 KRANIO CERABRALNA TRAUMA Jasmina Strajnić, Stanislav Tadić Zdravstveni centar Zaječar, Radiološka služba Cilj rada: Da prikaže ulogu spiralnog CT-a u evaluaciji kranio cerebralne traume. Materijal i metode: Ova studija obuhvata grupu od 32 pacijenta (starosne dobi od 5-74 godine) sa ozbiljnim povredama glave. Kod svih pacijenata prethodno je uradjena konvencionalna radiografija lobanje. CT je uradjen na aparatu SOMATOM PLUS 4 SIEMENS po standardnom protokolu. Rezultati: CT pregledom detektovane su sve klinicki relevantne povrede skalpa, kosti, ekstraaksijalni hematomi i parenhimalne lezije. Zaključak: Spiralni CT je pouzdana i brza metoda u dobijanju vitalnih informacija neposredno nakon povreda glave. 13 ANESTEZIOLOŠKA AMBULATNA U ZDRAVSTVENOM CENTRU ZAJEČAR Miroslav Cokić, S. Branislava, T Penčić, D. Sotirović, J Diković, S Milenković, Lj Milošević, N Urošević Zdravstveni centar Zaječar, Služba za anesteziju i reanimaciju Otkriće anestezije sredinom 19 veka omogućilo je razvoj savremene hirurgije. Od tada je prošlo više od 150 godina proučavanja i razvoja anesteziološke tehnike i anestezioloških lekova. Pored opšte anestezije razvila se i regionalna anestezija, blokada perifernih živaca i lokalna anestezija. Anestezija omogućuje da se kod bolesnika postigne psihičko smirenje, nesvesno stanje, amnezija, analgezija, blokada autonomnih refleksa na stimulacije i mišićna relaksacija. Istovremeno se utiče na više organskih sistema (pre svega na kardicirkularni i respiratorni sistem) što može u perioperativnom periodu da potencira postojeća oboljenja i smrtni ishod bolesnika. Rad anesteziologa obuhvata pripremu bolesnika za operaciju i anesteziju, vodjenje anestezije za vreme operacije, praćenje bolesnika u periodu budjenja iz anestezije i brigu za postoperativne bolove. Za naglo pogoršanje zdravstvenog stanja koje se može završiti smrtnim ishodom tokom operacije navode se sledeći faktori: zdravstveno stanje bolesnika pre operacije, operativni zahvat i anestezija. Za smrtni ishod tokom operacije studije su pokazale da je bitnije bolesnikovo preoperativno stanje od anestezije. Da bi se smanjila perioperativna smrtnost potrebna je predoperativna priprema bolesnika i dobro poznavanje zdravstvenog stanja bolesnika. Zbog toga se uvodi ASA (American Society of Anaesthesiologists) klasifikacija . ASA klasifikacija sadrži 6 klasa iz kojih se može predvideti opasnost razvoja perioperativnih komplikacija. Perioperativne komplikacije u I i II klasi su retke, češće su komplikacije u III i IV klasi (najčešće su kardiocirkulatorne komplikacije i komplikacije respiratornog sistema). Autori prikazuju potrebne kliničke, laboratorijske i druge pokazatelje koje koriste prilikom svrstavanja u klase ASA klasifikacije. 14 AUTOLOGNE TRANSFUZIJE U ELEKTIVNIM HIRURŠKIM PROCEDURAMA Biljana Paraskijević Zdravstveni centar Negotin, Služba za transfuziju krvi UVOD: Autologna transfuzija (AT) krvi sastoji se iz: 1)kolekcije bolesnikove krvi i 2)transfuzije te krvi ili njenih komponenti za vreme ili nakon završene hirurške procedure istom bolesniku. Dakle, davalac i primalac krvi je ista osoba. Postoji više strategija AT, ali u našoj ustanovi do sada je primenjivana preoperaciona autologna kolekcija krvi (PAK) i akutna normovolemijska hemodilucija (ANH). Cilj rada je da prikaže iskustva naše službe u sprovođenju PAK i ANH, doprinos ova 2 oblika autotransfuzije u ostvarivanju veće bezbednosti hemoterapije i u smanjenju upotrebe alogene krvi u elektivnim hirurškim procedurama. MATERIJAL I METODE: Prospektivnim ispitivanjem obuhvaćena su 8 pacijenta muškog pola, životne dobi od 50 do 73 god. kojima je od 1999. do 2002. god. urađena PAK (koja je u nadležnosti transfuziologa) i ANH (koja je u nadležnosti anesteziologa). Od toga, 7 urološka pacijenta, planirana za transuretralnu resekciju prostate i jedan ortopedski, planiran za ugradnju veštačke proteze zgloba kuka. Svi su zadovoljavali uslove za autolognu kolekciju: dobro opšte zdravstveno stanje, Hb veći od 110 g/L, Hkt veći od 0,34 , bez simptoma i znakova bakterijemije, hirurški zahvat se planirao kroz 3 dana do 5 nedelja, pismeni pristanak, posle detaljnog upoznavanja sa prednostima ove procedure od strane transfuziologa. REZULTATI: Šestorici pacijenata na programu PAK uzeta je po jedna jedinica krvi u plastičnim kesama od 450 mL najmanje 72 sata pre planirane hirurške intervencije. Dvojici pacijenata na programu ANH uzeta je po jedna jedinica krvi u operacionoj sali, neposredno pre uvođenja u anesteziju, uz istovremenu nadoknadu volumena rastvorom Ringerovog laktata. Svi pacijenti su primili autolognu krv u toku operacije, a ortopedski je osim autologne primio i jednu jedinicu alogene krvi. U toku i posle primene autotransfuzije nisu zabeležene neželjene reakcije. ZAKLJUČAK: Obzirom da nivo davalaštva krvi u našoj zemlji ne prelazi 3%, što je po stavovima SZO nedovoljno, jasno je da se uvođenjem i razvijanjem programa autolognih transfuzija može doprineti većoj bezbednosti bolesnika, raspolagati većim količinama krvi za perioperativnu terapiju i stvarati određene rezerve alogene krvi za zbrinjavanje urgentnih stanja. Za realizaciju ovog programa neophodno je raspolagati odgovarajućim priborom za kolekciju autologne krvi i ostvariti dobru saradnju između transfuziologa, anesteziologa i hirurga. 15 SEPTORINOPLASTIKE M Čikarić, A Kamenković, M. Nikolić, V. Milićević Zdravstveni centar Zaječar, ORL služba Septoroplastika je hirurški zahvat čiji je cilj funkcionalno i estetsko oblikovanje nosne piramide u skladu sa ostalim delovima lica. Postiže se manjim ili većim smanjenjem koštanih ili hrskavičnih struktura. Zahvat se kombinuje sa funkcionalnom operacijom septuma ukoliko je to potrebno. Operacija se ne vrši osobama mlađim od 15 do 16 godina za žene ili 17 do 18 godina za muškarce. Pre intervencije mora se obezbediti dobra dokumentacija fotografije i uraditi detaljna merenja. 16 poster PSEUDOANEURIZMA - KASNA KOMPLIKACIJA AORTO FEMORALNOG DAKRONSKOG GRAFTA Jasmina Strajnić, Stanislav Tadić Zdravstveni centar Zaječar, Radiološka služba Autori prikazuju slučaj 67. godišnjeg muškarca sa pseudoaneurizmom u području distalne anastomoze aorto-femoralnog dakronskog by pass-a, 14 godina nakon inplantacije, evaluirane color doppler ultrasonografijom i CT angiografijom. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Home ] [ Poziv ] [ Program ] [ Sažeci radova ] [ Indeks autora ] [ Mapa ] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
