|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [
Home ] [ Program ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
XXIII Timočki medicinski dani :::
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
51. POROĐAJI U DOBA ADOLESCENCIJE U GINEKOLOŠKO AKUŠERSKOJ SLUŽBI NEGOTIN (1999–2003) Jevrosima Puslojić, Nada Mihajlović Zdravstveni centar Negotin, Ginekološko akušerska služba Uvod: U svetu, u zavisnosti od kulture i tradicionalnih shvatanja različitih zemalja, procenat majki u adolescentnom dobu varira od 2 do 23%. Porođaj u ovom periodu (od 12. do 19. godine) nije najpovoljniji s obzirom da još uvek traje somatsko, psihičko, seksualno i socio-ekonomsko sazrevanje. Cilj rada: U našem radu smo hteli da ispitamo učestalost porođaja u adolescentnom dobu, učestalost prevremenih porođaja, način porođaja, trajanje porođaja, primenjene akušerske operacije, postpartalne komplikacije i vitalnost novorođenčadi. Materijal i metodologija rada: Koristili smo retrospektivnu analizu porođaja na osnovu podataka iz protokola za period od 1999. do 2003. godine. Rezultati i diskusija: U periodu od 1999. do 2003. godine na ginekološko akušerskom odeljenju je bio 1.641 porođaj i od toga 253 (15,41%) u adolescentnom dobu. Prevremeni porođaji (pre 37. NG) bio je češći kod adolescentkinja (10,15%) u odnosu na ostale porođaje. Kod 43 trudnice (16,90%) je porođaj sproveden carskim rezom a kod 230 (58,19%) je sproveden vaginalnim putem uz epiziotomiju. Prosečno trajanje porođaja je bilo nešto duže kod adolescentkinja, što je i očekivano s obzirom da se u najvećem procentu radi o prvorotkama. Primena VE, manuelna ekstrakcija posteljice i instrumentalna revizija materične šupljine nije bila statistički značajnija kod adolescentkinja. Analiza vitalnosti ploda ne pokazuje značajnu razliku, što ukazuje da pojačan nadzor trudnoće u adolescentnom dobu i aktivno učešće tokom celog porođaja smanjuje rizik za plod. Zaljučak: Porođaj u adolescentnom dobu predstavlja rizičan porođaj, pre svega, zbog češće pojave prevremenog prskanja plodovih ovojaka, prevremenog porođaja, dužeg trajanja i većoj primeni akušerskih operacija koje mogu ozbiljno da utiču na zdravlje žene. Međutim, intenzivan nadzor ovih porodilja smanjuje rizik za majku i plod. 52. UTICAJ KARLIČNE PREZENTACIJE NA VITALNOST PLODA Perišić Dragan(1), Kalinović Dragoslav (2), Đorđević Slavka (1), Dmitrović Zorica (1) (1) Zdravstveni centar Gornji Milanovac, (2) Zdravstveni centar Zaječar Uvod: Pod karličnom prezentacijom podrazumeva se uzdužni položaj fetusa sa prednjačećom karlicom i ona se sreće kod 3-4 % svih monofetalnih porođaja. Mnogobrojni faktori predisponiraju javljanje karlične prezentacije: visok paritet, višeplodna trudnoća, polihidroamniona, anomalije i tumori uterusa. Sama karlična prezentacija doprinosi povećanom perinatalnom morbiditetu i moratalitetu, bez obzira na telesnu težinu ploda, gestacisku starost ili način porođaja. Cilj: Cilj našeg istraživanja bio je da analiziramo učestalost novorođenčadi karlične prezentacije, da na osnovu više parametara uporedimo nedonesenu i terminsku decu sa karličnom prezentacijom kao i da na osnovu načina završetka porođaja analiziramo vitalnost novorođenčadi. Metodologija: Za istraživanje korišćeni su podaci od 194 porodilje, čija su deca bila sa karličnom prezentacijom a koja su rođena tokom desetogodišnjeg perioda od 1992 do 2001 u porodilištu Zdravstvenog Centra u Gornjem Milanovcu. Od ovog broja 41 ispitanica je rodila preterminsku decu a 153 porodilja je imala terminsku decu sa karličnom prezentacijom. Rezultati: Učestalost karlične prezentacije ploda u porodilištu ZC Gornji Milanovac iznosila je oko 4% u desetogodišnjem periodu u odnosu na ukupan broj porođaja. Jedna petina porođaja sa karličnom prezentacijom dešava se pre 37 gestacijske nedelje. Deca iz preterminske trudnoće su obično ženskog pola, dok su dečaci češći kod terminske trudnoće. Kod preterminskih trudnoća dominantni metod završetka trudnoće je carski rez, a kod terminskih trudnoća završetak trudnoće je najčešće vaginalnim putem. Najčešća indikacija za carski rez kod preterminskih trudnoća je suženje karličnog prstena, dok je kod terminske trudnoće uzrok carskog reza feto-pelvična disproporcija. Deca rođena carskim rezom su prosečno teža, i nešto nižeg Appgar scora, nego deca rođena vaginalnim putem. Zaključak: Mada je perinatalni i maternalni morbiditet i mortalitet i dalje visok, pomoću kontinuiranog monitoringa fetusa moguće je optimalno proceniti telesnu težinu novorođenčeta, kao i prostranstvo i građu koštanog dela porođajnog kanala majke i odlučiti se za konkretni način završetka porođaja, što vodi evidentnom padu morbiditeta a plodovi se rađaju sve vitalniji. 53. CARSKI REZ - NAJVEĆA I NAJSTARIJA AKUŠERSKA OPERACIJA Dragoslav Kalinović (1), Ljubica Milošević (1), Dragan Perišić (2), Boban Stanojević (3), Vera Najdanović-Mandić (1) (1) Zdravstveni centar Zaječar, (2) Zdravstveni centar Gornji Milanovac, (3) Zdravstveni centar Jagodina Abdominalni porođaj carskim rezom je akušerska operacija kojom se rezovima kroz trbušni zid majke i zid uterusa vrši ekstrakcija ploda u odmaklim stadijumima trudnoće, kada je preživljavanje fetusa moguće. Ako je izvršen na osnovu opravdano postavljenih indikacija u savremenim uslovima preoperativne pripreme, primenjene hirurške tehnike, anestezije, reanimacije, transfuzije, antibioprofilakse, hemioterapije i postoperativnog nadzora, carskim rezom se često spasava život majke ili ploda, ili i majke i ploda. Na akušerskom odeljenju u Zaječaru bilo je u trogodišnjem periodu 2110 porođaja od kojih smo 554 završili carskim rezom (26,25%). Najveći je procenat urađenih carskih rezova kod žena starosne dobi 26-30 godina, (34,11%). Što se pariteta tiče u našem uzorku su najviše zastupljene prvorotke, njih 319 (57,6%), što se i uklapa u svetske statistike, dok drugorotki imamo 190 (34,3%). Zahvaljujući progresu perinatalne medicine i hirurgije u pogledu primene svih naučnih novina i tehnoloških dostignuća, usavršenoj anesteziji, uterotonicima, transfuziji krvi, antibioticima i operativnoj tehnici koja je dovedena do perfekcije, kao i primeni niskog transverzalnog reza na uterusu, carski rez je danas bezbedan zahvat, kojim je učinjen ogroman napredak u opstetričkoj praksi. 54. BEZBOLNI PORĐAJ SA EPIDURALNOM ANALGEZIJOM M. Cokić, S. Žikić, D. Kalinović, T. Penčić, N. Urošević Zdravstveni centar Zaječar Epiduralna analgezija je način na koji se omogućuje kontrolisanje bola tokom porođaja a da se pri tome ne oduzimaju ostali osećaji (stezanje materice, nagon na pritiskanje i istiskivanje ploda u zadnjoj fazi porođaja) s tim da se pri tome oseti samo pritisak a ne i bol. Anestetik se daje u epiduralni prostor koji okružuje duru kičmene moždine, kroz prostor između pršljenova u lumbalnom delu kičmene moždine. Nakon injekcije lokalnog anestetika u kožu na tom području se kroz epiduralnu iglu ubacuje epiduralni kateter 10-15 mm u epiduralni prostor, igla se nakon uvođenja katetera vadi. Na ovaj se način može više puta dodavati lokalni anestetik tokom porođaja a porodilja se može okretati u željeni položaj. U Zdravstvenom centru u Zaječaru je 16. aprila 2004. urađena prva epiduralna analgezija, ukupno četiri. Među porodiljama je bilo jedna poljoprivrednica i tri intelektualke, jedna prvorotka i tri drugorotke. Sve su bile monitorirane kardiovaskularnim monitorom marke Dash 3000 kojim se pratio RR, puls i perkutana oksimetrija porodilje. Korišćen je epiduralni set marke Baltik Poljske proizvodnje. Kateter je uveden kada je porodilja bila otvorena 2-3 prsta. Od lokalnog anestetika je korišćen Vexelit 0.25% 7ml i Fentanyl 25 mikrograma davani u bolusu na svakih 70 minuta. Porođaj je trajao 2-3 sata kod drugorotke i 5 sati kod prvorotke. Korišćen je Sintocinon 10 IJ u dozi 15 i više kapi u minuti i kardiotokograf marke H. Packard. Nije bilo komplikacija koje prate uvođenje epiduralnog katetera, dejstva lokalnog anestetika i toka porođaja. Deca, dva dečaka i dve devojčice, su nakon porođaja odmah zaplakala zadovoljavajućeg Abgara odmah i 10 minuta po rođenju. Majke su dobile svoje bebe na grudi, srećne i zadovoljne nisu bile iscrpljene, ništa ih nije tokom porođaja bolelo izjavljujući da bi se uvek ovim načinom porađale. 55. PRVI POROĐAJ U EPIDURALNOJ ANESTEZIJI NA AKUŠERSKOM ODELJENJU U ZAJEČARU - PRIKAZ SLUČAJA Dragoslav Kalinović, Miroslav Cokić, Slobodan Žikić, Tatjana Pejčić, Nenad Urošević Zdravstveni centar Zaječar, Ginekološko-akušerska služba, Anesteziološka služba Savremenom porodiljstvu je svrha da postignemo bezbolni porođaj, pri čemu ne bi bio ugrožen život ni majke ni ploda. Regionalna (blok) anestezija i analgezija u akušerstvu na najbolji način ispunjava svoj cilj, to jest omogućava analgeziju majke sa zanemarljivim uticajem na plod. Epiduralna anestezija i analgezija kao oblik regionalne anestezije se sastoji u aplikaciji lokalnog anestetika u epiduralni prostor i smatra se jednom od najboljih vrsta obezboljavanja u akušerstvu. Napominjem da na našem odeljenju odluku da se pristupi ovoj intervenciji donose zajedno pacijent, dakle porodilja, akušer i anesteziolog. Nakon plasiranja epiduralnog katetera iz razgovora sa pacijentkinjom saznajemo da ona ne oseća bolove, već samo neki nejasan pritisak u donjem delu stomaka. U 12.45 h konstatujemo ginekološkim pregledom, kompletnu dilataciju cervikalnog kanala, povećavamo infuziju Syntocinona na 25 i više kapi u minuti, pravimo epiziotomiju, i tražimo od porodilje da svojim naponima potpomogne ekspulziju ploda. U 12 i 50 časova rađa se muško, donešeno novorođenče teško 3600g, dugo 56cm koje je odmah zaplakalo. Epiduralna analgezija se ne sme shvatiti kao čudesna metoda za sve žene u porođaju. Zlatno pravilo u akušerskoj anesteziji glasi da ako trudnica nema bolove onda joj anelgezija nije ni potrebna. Međutim svako dobro akušersko odeljenje bi moralo da se služi različitim metodama obezboljavanja porođaja. Epiduralni blok je zbog toga na vrhu liste potreba takvog jednog odeljenja. 56. RUPTURA ISTMIČNOG DELA GRAVIDNE TUBE Boban Stanojević, Vladan Radojević, Dragan Perišić, Dragoslav Kalinović Zdravstveni centar Jagodina, Zdravstveni centar Gornji Milanovac, Zdravstveni centar Zaječar Od svih ektopičnih trudnoća oko 95-97% locirano je u tubi uterini. Implantacija nastaje najčešće u ampularnom delu tube u 80% slučajeva, oko 13-15% je locirano u istmičnom delu tube. Faktori i mehanizmi pomoću kojih se objašnjava nastanak tubarne ektopične trudnoće su: faktori koji otežavaju prolazak, pasažu oplođene jajne ćelije kroz tubu uterinu; faktori koji povećavaju sklonost tube uterine za implantaciju oplođene jajne ćelije; faktori koji potiču od same oplođene jajne ćelije (abnormalnost ovuluma). Ruptura tube uterine nastaje oko 8. nedelje trudnoće ako je trudnoća implantirana u ampularnom delu tube, a ako je implantacija na zidu istmičnog dela tube ruptura nastaje kasnije, oko 10. do 16.nedelje trudnoće, koja je praćena izlivom velike količine krvi u abdominalnu šupljinu i peritonealnim šokom. Oboljenje nastaje naglo sa neznatnim prethodnim tegobama u vidu bolova u predelu adneksa i gubitkom male količine tamne krvi. Horion svojim enzimima prožima zid jajovoda do te mere da i najmanje kontrakcije dovode do rupture tube na mestu nidacije. Resice horiona prodiru i u cirkulaciju mezosalpinksa (ogranci a.uterine i a.ovarike). Sledi naglo i obimno krvarenje u trbušnu šupljinu, koje je opasno po život pacijentkinje. Javlja se oštra bol na bolesnoj strani usled čega žena može da izgubi svest. Prisutna je tahikardija, puls je ubrzan i slabije punjen. Pomeranje grlića materice izaziva jaku bol, a prisutna je bolna osetljivost obe adnekse, kao i Duglasovog prostora. U radu je prikazan slučaj pacijentkinje kod koje je došlo do rupture desne tube usled ektopične trudnoće 10. nedelje gestacije. Za postavljanje dijagnoze tubarne trudnoće koriste se sledeće dijagnostičke metode: 1.neinvanzivne (anamneza, opšti klinički i ginekološki pregled, hormonski i drugi laboratorijski činioci, transvaginalni i transabdominalni ultrazvuk); 2. invazivne metode ( kuldocenteza, laparoskopija i eksplorativna kiretaža). Lečenje ektopične trudnoće je operativno, uradi se salpingektomija, ukloni hematocela, krv i sveže priraslice. Uradi se lavaža trbušne šupljine. Potrebno je izvršiti nadoknadu volumena krvi i antibiotsku profilaksu širokog spektra, koja obuhvata aerobne i anaerobne uzročnike. 57. RUPTURA UTERI PER PARTUM Goran M.Golubović, Zvonimir Pantić Zdravstveni centar Bor Uvod: Ruptura materice predstavlja jedno od najhitnijih i najdramatičnijih stanja u akušerstvu. Incidenca rupture je 1:11000 porođaja. U našem porodilištu se za poslednjih dvadeset godina desio jedan slučaj totalne rupture materice. Sažetak: U ovom radu je prikazan slučaj rupture uterusa u toku porođaja kod pluripare nakon stimulacije Sintocinonom. Pojava kliničkih simptoma se dešava nakon drugog porođajnog doba i rađanja živog deteta. Dolazi do akutne hemoragije. Traženi su uzroci, zbrinute su rupture grlića i vagine, urađena manuelna revizija materične duplje. Uprkos tome krvarenje se ne zaustavlja. Pristupa se nadoknadi tečnosti, krvi i plazme. Stanje pacijentkinje se ne popravlja, TA pada, puls raste. Dijagnostikuje se hematom u širokim vezama. Izuzetno loše stanje pacijentkinje iziskuje hitnu laparotomiju. Nakon laparotomije nailazi se na hematom u širokim vezama levo koji se širi retro peritonealno i retrovezikalno. Nakon evakuacije oko 2 l krvi i ugrušaka prikazuje se ruptura leve ivice donjeg uterinog segmenta, pored a. uterine u dužini od oko 8 cm. Uz velike napore načinjena je totalna histerektomija sa konzervacijom adneksa. Zbog rigidnosti i sukulentnosti tkiva, teško se vršila hemostaza te je tkivo hvatano i u masi. Prilikom intervencije dolazi do jatrogenog podvezivanja levog uretera što je dijagnostikovano u postoperativnom toku. Takođe u postoperativnom toku je bilo problema oko uspostavljanja peristaltike zbog retroperitonealnog hematoma. Nakon stabilizacije opšteg stanja, bolesnica se upućuje u urološku kliniku gde je načinjena UCN decta. Prva ginekološka kontrola nakon 3 meseca je bila sa urednim nalazom Zaključak: Da kompletna ruptura materice nije samo teorija i da se dešava samo u velikim klinikama pokazuje i ovaj slučaj. U karijeri jednog akušera ovo je jedna retka i veoma opasna komplikacija pa je važno da se ona na vreme dijagnostikuje i pravilno zbrine. Kada pažljivo analiziramo ovaj slučaj primetićemo da je ceo tok događanja bio dosta tipičan, bez obzira što smo dosta teško došli do prave dijagnoze. Naime radilo se o puripari, da je uključena sintocinonska stimulacija, da je faza ekspulzije bila kratka. Kada je došlo do rupture, krvarenje je naravno bilo obilno, došlo je do hipovolemijskog šoka. Hitna laparotomija i histerektomija sa teškim zbrinjavanjem krvarenja. Hvatanje "en mass" tkiva dovodi do posledične povrede uretera. Postoperativni tok i oporavak neizvestan i težak. Da bi se izbegla ili zbrinula već nastala komplikacija potrebno je držati se akušerskih principa 1.Pažljivo praćenje i vođenje porođaja 2.Blagovremeno dijagnostikovati komplikacije porođaja 3.Borba protiv stanja šoka i brza korekcija hipovolemije 4.Adekvatan pristup u toku zbrinjavanja komplikacije (kad god je moguće ne hvatati tkivo u masi) 5.Brižna postoperativna nega, sprečavanje nastanka DIK i infekcije. 58. ANEMIJE KOD TRUDNICA POROĐENIH NA GINEKOLOŠKO – AKUŠERSKOM ODELJENJU ZDRAVSTEVNOG CENTRA U ZAJEČARU U 2003. GODINI Goran Zdravković1, Vera Najdanović – Mandić2, Slavka Jovanović2, Dragoslav Kalinović2, Vesna Milenković3 (1) Lekar na specijalizaciji iz ginekologije i akušerstva, volonter, Zaječar; (2) Zdravstveni centar Zaječar, Ginekološko-akušerska služba; (3) Zdravstveni centar Zaječar, Služba kućnog lečenja Prema definiciji SZO, za anemiju u trudnoći potrebno je da hemoglobin bude manji od 110 g/l. One su značajne zbog njihove velike učestalosti (56% trudnica) i zato što anemija povećava rizik u trudnoći i morbiditet ploda, kao i komplikacije u porođaju i babinjama, naročito ako se radi o teškim anemijama. Cilj rada je da se ispita učestalost i težina anemija u trudnoći, kao i distribucija prema godinama života i paritetu trudnica. Retrospektivnom analizom trudničkih kartona iz savetovališta za trudnice Doma zdravlja u Zaječaru, porođajnih protokola i istorija bolesti porođenih žena na Ginekološko – akušerskom odeljenju ZC u Zaječaru u 2003. godini. Ukupno je u 2003. godini porođeno 708 žena, starosti od 14 do 46 godina života, od kojih je sa anemijom bilo 405 ( 57, 2% ), a kontrolnu grupu su činile žene bez anemije, kojih je bilo 303 (42, 8% ). Podaci su sređeni, statistički obrađeni i prikazani tabelarno i grafički. Najviše žena je bilo sa lakom anemijom ( Hgb od 95 do 109 g/l ), njih 351 ( 86, 67% ), manje sa srednje teškom anemijom ( Hgb od 80 do 94 g/l ), njih 47 ( 11, 6% ), a najmanje sa teškom anemijom ( Hgb od 65 do 79 g/l ), njih 7 ( 1, 73% ). U odnosu na godine života najveći broj anemičnih trudnica je bilo u grupi od 25. do 29. godine života, njih 142 ( 35, 06% ), a 121 ( 29, 87% ), je bilo od 20. do 24. godine života. Takođe, u kontrolnoj grupi, bez anemije, najviše žena je bilo od 25. do 29. godine života, njih 91 ( 30, 03% ), kao i 88 žena ( 29, 04% ) u grupi od 20. do 24. godine života. Naši rezultati su u skladu sa rezultatima drugih autora ( D. Dinulović, Lj. Milašinović, M. Radumilo itd. ). Najviše je bilo primigravida, sa lakom anemijom, starosti od 25. do 29. godine života. 59. TRANSFUZIJE KRVI NA AKUŠERSKOM ODELJENJU ZDRASTVENOG CENTRA U ZAJEČARU U 2003. GODINI V. Najdanović-Mandić (1) ,G. Zdravković (2), I. Milošević (3) ,D. Glišić(3) Zdravstveni centar Zaječar, (1) Ginekološko-akušerska služba; (2) Lekar na specijalizaciji iz ginekologije i akušerstva, volonter, Zaječar; (3) Transfuziološka služba Kod teških anemija u trudnoći , kada je Hgb manji od 80g/l , i postpartalnih komplikacija praćenih obilnim krvarenjem u terapiji je neophodna transfuzija krvi. Cilj rada je da se ispita učestalost anemija u trudnoći i postpartalno korigovanih transfuzijom krvi , kao i distribucija tih žena po godinama života , paritetu , etiologiji anemija i načinu završavanja porođaja. Izvršili smo retrospektivnu analizu trudničkih kartona iz savetovalištva za trudnice Doma zdravlja u Zaječaru , porođajnog protokola i istorija bolesti porođajnih žena na akušerskom odeljenju ZC u Zaječaru u 2003. godini , kao i iz evidencije protokola izdate krvi u tranfuzijoškoj službi ZC u Zaječaru. Podaci su sređeni , statistički obrađeni i prikazani tabelarno. Utvrđeno je da je u 2003.godini ukupno porođeno 708 žena , starosti od 14 do 46 godina života , od prvorotki do sedmorotki , od čega je sa teškom anemijom odn. Hgb manji od 80g/l , bilo 7 žena (1,73%). Transfuziju krvi je primilo 13 žena (1,84% ) , od čega dve u trudnoći , a 11 postpartalna , starosti od 19 do 39 godina , a one su bile po paritetu od prvorotki do četvorotki. Naši rezultati su u saglasnosti sa rezultatima drugih autora (Dinulović D., Radumilo M., Nevačinović E.) 60. ARTEFICIJALNI ABORTUS – METOD KONTRACEPCIJE ILI NUŽNO ZLO Ljubica Milošević, Jasmina Diković, Ljiljana Jovanović, Dragoslav Kalinović Zdravstveni centar Zaječar, (1) Ginekološko-akušerska služba; Služba za anesteziju i reanimaciju; Služba opšte medicine Osnovni koncept
savremene perinatologije – pravo novorođenčeta da se rodi telesno, duševno
i emocionalno zdravo – počinje sa planiranjem porodice. Neplanirano,
neželjeno rođenje možemo onemogućiti sprečavanjem začeća (kontracepcija)
ili prekidom trudnoće – abortus. Abortus ili pobačaj je prekid trudnoće
čije trajanje nije osposobilo fetus za život izvan materice. Arteficijalni
abortus je pobačaj kod koga se namerno, nasilno, veštački prekida
trudnoća. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [
Home ] [ Program ]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
